Terug naar overzicht
“Ik leef”, zei ik, “ik leef”en ik hoorde dat ik het zei,maar plots’ling dacht ik: “neen, niet ik, maar er leeft ‘iets’ in mij…”Het is dat wonderlijke iets,dat zorgt dat ik bestaen ik? nou ja, ik ben er wel,maar ach… ik kom en ga.Want als mijn ‘tikje’ niet meer slaat,dan staat mijn ‘ikje’ stop,maar het grote iets, dat blijft en blijft,het ‘iets’ dat houdt niet op.En of ik zing of fluit of fiets,rechtop zit in mijn bed,ik voel van binnen steeds dat ‘iets’mij in beweging zet.Dit was het bij ons :)
Wat het mooiste is, wat het diepste is, waarom zij hem kiest, waarom hij haar kiest. waarom zij “ja” zeggen tegen elkaar. Ik kan het niet zeggen. Maar kijk maar, hoe ze van elkaar houden, hoe ze met elkaar omgaan, hoe ze om elkaar geven. Kijk maar, dat ze elkaar een zorg zijn. dat zijn zorg haar zorg is, dat haar vreugde zijn vreugde is. Kijk maar, hoe een oogopslag, hoe een klein gebaar voldoende voor hen is, en meer zegt dan welk woord ook. Kijk maar, hoe twee mensen van elkaar houden en vraag hen niet waarom. Het is niet te zeggen, maar wel het mooiste wat hen ooit overkwam.Dit is voor ons van toepassing misschien ook voor u?
Hey!Ik had ook een openingsgebed in de stijl van hieronder maar mijn pastoor heeft mij gezegd 'een gebed is een gebed dus dit mag niet gewoon een gedicht zijn'...enfin... dus voor je al je tijd erin steekt vraag je best eens aan je pastoor of hij eisen heeft voor het misboekje of niet..Groetjes!Marie16.05.2009http://www.mywedding.com/marievalentino/