TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Carolina
1-8-2009
|
19-3-2009 23:39:24
Maarten Cox
De vogel
Merlijn de grote tovenaar
Zag op een dag langst de boulevard
Een kleine jongen zeer bedaard
Met wipneus en weerspannig haar
Merlijn zei:
"Jongen kom eens hier
Met wat doe ik je nou plezier
Je moet het even overwegen
Al wat je wil zal ik je geven"
Maar de knaap zei onbevreesd:
"Meneer, meneer, ach meneer,
Ach meneer, een mooie vogel wil ik zijn
Met sterke vleugels alstublieft meneer Merlijn
Een mooie vogel in de lucht
met pluimen, poten en een vlucht
En alle kleuren van de regenboog
Ach meneer een mooie vogel wil ik zijn
Met sterke vleugels alstublieft meneer Merlijn
Dan kan ik slapen op een wolk,
de lucht doorklieven als een dolk
En het zonlicht vangen met een boog
Ach meneer een mooie vogel wil ik zijn"
Merlijn zei:
"Jongen luister even.
Als je dat wil zal ik het geven.
Bedenk alvorens uit te kiezen,
je zou een mooie kans verliezen
Wil je dan liever niet wat kracht,
en heel de wereld in je macht
Of wil je rijk zijn en heel wijs,
of koning in een groot paleis?"
Maar de knaap zei onbevreesd:
"Meneer, meneer, ach meneer,
Ach meneer, een mooie vogel wil ik zijn
Met sterke vleugels alstublieft meneer Merlijn
Een mooie vogel in de lucht
met pluimen, poten en een vlucht
En alle kleuren van de regenboog
Ach meneer een mooie vogel wil ik zijn"
En sindsdien zit er boven in de lucht
een nieuwe vogel in z'n dolle vlucht
U zeggen waar hij ergens hangt
het zonlicht in z'n wolken vangt
Of hij Merlijn nog heeft bedankt heeft dat belang
Al wat ik weet, al wat ie weet,
is wat hij deed is wat ie deed
Hij maakt plezier, hij maakt plezier als een mooi dier
Ergens ver van hier
Benny Neyman
Vrije vogels
Ze kennen slechts de schaduwkant van ’t leven
Want ’n lichtpunt hebben zij nog nooit gezien
Ze vochten, vloekten, huilden in hun streven
Maar ’t leven drong ze langzaam op hun knie
Zij behoorden tot diegenen, die hoog boven alles staan
De problemen hier beneden zijn ze uit de weg gegaan
Ze behoren tot diegenen die gehard, gepantserd zijn
Want ze wennen wel aan de pijn
Vrije vogels
Ze vliegen net zo lang de wind hun vleugels dragen kan
Vrije vogels
De Trekvogels
Kleine Witte Duif
Koekoeroekoekoe, kleine witte duif
Koekoeroekoekoe, kleine witte duif
Koekoeroekoekoe, kleine witte duif
Breng vrede
Kom, kleine witte duif, breng ons in de toekomst vrede en geluk
Want, kleine witte duif, geweld dat bracht de hele wereld van z'n stuk
En dat wij, vroeg of laat, leven zonder haat, dat is wat wij willen
Want, door de eeuwen heen blijf jij, kleine witte duif, 't symbool van vrede
refr.:
Koekoeroekoekoe, kleine witte duif, paloma
Kleine witte duif, breng vrede
Koekoeroekoekoe, kleine witte duif, paloma
Kleine witte duif, breng vrede
Geef, kleine witte duif, liefde aan de mens en vreugde in ons hart
Dan, kleine witte duif, is er geen verschil meer tussen blank en zwart
Dat is, waar iedereen door de eeuwen heen steeds weer op blijft hopen
Want, liefde en begrip kun je op de wereld ook nergens kopen
refr.
Koekoeroekoekoe, kleine witte duif
Koekoeroekoekoe, kleine witte duif
Koekoeroekoekoe, kleine witte duif
Breng vrede
Ze nemen elke dag gewoon zoals ie komen kan
Vrije vogels
Tot ze morgen met de noorderzon vertrokken zijn
Voor ’n echte vrije vogel is elke kooi te klein
Ze zeggen wat ze denken toch zijn ze te vertrouwen
Maar kom je te dichtbij dan vliegen ze er vandoor
En als je ze verwondt, ze dreigen met hun klauwen
Je volgt ze maar verliest al snel het spoor
In hun ogen staat geschreven wat er in hun wezens schuilt
Zijn getekend door het leven hebben veel te veel gehuild
Vrije vogels dat zijn mensen die nog mens gebleven zijn
Want ze wennen wel aan de pijn
Vrije vogels
Ze vliegen net zo lang de wind hun vleugels dragen kan
Vrije vogels
Ze nemen elke dag gewoon zoals ie komen kan
Vrije vogels
Tot ze morgen met de noorderzon vertrokken zijn
Voor ’n echte vrije vogel is elke kooi te klein
Roodborstje
Soms tikt een gedicht op het raam
Ik sta op en laat hem erin
Een enkele keer heeft dat geen zin
Ik voed hem en geef hem een naam
Maar soms denk ik: ach laat maar staan
Al regent het nog zo hard
Vandaag ben ik boe en geen bard
Hij mag naar een ander toe gaan.
Dat doet hij dan ook na een tijd
Hij vliegt mijn gezichtsveld uit
En meteen daarop heb ik spijt:
Geen lente en geen nieuw geluid
Zo ging al zo dikwijls de Mei
van Gorter mijn neus voorbij.
Uit "De gedichten" van Nico Scheepmaker
kijk ook eens op deze sites:
http://ourworld.compuserve.com/homepages/henkmerts/gedi...
http://www.goverdina.nl/gedichtennatuur.html
Ik hoop dat je er iets mee bent.
groetjes, Carolina
|
|
ellen
4-7-2009
|
22-3-2009 11:16:20
hey,
ik ben ooit eens naar een huwelijk geweest.
daar ging het over briefwisseling tussen verschillende dieren in het bos. der zat daar ook een vogel in die brieven schreef... een soort bezinningstekst. ik ga eens kijken of ik dat nog vind.
laat jullie iets weten
|
|
Sofie
18-7-2009
|
23-3-2009 13:43:34
Alvast heel erg bedankt hoor!
|
|
ellen
4-7-2009
|
23-3-2009 15:41:35
De eekhoorn zat aan zijn t afel, likte aan zijn pen, dacht
na, fronste zijn wenkbrauwen en schreef:
Geachte secretarisvogel,
Ik ben de eekhoorn en woon in het bos. Ik houd van
brieven schrijven, maar niemand schrijft mij ooit terug.
Nu heb ik zo maar een vermoeden dat u niets anders
doet dan terugschrijven. Zoudt u mij ook eens willen
terugschrijven?
Hoogachtend,
Eekhoorn.
Hij vouwde de brief op en wierp hem in de wind, en de
wind blies de brief over de zee naar de steppe waar de
secretarisvogel woonde, die dag in dag uit brieven naar
alle uithoeken van de wereld schreef. De volgende dag al
kreeg de eekhoorn antwoord.
Geachte eekhoorn,
Ja.
Hoogachtend,
Secretarisvogel.
Vol trots liet de eekhoorn de brief aan de mier zien.
Het was de eerste brief die hij ooit had ontvangen. De
mier las de brief en was niet erg onder de indruk van de
woorden van de secretarisvogel.
‘Dat had hij toch ook wel kunnen zéggen? Dat hoef je
toch niet te schrijven?’ zei hij.
‘Hoe kan hij dat nou zeggen?’ zei de eekhoorn. ‘Hij
woont over de zee!’
De eekhoorn kreeg tranen in zijn ogen. Daar stond hij
nu met zijn prachtige brief. De eekhoorn las de brief
steeds maar weer aan zichzelf voor, legde hem ‘s nachts
naast zijn bed en hing hem overdag aan de binnenkant
van zijn deur. Hij vond het woord ja het mooiste woord
en de mooiste zin die hij kende. Drie dagen later ontving
hij een nieuwe brief.
Geachte eekhoorn,
Ik heb al lang niets meer van u gehoord. Er is toch
niets ernstigs met u? Ik hoop spoedig iets naders van u
te ontvangen.
Met de allervriendelijkste groeten,
Secretarisvogel.
voila , dit is de tekst... ik heb deze gevonden op internet en het betreft dezelfde tekst als toen in de misviering.
hopelijk zijn jullie hiermee wat geholpen. ik weet wel de auteur niet.
vele groeten ellen
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|