Terug naar overzicht
Hey LiesbethIk begrijp je volkomen. Zo'n huwelijk voorbereiden vraagt veel energie en slorpt veel van je tijd op. Wij huwen 30 mei 2009, dus dat komt ook stilletjes dichter. Ik ben nog niet echt zenuwachtig voor de grote dag, maar soms wel heel moe, zeker als je een ganse dag van hier naar daar aan het rijden bent om zaken in orde te maken. Ik denk dat er ook wel een verschil is tussen man en vrouw. Wij vrouwen willen dat alles tot in de puntjes geregeld is en dat vraagt veel concentratie en voorbereiding. Het moet trouwens toch de dag van ons leven worden, niet? Probeer in deze drukke tijden toch een beetje te genieten. Misschien kan je zoals je zegt er is een paar daagjes tussenuit of gewoon relaxen... Zo kan je de batterijtjes terug wat opladen. Veel succes nog!Groetjes Caroline
Ik begrijp volkomen wat je bedoelt. Ik zit van maandag tot donderdag week in week uit in het buitenland, wat wil zeggen dat wij alles moeten organiseren in het weekend. Ik word dus echt geleefd momenteel, en owee als er in die weekends dan iemand niet meewerkt, dan is het kot hier echt te klein.Daarbovenop waren wij ook op zoek naar een huis. Maar toen ben ik echt helemaal tilt geslagen... En dan hebben we het volgende besluit genomen: Eerst project "trouw" en daarna project "huis" aangezien we eigenlijk helemaal geen haast hebben.Dus misschien is het gewoon een oplossing om het project "huis" even te laten voor wat het is. Een trouw is al genoeg geregel zonder nog eens al de zaken voor de aankoop van een huis te regelen....GroetjesKarolien.
Hey Liesbeth,Wat vreselijk jammer voor je! Ik heb me voorgenomen om van al dat soort dingen vooral te genieten. Nu hebben wij 't omgekkerd gedaan. Wij hebben eerst een huis gekocht, dat huis ondertussen verkocht en weer een nieuw gekocht...(allemaal op anderhalf jaar tijd) en tussendoor wer dik ten huwelijk gevraagd. Enfin, ondertussen wonen wij in ons nieuwe huis, waar nog erg veel werk in is, maar ik geniet er vooral van om kleurtjes te kiezen en plannen te maken. En toen wij besloten om te trouwen hebben wij afgesproken dat we zowel van de voorbereidingen als van de dag zelf heel intens wilden genieten. Tot nu toe lukt dat wel, maar wij hebben nog 163 dagen, dus da's nog redelijk lang. Misschien dat ik over een tijdje ook wat latiger zal zijn. Maar bedenk je toch dat dit juist de mooiste tijd van je leven moet zijn. GEniet van alle leuke dingen. Vandaag was ik nog in een winkel waar een bruidje en haar moeder bijna ruzie kregen (of toch erg vies tegen elkaar waren) over de kledij van de moeder. Dat was nu juist iets wat ik supergezellig vond om te doen en wij plakten er dan nog koffie aan nadien om gezellig na te kletsen...Probeer je niet op te jagen in kleinigheden en juist van de kleine succesjes extra te genieten! 't Wordt toch een topdagje...dat kan niet anders! Dus waarom jezelf nu met zoveel stress beladen?!Amaryllis07-08-09
Sinds de teller onder de 100 dagen is gegaan heb ik dat ook. Als iemand begint tegen te werken schieten de tranen in mijn ogen! echt onnozel! er moeten nu echt wel veel details geregeld worden, er lijkt zelfs geen einde aan te komen. Ik had mij ook voorgenomen om te genieten en ik hoop dat ik dat ga kunnen, zeker op de dag zelf.Wij zijn tijdens onze voorbereidingen bezig met plannen voor de verbouwing van ons huis, dt valt nog net te combineren. Zoektocht naar een huis vind ik moeilijk.af en toe moet je eens tijd maken voor 'niet-trouw-aangelegenheden'groetjes Nele
Heyla,Bij ons is het ook razend druk en om exact dezelfde redenen. Trouw combineren met zoektocht naar een appartement. Bovendien studeert mijn verloofde nog bij in avondschool. En daar bovenop nog eens een drukke job... Ik heb soms echt het gevoel dat ik niet meer alles in perspectief kan plaatsen en dat ik van hot naar her loop.Gelukkig heb ik heel begripvolle ouders, die steunen en helpen waar kan. We proberen ook zoveel mogelijk snel de knoop door te hakken en geen tien opties te overlopen bij elk onderdeel van de trouw... want daar is nu gewoon geen tijd voor!Ik wens je veel moed ; je ziet dat het wel voor meer bruidjes af en toe eens te veel wordt. Maar waarschijnlijk zal je het op de bruiloft zelf wel echt kunnen loslaten en genieten!Veel geluk!Bea
HeyIk trouw de 23 MEI.. en ik heb ook dit gevoel.Bij mij is het een beetje verbeteterd, door aan iedereen mijn gedacht te zeggen ( die zich moeide met mijn trouw.. om te HELPEN) Maar het kwam teveel.. op den duur wist ik niet meer wat ik wilde.Dus ik en mijn verloofde doen nu dingen enkel samen en dan zetten we alles uit.. en ik kikker daar echt van op.Ik had blijkbaar de drang om voor iedereen goed te doen, terwijl ik altijd een gedacht had vroeger over alles. Dus dat werkt niet.. mijn verloofde liep op de toppen van de tenen omdat ik zo radeloos kwam. Ik leg nu voor ik begin aan de voorbereidingen een goede plaat op, die mijn hoge hakken aan en shaak erop los.. dan ben ik al die negatieve energie kwijt en heb ik een helder hoofd om de rest te doen.Ik wens je veel geluk!!!Groetjes Candyhttp//arnecandy.skynetblogs.be