Terug naar overzicht
Wij gaan een gedicht voorlezen en gaan dan bloemetjes geven aan onze ouders ..Elk krijgt een roosje :)Een gedicht schrijven hoeft niet moeilijk te zijn, een blij, gevoelig of gewoon klein.Maar wat jullie voor ons deden en nog steeds doen, valt niet af te doen met "bedankt" of een zoen.Ten eerste danken we aan jullie het leven, ten tweede al die liefde die jullie ons hebben gegeven.Ten derde wat je wel weet maar niet ziet, de vele steun die we kregen bij elk klein of groot verdriet.Hier zullen we als voorbeeld bij blijven,al zouden we meer punten op kunnen schrijven. Maar deze punten konden zeker niet missen, want hierover moet je hart beslissen.Leven bij jullie heeft ons nooit berouwd,en we weten, al zijn we getrouwd, zolang de jaren verder gaanzullen we bij jullie nooit voor een gesloten deur komen te staan.Hoe moeten we dit verder omschrijven,dat onze ouders de kracht zijn waarop wij drijven. Wij houden jullie zeker in ere,want van jullie hebben we alles moeten leren.Bedankt voor alles lieve ouders, we houden van jullie allebei!
Er was eens een boom, een grote boom, die met zijn brede takken langs de waterkant stond. Op een zekere dag, kwam er een man, gewapend met een mes. De boom hield van schrik het ruisen in; maar er was geen ontkomen aan. De man sneed de mooiste tak van de boom weg en nam hem mee naar huis. Drie dagen later kwam hij terug, en opnieuw werd de boom angstig en bezorgd en dacht: "Welke tak is er nu aan de beurt?" Maar de man ging zitten aan de voet van de boom en blies op een fluit die hij van die tak had gemaakt. De boom luisterde en verstond het lied: "Hoor je mij, herken je mij nog? Ik ben van jou, uit jouw hout gesneden. Ik zing voortaan mijn eigen lied, maar jou vergeten doe ik niet. Ik leef en zing en ik dank het aan jou." Groetjes,Vérohttp://robbyenveronique.bruiloftsite.nl/