Terug naar overzicht
Ik zou in jouw plaats de ouders niet bedanken op het avondfeest met al dat volk erbij... Ik denk dat dat een erg wrang gevoel zou geven. Misschien dan eerder de week ervoor of erna...
Ik vrees dat ik hierin nogal erg radicaal zou zijn... En mijn reactie is dezelfde als die van je vriend. Waarvoor moet jij je ouders bedanken??? Ik vind het al erg mooi van jullie dat ze aanwezig mogen zijn! Maar dat is natuurlijk mij bescheiden mening...
als je ermee inzit me jou ouders die dag dan zeg je hun nu gewoon vlakaf wat je denkt(zo heb jij geen stress op je trouwdag) door dat idd jou ouders i de fout waren toen ze jou buitengezet hebben; ik zou gewoon vlakaf of in een brief zeggen tegen je ouders dat zij jou gewoon die dag moeten gunnen en niet lastig doen; dat je wou dat je hun kon bedanken voor de steun in je relatie maar dat je dit jammer genoeg iet kan zoals het hoort omdat zij jou in het verleden niet behandeld hebben zoals het hoort
hey Inge, Bij mij is het ook een gelijkaardig verhaal. Het is mss eens tijd om met elkaar te praten en zeggen wat je vind.Dat komt mss jullie 'relatie' met de ouders ten goede en een minder wrang gevoel op het feest.Is dit geen oplossing, dan kun je nog altijd een algemeen dankwoord richten, naar beide ouders en familie e.d.Als je rondgaat in de zaal, kun je de ouders van je vriend een extra woordje persoonlijk toezeggen.Subtiel en zo hoeft niemand zich achteruitgestoken voelen.Het is allemaal moeilijk hé.Alsinds veel succesxxxsophie
in plaats van een speech op je feest te doen en cadeaus te geven, kan je misschien iets vooraf doen, bv eens gaan eten. dan kunnen de laatste plooien misschien glad gestreken worden tegen het grote feest zodat iedereen elkaar kan aankijken.
Wat dacht je van een lekker ironisch tekstje? Zoals bedankt voor alles,dat ze altijd in jou zijn blijven geloven...Wie hem wil begrijpen begrijpt hem en die van niets weet zal het ook nooit begrijpen en ze kunnen jou nooit iets verwijten.
Hey, als je graag je ouders bedankt maar toch zijn ouders meer in de schijnwerpers wilt zetten omdat zij uiteindelijk meer gedaan hebben dan kun je het inderdaad oplossen door appart een verhaaltje te vertellen. Hij kan dan een kort tekstje opzeggen waarin hij zijn ouders bedankt (en eventueel de rest van de familie) en jij kunt dan zijn ouders én jouw ouders bedanken. Zo zijn zijn ouders 2 maal aan bod gekomen en de juwe maar 1 X. Qua cadeau, als je bv een bongobon geeft kun je voor 1 koppel een duurdere en mooiere kopen en voor jouw ouders iets minder, zo krijgen ze alletwee toch nog 'hetzelfde' (qua uitzicht in iedere geval)maar is het toch nog specialer voor de één dan voor de ander. Hopelijk ben je hier iets mee...voor dankwoorden, die kun je vinden in misboekjes, http://www.adagioceremonie.be/html/nl/Downloads.htm
Is het meest logische niet dat hij zijn ouders bedankt en jij de jouwe. Hij kan dan zeggen wat hij wil zeggen en jij ook. Je ouders hebben je misschien niet altijd gesteund, maar ongetwijfeld waten er wel tijden dat ze veel voor je gedaan hebben. Misschien daar op focussen in je dankwoordje? Of het anders erg neutraal houden?