Terug naar overzicht
Da's geen broer maar een boer. Probeer het je niet te hard aan te trekken. Hij heeft precies ook efkes aandacht nodig.Altijd vriendelijk blijven. En dan hier je gal komen spuien. Het van je afschrijven kan opluchten.Gewoon vriendelijk vertellen dat je er niets slechts mee bedoelde om die uitnodiging bij de ouders achter te laten. Dat je daar helemaal niet bij had nagedacht dat zoiets hem zou kwetsen. In de ik-vorm blijven praten. Nooit zeggen: jij dit... Hij ziet het blijkbaar toch niet in dat hij moeilijk is, anders deed hij zo moeilijk niet.Hopelijk lukt het je om het broer-boer ding uit je hoofd te zetten en ook zo te genieten.
Dag Evelien,ik weet natuurlijk niet hoe de relatie tussen je verloofde en zijn broer altijd geweest is, maar dat hij weigert te komen naar jullie bruiloft, vind ik persoonlijk een kinderachtige reactie.Ik vrees wel dat je er niet veel aan kunt doen. En zoals S. al zei kan je altijd zeggen dat het jullie bedoeling niet was. PS: ik hoop niet dat hij jullie op die manier probeert te chanteren om toch getuige te mogen zijn. Dat zou wel heel laag bij de grond zijn. Het is nog altijd jullie bruiloft en jullie keuze. En daar zal hij zich toch moeten bij neerleggen.Groeten,Eva
als hij niet wil komen, dan is dat zijn keuze. Laat daar 'je dag' en je humeur niet van afhangen. Hij gaat toch niet bepalen dat hij getuige zal zijn!?!Jullie maken die keuze en het is jullie keuze; jullie hoeven geen verantwoording te geven.Maak er een mooie dag van !!
Niks van aantrekken. Dan is het simpel. Dan komt hij maar niet. Zulke aanstelleritis ... Wij hebben ook op een paar plaatsen uitnodigingen mee afgegeven voor hun kinderen enzo. Hij heeft er toch ene gekregen hé. Mijn verloofde zijn broer heeft er geen apart gekregen. Hij woont nog thuis. Ik heb gewoon zijn naam en die van mijn schoonmoeder erop gezet. Mijn schoonmoeder dacht wel efkes dat we hem niet uitgenodigd hadden maar dan heb ik gewoon gezegd dat we wat bespaard hebben en dat zijn naam wel op de enveloppe staat. Probleem opgelost. groetjes, Carolina
Evelien,in jullie plaats verzond ik meteen de uitnodiging per post met jullie excuses erbij want dat zou als, laten we zeggen, een schoonheidsfoutje kunnen aanzien worden. Verder zou ik bij hem langsgaan en hem zeggen dat de keuze van een getuige iets heel persoonlijks blijft en dat hij van jullie toch niet kan verwachten dat je voor alles wat bij een trouwdag komt kijken, eerst zijn mening even komt vragen... Blijft hij bij zijn beslissing, dan moet hij het zelf maar weten, dan wil hij graag dwarsliggen en een domper op de feestvreugde zetten maar jullie zullen dan tenminste jezelf niks te verwijten hebben. Een andere manier is hem meedelen dat jullie op hem rekenden voor bv. het voorlezen van een tekst in de kerk... of zo. Begrijpt hij dan niet dat hij als broer veel meer in de belangstelling zal staan dan als getuige ?Maken jullie je er maar niet te druk over ; als hij nu zo reageert uit ijdelheid, dan draait hij vast wel bij. Hou moed ! Groetjes.
Ik zou me der ook niet zomaar bij neerleggen. Ik dank dat je verloofde zijn broer er wel graag bij wilt hé?Praten, praten, praten... Daarom niet iedereen samen, maar gewoon je verloofde en zijn broer, man tot man! Hij draait wel bij!
En vergeet niet: de soep wordt nooit zo heet gegeten als ze wordt opgediend! ;-)Groetjes,Vérohttp://robbyenveronique.bruiloftsite.nl/
Hey,Dat hij boos is omdat hij geen getuige mag zijn is gewoonweg belachelijk!!Mijn schoonbroer zei gewoonweg dat het spijtig was maar dat zijn reis net vastlag en hij is ook niet geweest. Als het voor hem niet de moeite loonde om het te verleggen dan zegt dat wel genoeg!Dat er "een scheef gezicht" getrokken word omdat de uitnodiging bij de ouders lag kan ik nog erngens verstaan maar om daar zoveel tam-tam over te maken??Laat het even bezinken, na een gesprek of een borrelbabbel kan er al veel klaarheid ontstaan! Groetjes