Nu Online
Momenteel zijn er 375 gebruikers online, waarvan 0 die reeds lid zijn van WijTrouwen.
Het Forum

Terug naar overzicht

TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om zijn/haar persoonlijke pagina te openen.

Onze dag was super!

  4-10-2008 15:34:33
Gisteren was het eindelijk aan ons: na een jaar van plannen en sparen en rondzoeken en kiezen, was het dan eindelijk zo ver!
Donderdagavond was ik samen met mijn getuige naar mijn ouders gereden om daar te blijven slapen. Dat was het meest praktische voor het hele kappergebeuren. ’t Was toch raar om zo in uw oude (niet meer vertrouwde) bedje te slapen. Wij wonen dan ook al meer dan vijf jaar samen. Mijn mama had nog lekkere pasta gemaakt en die smaakte super na een lange dag van stressen (niet zo zeer voor de trouw zelf, maar omdat we nog veel inkopen moesten gaan doen voor andere mensen). Uiteindelijk kropen we rond middernacht onder de wol. Normaal val ik als een blok in slaap wanneer mijn hoofd een kussen raakt, maar dat was nu niet het geval. Gelukkig bevond ik mij een kwartiertje later toch in dromenland.
Om 7.15u ging mijn wekkertje en omdat onze afspraak bij de kapper pas om 9.30u gepland stond, had ik nog de tijd om een badje te pakken terwijl de rest rustig wakker werd. Daarna lekker ontbijtje en dan richting kapper. Die liep een beetje achter op schema en had de tijd iets te krap berekend, maar het resultaat mocht wel gezien worden: zowel mijn mama, mijn getuige als ik zagen er geweldig uit. Bij mij was zelfs meteen de make up meteen in orde.
Dan zo snel mogelijk alles in de auto laden en weer van Meerhout naar Lier, naar ons appartementje, waar mijn verloofde (jaja, ik weet het, het is nu mijn man, maar toen nog niet ;-)!) mij zou komen halen. Onderweg nog dik in de file gestaan vanwege werken, maar om 11.50u waren we eindelijk waar we moesten zijn. De mensen die onze broodjes kwamen brengen, waren er al, dus dat was wel effe stressen, maar toen alles boven was, konden wij ons stilaan beginnen om te kleden.
Eindelijk dat trouwkleed (de Cara van Maryise) aan, waauw! Dat gevoel is toch nog heel anders dan toen ik het moest aantrekken om te passen: nu was ‘t “voor echt”! Mijn zus was ondertussen ook al aangekomen en die kon meteen mijn mama make up-gewijs onder handen nemen. Om 12.30u arriveerde ook de fotografe Katrijn die al meteen in de boekenkast een aantal boeken vond die ook zij al had gelezen. Mijn zus wilde ook nog mijn lipgloss fatsoeneren, maar oeps: dingdong! Daar stond mijn toekomstige al aan de deur met zijn familie! Help!! Katrijn heeft dat schitterend opgelost door ze nog een beetje tegen te houden op de trap zodat het plaatje helemaal af zou zijn.
En dan stond daar mijn verloofde met zijn petekindje Benne (ons bruidskindje) boven aan de deur. Mijn mama, getuige en zus gingen gelijk achter mij staan zodat ze zeker niets moesten missen van de (hopelijk) aangenaam verraste bruidegom. Ik deed de deur open en ik zag mijn ventje blij kijken, Benne was gewoon verbouwereerd (die had zijn tante nog nooit in een kleed gezien) en de rest (schoonma, schoonpa, schoonzus, schoonbroer en een tante van mijn ventje) waren ook aardig onder de indruk. Maar ook mijn ventje zag er super uit: zijn kostuum was echt schitterend en ook zijn schoenen (dat een mens daar dan meteen naar kijkt, gek hé!) waren echt knap! En het bruidsboeket! Wauw: echt precies mijn smaak!
Na een glaasje cava en een broodje was het dan stilaan tijd om richting stadhuis te trekken. De auto (een blauw-witte Buick uit 1958 van bij Nostalgic Cars in Wichelen) stond mooi te blinken. Gelukkig was het net gestopt met regenen en konden we dus quasi droog in de auto stappen. Al ging dat met mijn kleed niet van een leien dakje (gelukkig had ik tegen de avond wel door hoe ik zo elegant mogelijk in en uit de auto kon stappen met die hoepelrok onder mijn kleed…!
Benne had ondertussen van ons een pluche pinguïn gekregen: die pinguïn droeg een strikje met onze ringen aan. Superfier was hij toen hij (met zijn nieuwe knuffel) weer in die ‘coole auto’ mocht meerijden.
Drie straten verder waren we al waar we moesten zijn en daar stonden ons al mensen op te wachten: echt geweldig. Mensen van de Spaanse les, de spellenclub, familie … heel fijn dat die mensen de tijd hebben genomen om erbij te zijn ondanks het toch wel slechte weer.
De ceremonie duurde al bij al niet heel erg lang, maar we hadden niet het gevoel dat we ons moesten haasten en we mochten ook ruim de tijd nemen om familiefoto’s te nemen op die schitterende trap in het Lierse stadhuis. Buiten hadden de beide getuigen de kindjes die aan het stadhuis stonden voorzien van bellenblaasjes zodat die mooi konden blazen wanneer wij de trap zouden afkomen. Al moet ik zeggen dat het vooral de iets grotere kinderen waren die zich van hun beste bellenblaaskant hebben laten zien ;-)
Voor nog meer foto’s met de familie zijn we naar het begijnhof getrokken. Jammer genoeg kon onze auto niet het begijnhof inrijden, want door filmopnames was de doorgang een beetje geblokkeerd, maar te voet ging het wel en konden we dan ook mooie foto’s maken. De zon was ondertussen ook van de partij en die is niet meer weggegaan tot we terug op het appartement waren. We hebben dus alle foto’s zonder paraplu kunnen maken. Eerst met de hele familie: ouders, schoonouders, zus en verloofde, schoonzus en schoonbroer met Benne, mijn getuige en de tante van mijn man. Daarna mocht de familie beschikken (zij zijn bij ons op het appartement nog de afwas gaan doen en hebben daarna nog alles versierd!) en gingen wij met Benne verder. Toen die ook wat moe werd, zijn we zelf nog wat verder gereden richting Zimmertoren en Schapenkoppenplein zodat we ook wat foto’s met de auto konden nemen.
Om nog even wat te bekomen van de eerste emoties, zijn we dan nog een uurtje gaan uitrusten bij ons thuis, waar mijn ouders en zus en getuige nog bezig waren. De versiering was dus al een beetje verraden, maar we vonden het wel heel leuk: hartjesslingers door het hele huis, snoepjes in de vorm van een hartje op de salontafel en in bed, badeendjes in de douche en in de lavabo … geweldig!
En toen was het tijd om richting Daemshof te rijden. Om 19u werden onze gasten verwacht, dus wij richting Noorderwijk. Een ongelooflijke ontvangst! Alles stond al klaar, we gingen al eens piepen in de grote zaal en het zag er echt prachtig uit! Katrijn kwam ondertussen ook aan voor nog wat sfeerbeelden tijdens de receptie (we hadden er namelijk rekening mee gehouden dat niet iedereen op het stadhuis zou kunnen zijn omdat we op een vrijdag trouwde en daarom hadden we graag dat de fotografe er toch nog bij was tot het avondfeest begon: dan hadden we nog foto’s van iedereen op het feest). De familie kwam ook zo stilaan binnengedruppeld en daar waren de eerste gasten al!
Een uurtje van kussen geven en cadeautjes ontvangen, babbelen met mensen die je al eventjes niet meer gezien heb, kleed laten keuren … De meeste mensen waren precies echt wel onder de indruk van kleed! Maar bij boetiek Maya in Hemiksem hebben ze dan ook niets aan het toeval overgelaten: het kleed was echt perfect in orde en paste als gegoten! Toen iedereen gearriveerd was, werden de mensen aan tafel geroepen (iedere tafel had de naam van een wijk of bezienswaardigheid in Sevilla, onze huwelijksreisbestemming). Alleen de ouders en wij moesten nog eventjes wachten. Eerst werden de ouders onder luid applaus in de zaal gevraagd en daarna was het aan ons. Op de muziek van Pirates of the Caribbean en een staande ovatie van alle aanwezigen, mochten we eindelijk binnenkomen. Voor mij was dit het meest ‘enge’ moment! De hele dag heb ik het (wonder boven wonder) droog kunnen houden, maar dat moment waarop je onder luid applaus binnenkomt in de feestzaal is toch wel iets speciaals. Mijn ventje kreeg de microfoon onder zijn neus geschoven en hij heeft meteen een hele speech gegeven.
En dan was het tijd om te eten. Het was superformitastisch lekker (dat was ook de meest gelezen commentaar in het gastenboek, hebben we ondertussen gemerkt) en de bediening was ook fantastisch. En ook voor de vegetarische of allergische eters werden kosten noch moeite gespaard. Het dessertenbuffet was – althans voor mij – een van de hoogtepunten van het feest. Ik had mij voor de rest al ingehouden omdat ik zeker zo veel mogelijk wilde proeven van al dat lekkers. Het was echt top! En net toen we dachten dat het aan ons was om het dansfeest op gang te trekken, kwamen de zusjes (die van mij en die van mijn ventje), mijn getuige en mijn ventje zijn beste vriend (die trouwens volgende week zijn ja-woord geeft!) nog met een verrassing aanzetten: een hele slideshow met foto’s van ons tot met de vrijgezellendag en –avond toe!
Maar dan was het echt aan ons en op de tonen van The Look of Love van Diane Krall en omringd door de hele zaal die met bellenblaasjes rond de dansvloer stonden, hebben we het dansfeest pas echt geopend. Vermenigvuldigen kwam er niet aan te pas omdat we zelf niet graag dansen, maar degenen die wilden dansen hebben dat zeker kunnen doen. Ik ben overal wel eens aan tafel geweest en heb – hoop ik toch – met ongeveer iedereen kunnen babbelen en voor ik het wist, was het feestje al helemaal voorbij.
Gek hoe na een jaar van voorbereidingen zo’n dag zo snel voorbij gaat. Maar ik wil toch wel zeker een aantal mensen bedanken zoals Wilfried en Marcella en hun team van het Daemshof. Ik weet dat ze af en toe eens komen piepen op dit forum en dus daarom: nen dikke merci voor het overheerlijke eten en het superfijne feest! Ook een dikke merci aan Katrijn en Tom die de foto’s hebben gemaakt: als mensen uit de foto’s kunnen zien hoe veel plezier we hebben gehad tijden het nemen ervan, dan kunnen die niet anders dan schitterend zijn! Ook heel erg bedankt aan de mensen van Nostalgic Cars voor de superservice en het huren van die ‘coole auto’ (zoals Benne het zo dikwijls heeft gezegd). En ook een heel dikke merci aan Maya en haar naaisters die ervoor gezorgd hebben dat ik een stralende bruid was.
En om af te sluiten met een tip aan alle toekomstige bruidjes (ik weet het, het is cliché, maar ’t is echt waar): geniet ervan, want die dag vliegt voorbij!

Bedankt voor alle tips die ik hier op het forum heb gelezen: er zijn er aantal goed van pas gekomen. Ik zal nog wel eens komen lezen, want het helemaal loslaten zal nog wel wat te moeilijk zijn vrees ik…
Groetjes
Ines
3/10/2008
Ines
3-10-2008
Meld misbruik



Reacties: 4 | Gelezen: 1310


kristel
14-7-2009
 Meld misbruik4-10-2008 16:15:17

ooh wat is het altijd leuk om dez verslagjes te lezen. Geniet nog maar van die superleuke dag!!!!

groetjes



Els

 Meld misbruik5-10-2008 10:43:32

Hoi!

Eerst en vooral een dikke proficiat!!!

Ik kreeg koude rillingen en traantjes in m'n ogen toen ik je verslag las... Het leek me een heerlijke dag!!!

Nog drie weken en het is aan ons... brrrr...

Groetjes,
Els


www.elsenphilip.bruiloftsite.nl



Sandra

 Meld misbruik6-10-2008 9:15:20

Hallo Ines,

Marylise is top ;) en de cara is een heel mooie jurk!
Heel mooi verslag! Geniet nog maar een tijdje na ;)!

groetjes



Lindsey
1-5-2009
 Meld misbruik6-10-2008 18:16:05

Dag zusje ;-)

Het was inderdaad een superdag! Wat ben ik blij dat je er zo van genoten hebt... Wij trouwens ook hoor.
Het is echt kippenvel om die stoere grote zus als een échte prinses te zien binnenwandelen.

En als je het niet helemaal kunt loslaten, dan kan je je altijd lekker "bemoeien" met het volgende geplande huwelijk hé...Bij deze heb je de toestemming!!!

Dikke knuffel en kusjes,

Lindsey


Voeg een reactie toe:
Normal Resize
Load
Wij herinneren u eraan dat de gebruiksvoorwaarden van deze website van toepassing zijn!
Ik bevestig dat mijn reactie geen (verdoken) reclame bevat en niet in strijd is met de gebruiksvoorwaarden.  
Dit item volgen. (Ik word verwittigd wanneer iemand een reactie toevoegt)




Like ons op Facebook
Foto Albums
Nieuws
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...