Terug naar overzicht
Als dat jouw beste vriendin is, vind ik het haar taak om haar vriend te overtuigen van mee te komen en als hij om eender welke reden echt niet kan (en inderdaad dat excuus van de kledij is zwak) moet ze maar alleen komen. Wat is dat nu. En als het gaat om iets van een paar jaar geleden is die Martin echt wel een klein kind dat hij daarom nu niet wil komen. Ik vind het sneu voor jou, maar als zij echt je beste vriendin was, zou ze zelf wel met een GESCHIKTE oplossing komen. Uiteindelijk is dit jullie dag en moet zij maar alles doen om dat de mooiste dag van jouw leven te maken.
Hallo, An heeft gelijk!! Als jou beste vriendin, zou zij zelf met een oplossing moeten komen, haar moeder meebrengen vind ik nogal raar... Je kan ook eventueel nog eens praten met die vriend, proberen de plooien glad te strijken... Dan heb je alles geprobeert!! Hoop dat je eruit geraakt, veel succes! Leen 31 dagen
Mijn aanstaande is ook niet zo opgezet om naar het huwelijk te gaan van een vriendin van mij, maar hij gaat toch mee. Gewoon al uit beleefdheid en wel opgevoedheid. De vriend van je beste vriendin moet wel heel klein geestig zijn om zo'n stomme uitvlucht te geven. Hoop dat het toch nog inorde komt voor jullie.Groetjes
Flauw dat ze jou hiermee belast. Ze zijn toch groot genoeg om zelf te beslissen of ze (al dan niet te samen) naar je trouwfeest komen!Ik zou zeggen dat haar ma gevraagd is naar de receptie, en enkel de vrienden en familie 's avonds. En dat als hij niet wil meekomen, je er voor zal zorgen dat ze in een goed gezelschap zal zitten aan tafel (er gaan toch nog mensen alleen naar een trouwfeest??? Ik heb dat nu eigenlijk nog nooit gehoord dat je dan je moeder nodig hebt...).Probeer je er maar niet te druk in te maken!!
Ik geef iedereen hieronder groot gelijk. Maar om er zo weinig mogelijk drukte om te maken, zou ik tegen haar zeggen dat ze gerust haar moeder mag meebrengen. Voor jou maakt dat in feite toch niet uit. MAAR naar de tafelschikking zou ik absoluut niet kijken. Ik zou vlakaf zeggen: dan zitten jullie wel bij de vrienden, en dus met mensen die een pak jonger zijn. Dat is dan maar hun probleem. Je vrienden zullen de situatie ook wel kennen zeker? Dan heb jij ten minste je goed hart getoond en kan je vriendin je ook zeker niks kwalijk nemen!
Hallo Vanessa,Heb hetzelfde voorgehad met een vriendin van mij (die een vriendin wou meebrengen) en dan mijn nicht (die zelfs wou betalen om een vriend mee te brengen naar het feest en om de hele dag te blijven) en heb tegen allebei resoluut nee gezegd. Je nodigt toch niet zomaar iemand uit op iemand anders zijn feest? Geen haar op mijn hoofd dat eraan zou denken zoiets nog maar te durven doen. Mijn nicht is uiteindelijk alleen gekomen en mijn vriendin helemaal niet. Weet je, als je vriendin het echt belangrijk genoeg vindt om naar je trouw te komen, zal ze komen. 't Is misschien een "test" om te weten te komen hoe belangrijk ze jullie vriendschap wel vindt. En die vriend van haar, trek je daar niks van aan. Hij mist iets, jij niet ;-)Groetjes,Ingrid
Ik zou gewoon zeggen dat je je houdt aan hoe de uitnodigingen verstuurd zijn (in overleg met je man)en dat voor wie niet kan komen, dit een spijtige zaak is...is diplomatisch, maar zo maak je toch duidelijk waar hetop slaat.Ik sta soms ook versteld van hetgeen sommige mensen durven vragen/doen,maar dan moet je er ook niet mee inzitten hen dat duidelijk te maken,vind ik.Zij generen zich per slot van rekening ook niet.Alternatief: kunnen mama en vriendje niet switchen ;-)