misviering met een thema

Hallo Nathalie,

Misschien ben je iets met de volgende tekst. Het is wel mogelijk dat je bepaalde details zult moeten aanpassen.

"Een Tibetaanse meester gaf eens een lezing voor een klas economiestudenten. Op zijn bureau stalde hij een glazen vaas en een aantal kiezelstenen. Een voor een deed hij de stenen in de vaas, tot er geen steen meer bij kon.
"Is de vaas vol?", vroeg hij aan de klas.
"Ja", oordeelde de klas. De meester glimlachte en pakte van onder het bureau een pot met grind, die hij in de vaas gooide. Met een beetje schudden verdween al het grind in de vaas.
"Is de vaas vol?", vroeg hij aan de klas.
"Ja", oordeelde de klas. De meester glimlachte en pakte van onder het bureau een pot met zand, die hij in de vaas gooide. Met een beetje schudden verdween al het zand in de vaas.
"Is de vaas vol?", vroeg hij aan de klas.
"Ja", oordeelde de klas. De meester glimlachte en pakte van onder het bureau een kan water, die hij in de vaas gooide.
"Nu is de vaas vol", zei de meester. "Wat kun je hiervan leren?" Een leerling stak zijn hand op. "Het punt is, dat hoe vol je schema ook lijkt, je kunt er altijd nog wel wat tussen krijgen."
"Nee", sprak de meester. "Dat is niet het punt. Dit voorbeeld illustreert dat je nooit alles in de vaas had gekregen als je de grote kiezels er niet als eerste in had gedaan. Wat zijn de 'grote kiezels' in jouw leven? Je opleiding? Een ideaal? Tijd met mensen van wie je houdt? Vergeet nooit dat de grote stenen het belangrijkst zijn, omdat het je anders niet lukt."

Dit komt vanop de site zininverhalen.nl