Nu Online
Momenteel zijn er 294 gebruikers online, waarvan 0 die reeds lid zijn van WijTrouwen.
Het Forum

Terug naar overzicht

TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om zijn/haar persoonlijke pagina te openen.

Paniekaanval

  3-4-2008 14:23:35
Lieve aanstaande bruiden
Ik volg al sinds een jaar, sinds de aanzoek dus, het forum.
Nu en dan probeerde ik iemand te helpen met een tip maar verder genoot ik van de verhalen en ideetjes, de voorbereidingen,...
Op onze teller staan nog 72 dagen.
Alles is zo goed als klaar, de uitnodigingen moeten normaal binnen enkele weken de deur uit.
Maar het was ook een moeilijk jaar. Mijn schoonvader overleed en mijn schoonmoeder, die toch al niet van de makkelijkste is, werd alleen maar erger.
Ik krijg al stress als ik er nog maar aan dénk.
Mijn partner is enorm beïnvloedbaar door haar en dat heeft al tot flinke zorgen geleid.
Bij hen thuis wordt er ook amper over onze trouw gesproken. Het laatste dat ze erover zei was dat ze het niet leuk vindt!
En het hoeft ook niet eens voor mij.
Maar nu... het lijkt of ik last heb van 'cold feet'. Ik kijk er ineens als een berg tegenop.
Van mannen hoor je het vaker dat ze plots in paniek schieten, maar nu heb ik het! Ik zou alles zo kunnen afblazen. Het staat los van mijn liefde voor mijn partner maar...
Is dit slechts een paniekaanval?
Bedankt voor het luisterend oor.
Hilde

Hilde
14-6-2008
Meld misbruik



Reacties: 11 | Gelezen: 1018


Ann
6-12-2008
 Meld misbruik3-4-2008 14:28:50

Hoi Hilde,

Ik heb al vaak gehoord dat dat inderdaad enkel bij mannen gebeurd maar dat klopt volgens mij niet. Een vriend van ons is verleden jaar getrouwd en zowel hij als zij hebben ons al gewaarschuwd dat er momenten gaan komen dat we het allebei niet meer gaan zien zitten maar dat dat echt wel overwaaid. Ik heb er nog geen last van gehad maar mijn ventje wel maar dat kwam vooral door al het gemoei van inderdaad, zijn moeder. Toch erg dat je zelf je schoonmoeder niet kan kiezen hé :-)

Probeer vooral te denken... Het is JULLIE dag, je moet er iets speciaals van maken voor jullie. Jullie hebben beslist je liefde voor elkaar te bezegelen en dat is het voornaamste!

Nog veel geluk en geniet binnen 72 dagen van de mooiste dag van je leven!

Groetjes,
Ann



Sofie
14-6-2008
 Meld misbruik3-4-2008 14:33:56

Beste Hilde,

wij hebben ook nog 72 dagen staan!!
Jullie moeten jullie dag maken en niet de andere mensen.
het is jullie dag en geniet ervan. ik ga dat in ieder geval ook doen, maar de stress zal er ook wel bijhoren ...

groetjes,

Sofie



debbie
10-10-2008
 Meld misbruik3-4-2008 14:38:27

hoi hilde,
ik denk dat dit echt wel overwaaid, ik heb namelijk ook zo een schoonmoeder. zo erg dat ze echt op alles wel iets vind dat heeft bij ons ook al voor de nodige problemen gezorgd laat je daarom niet beinvloeden en geniet van jullie dag praat er desnoods is met je ventje over , heb ik ook gedaan en we zijn er alleen maar sterker uitgekomen. laat ze je niet van je stuk brengen het gaat desnoods over jou en jullie verdere leven. ik zou echt alleen maar volop genieten binnen 72 dagen.
groetjes debbie



Sofie
3-5-2008
 Meld misbruik3-4-2008 15:01:19

Dag Hilde, jullie hebben nog 72 dagen om jullie voor te bereiden. Dus nog tijd genoeg zou ik zo denken. Misschien kan je even met elkaar omgaan zoals jullie altijd doen/deden, ook vóór het huwelijksaanzoek. Denk een paar dagen/weken niet aan de trouw, geniet van het werk, de dagdagelijkse gang van zaken, van elkaar, van het uitgaan of ik weet niet wat nog allemaal. Gewoon, even gewoon doen zonder gefocust te zijn op de huwelijksdag. Genieten van de "gewone" liefde van alledag. Dan komt alles wel goed denk ik. Sofie (03/05/08)



Laura
9-8-2009
 Meld misbruik3-4-2008 15:05:56

Ik heb het ook soms hoor. Ook meestal door zijn moeder, maar ook soms door de mijne. Dan denk ik ook 'we annuleren alles'. Maar 5 minuten later denk ik dan 'ik wil er echt mee trouwen'. We houden het gewoon heeel erg klein, maar dan wil je er toch je vrienden bij, en die bij en die. Zodat ik na een dag weer realiseer dat het niet anders kan dan een groot feest te organiseren.
Misschien moet je gewoon even niets meer doen voor de trouw, een weekendje weg met je vriend en genieten van elkaar...

Veel succes nog hoor



Miet
28-6-2008
 Meld misbruik3-4-2008 15:48:46

Dag Hilde,
Ik kan me volledig vinden in jouw verhaal. Mijn vriend en ik hebben ook al heel veel meegemaakt, vooral met schoonfamilie en het blijkt maar niet te stoppen...we hebben al vaak gezegd dat we het willen aflassen, want we willen trouwen omdat we elkaar graag zien, niet owv de mening of formaliteiten van een ander. Maar we blijven elkaar graag zien en iedere keer trekken we er ons aan op. Maar dat is inderdaad heel moeilijk en het is idd niet leuk dat je voorbereidingen niet in een positieve sfeer kunnen gebeuren.
Veel sterkte!
Miet en Koen
(nog 86 dagen te gaan)



Dafne

 Meld misbruik3-4-2008 18:13:14

Hey Hilde,

probeer je zo weinig mogelijk aan te trekken van je schoonmoeder.
Ze zal het zelf wel niet zien zitten en werkt het nu op jullie uit.
Zoals anderen al zeiden: je voorbereidingen zijn klaar, dus laat alles maar even liggen en ga er eens een dagje of een weekendje tussenuit met z'n twee.




Jitse
6-9-2008
 Meld misbruik3-4-2008 19:08:50

Hoi,

Fijn om te lezen dat t inderdaad normaal is. Ik heb net 2 weken achter de rug waarin ik trouwen haatte! Ik keek zelfs niet meer uit naar mijn eerste pas! Stilletjes aan is t gevoel terug aan t komen en ja gek genoeg had het ook een stuk met de schoonmama te maken. Erg he!
Succes allemaal nog!

Jitse

Ps: Als onze kinderen zonen zijn, zouden die hun vriendinnen dan later op dit forum ook zitten zagen over ons ;-)



An
28-6-2008
 Meld misbruik3-4-2008 22:41:02

Hey,

Ach ja, die schoonmoeders hé. Het zal wel overal hetzelfde zijn.
Laat je er vooral niet door uit je lood slaan. Hou voor ogen dat jij en je ventje elkaar graag zien en daarom willen trouwen. Probeer ten alle tijden te genieten!! Relativeer de commentaar van je schoonmoeder!
Misschien moet jij er maar eens met je ventje tussenuit knijpen. Een dagje sauna, een weekendje uitwaaien aan de kust. Effe genieten van elkaar, in zo'n goed moment kan je vast wel een goed gesprek met je verloofde aanknopen, je hart eens luchten en hopelijk begrijpt hij je dan wel.

Heel veel goede moed.
Veel succes.
Het komt wel goed.

Grtjes,
An



sarah
17-5-2008
 Meld misbruik4-4-2008 8:03:13

hela,
ik heb dat gevoel ook al eens gehad. Weliswaar om andere redenen, maar toch..
Is niet leuk he, en ik snap waar je door moet.

Mijn zoontje (van 1,5) is heel veel ziek geweest, 6x in ziekenhuis gelegen en heeft daardoor dus echte slaapproblemen. Dit gaf dan weer enorm veel stress op onze relatie en gemoedstoestand. Je bent moe, je hebt veel werk (ook nog eens veel stress in job), je wilt slapen enzovoort

Op den duur ging de relatie ook niet meer zoals het moest. Want je bent meer en meer kribbig op elkaar. Enfin, resultaat, ik wou liever niet meer trouwen.

Intussen slaapt hij redelijk goed, is zijn medicatie op punt, heeft hij buisjes in zijn oren en zijn we EINDELIJK een gelukkige mama en papa... en voila... de zin om te trouwen is er weer!!
We zijn een paar keer een weekendje weg geweest om te bekomen en terug tot elkaar te komen.

En als je als koppel door zoiets geraakt, kom je er samen wel denk ik dan.

Wat schoonmoeders betreft kan ik ook in het clubje komen hier...

Maar weet je, je moet dat relativeren... ene oor in en andere oor weer uit.

ik heb wat dat betreft een schat van een schoonzus waar ik dan een uur mee aan de telefoon hang en dat lucht op.

Voor de rest, trek ik me dat niet meer aan. Er zijn ergere dingen om u druk in te maken. (ik zeg ze dat ook letterlijk he)

Als ik haar vb vraag of ze menu-suggesties heeft dan krijg ik als antwoord.
'tja, spek en eieren ofzo..'
pff als ik maar niet met honger naar huis ga ist goed

en toen ik met mijn schoonzus over haar trouwkleed had zei ze
'in de tijd van ons x was ik nog super enthousiast over haar trouw, kocht ik de loving you enzo, maar nu interesseert met dat niet meer, want ik heb het al eens meegemaakt he'

om het nog straffer te maken.. bij de geboorte van haar 2e kleinkind zei ze in het moederhuis
'ik ben blij voor jullie, maar voor mij is het toch anders, want uw eerste kleinkind is echt wel specialer'

voila.. je bent dus niet alleen met uwe miserie...

maar neem mijn advies maar ter harte. ENE OOR IN EN ANDERE WEER UIT... echt waar beste remedie!!

succes!



Natacha B

 Meld misbruik5-4-2008 11:27:05

Het zal wel overwaaien!
Ikzelf heb dat gevoel nog niet gehad en mijn vriend ook niet, maar wel zit ik er soms mee in dat het best wel veel kost (en we doen dan nog niet al té gek) en dat we dat geld wel beter kunnen gebruiken voor een eigen huisje.
Langs de andere kant willen we echt graag trouwen, dus dat gevoel gaat dan wel weer over.

Met de schoonmoeder heb ik toch geluk geloof ik ...


Voeg een reactie toe:
Normal Resize
Load
Wij herinneren u eraan dat de gebruiksvoorwaarden van deze website van toepassing zijn!
Ik bevestig dat mijn reactie geen (verdoken) reclame bevat en niet in strijd is met de gebruiksvoorwaarden.  
Dit item volgen. (Ik word verwittigd wanneer iemand een reactie toevoegt)




Like ons op Facebook
Foto Albums
Nieuws
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...