openingstekst + bezinning + slottekst viering rent a priest

Ouders, familieleden, kennissen en vrienden, wij heten jullie van harte welkom op deze vreugdevolle dag. Deze dag is begonnen als iedere andere dag, maar voorbestemd om speciaal te zijn. Want vandaag trouwen C en B . Op een dag als vandaag gaat er eigenlijk veel in ons om dat moeilijk onder woorden te brengen is: gespannen verwachting, hoop, blijdschap, en ook een beetje weemoed. Er is een lach en een traan, een lied en een woord, een handdruk en een kus, duizend kleine dingen, die wij onuitgesproken maar toch sprekend met elkaar willen delen, duizend kleine dingen gebundeld tot een kring van warmte waarbinnen wij een ogenblik mogen staan. Trouwen is zoveel meer dan samen leven, meer dan twee ringen en een trouwboek. Trouwen is bewust voor elkaar kiezen en dat doen ze. Daarom is het fijn dat jullie hier vandaag aanwezig zijn om dit met hen mee te vieren.




“Van elkaar houden” is de kunst elkaar steeds te zien met nieuwe ogen.
“Van elkaar houden” ligt in kleine dingen, ogen die je begrijpend aankijken, oren die stil naar je luisteren, een hand die zacht door je haren streelt, het gevoel dat iemand aan je denkt, je veilig en geborgen weten, kleine dingen in je leven grote waarden en kansen geven.
“Van elkaar houden” betekent leren vergeven.

Het is goed in je eigen hart te kijken nog even voor het slapengaan,
of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb pijn gedaan,
of ik geen ogen heb doen schreien
of ik aan liefdeloze mensen een woord van liefde zei.
En vindt ik in het huis van mijn hart dat ik droefenis genas,
dat ik mijn armen heb gewonden rondom één hoofd dat eenzaam was,
dan voel ik op mijn lippen de goedheid gelijk een avondzoen.
Het is zo goed in je eigen hart te kijken en zo je ogen toe te doen.

Liefhebben is samen een uitdaging aanvaarden
waarvan je weet dat ze de moeite waard is.
Het is samen een stille weg verkennen,
het is iets waar je verstand niet volledig bij kan,
maar je hart doet bonzen.



Liefhebben is je eigen ik voorbij lopen,
en naar de ander toegaan met de hoop,
dat hij je neemt zoals je bent,
omdat je het alleen niet aankunt,
wat je met twee kan.

Liefhebben is nooit ophouden vergeving
te vragen en te schenken,
om zorgeloos van al het mooie te genieten.

Liefhebben is de kunst die moet geleerd worden
met veel geduld en liefde die dan pas groot is,
als de één voor de ander alles over heeft.



waren eens 5 kaarsjes …

Ze wilden op het feest graag goede lichtjes zijn.

Eén kaars viel het tegen altijd in vlam te staan.
Het doofde snel zijn lichtje en is toen weggegaan.

Er waren nog vier kaarsjes, het was een mooi zicht.
Eén dacht ik ben de beste, meteen verdween zijn licht.

Er stonden nog drie kaarsjes, ze branden helder op.
Eén werd er uitgeblazen, hij lette niet goed op.

De beide laatste kaarsjes wat waren ze alleen.
Eén ging van moeheid slapen en toen was er nog maar één.

Het laatste kaarsje dat eenzaam bleef branden dacht:
“als ik mijn lichtje nu eens aan een ander geef”.

Toen heeft dat ene kaarsje het feest nog juist gered.
Want hij heeft alle andere kaarsjes opnieuw in vuur & vlam gezet!




Herinner je het nog?
Binnenkomen uit de ijzige kou en als een mot aangetrokken worden door het licht van het vuur. Met je rug naar het vuur gekeerd, aftasten hoe dicht je kunt.
Je trui voelen opwarmen en het weefsel voelen branden op je huid. Je handen dicht op elkaar, wrijvend, verlangend naar meer …

Herinner je het nog?
Het kampvuur op de weide. Hout sprokkelen, stapelen en het vuur proberen aan te steken met kranten, lucifers, ….
Zou het aanwakkeren? Moeten we nog wat hout toevoegen? En wij gezellig ingeduffeld in onze warme jas, genietend van warme kop chocomel of jenever, doelloos starend naar die knetterend vuurhaard …

Herinner je het nog?
De kaarsen op jouw taart, een wens maken en de kaars hard uitblazen.
Het etentje bij kaarslicht, gedempte lichten, heerlijk romantisch en alle tijd van de wereld om bij te praten. Het vuurwerk, samen genietend van de kleurrijke spetteringen in de lucht.

Herinner je het nog?
De vurige blik
Gloedvolle woorden
Aanstekelijk gezelschap
…

Herinner je het vuur nog?


groetjes, Carolina