Terug naar overzicht
Lieve AnGraag wil ik je een hart onder de riem steken. Ik vind de situatie voor jou echt erg. Weet je, misschien is het best dat je vriend eens duidelijk aan zijn mama laat weten dat het hem zo hoog zit. Voor ermee te breken is het best dat hij er eerst over praat met haar, want anders zou hij zich dat heel zijn leven kunnen beklagen. Het klinkt raar, en ik praat je schoonmoeder echt niet goed, maar het blijft zijn moeder en hij zal het er altijd moeilijk mee blijven hebben. Mijn papa is ook gestorven en hij had ook met zijn moeder gebroken. Schijnbaar ging alles ok, maar ik weet dat hij er wel echt onder geleden heeft en vooral ook, breken is echt extreem. Zijn moeder is zelfs niet naar zijn begravenis gekomen! Ik heb mijn oma dus nooit ontmoet. Denk er eens over en praat erover, maar zorg dat hij niet in een depressie terecht komt. Als hij erover heeft kunnen spreken en tblijkt dat dit de enige oplossing is, dan kan hij met een gerust geweten afsluiten...En je bruidskindje; gewoon doen! Doe het voor dat kindje, natuurlijk is het niet leuk als zijn mama zo reageert, maar doe het voor dat kindje. Wat de kerk betreft he, misschien is het beter dat je vriend binnenkomt met iedereen en jou dan opwacht zodat jij dan met je mama binnenkomt erna. Ik weet ook nog niet wat wij gaan doen. Ik wou met mijn papa binnenkomen, maar dat zal ook niet lukken. Misschien komen we dan maar gewoon samen binnen, mijn vriend en ik want al dat gedoe..Doe waar je je het best bij voelt. Ik zou zeggen, volg je hart, ook al is het niet gemakkelijk. Lieve An, laat je niet teveel ontmoedigen, op je trouwdag moet jij echt genieten! Veel sterkte !
An, veel sterkte!blijf er vooral over praten met elkaar. Hopelijk komt het allemaal wel goed.
Hallo An,ik kan best begrijpen dat het wat moeilijk loopt voor jou als ik je verhaal lees. Op zo'n moment zou iedereen moeten blij zijn voor elkaar hé. Al eens aan gedacht om samen de kerk binnen te komen? En wat het neefje van je man betreft; ik zou hem wel als bruidskindje laten voorlopen hoor. Het is niet omdat zijn moeder plots moeilijk doet tegenover jullie dat hij daarvan de dupe moet worden. Hoe is het contact met zijn broer? Misschien dat hij hem eens kan vragen waarom zij plots zo doen tegenover jullie? Tenslotte heb je wel recht om de ware reden te weten. En kan het nog altijd uitgepraat worden.Ik raad je aan om je hoofd hier niet de hele tijd over te breken. Dit zorgt alleen maar voor meer spanningen en stress. Net datgene wat je meest kan missen in de voorbereiding van jullie dag. En vooral: niet vergeten dat het JULLIE DAG is!!! Jullie moeten (en zullen) stralen op je huwelijksdag.Ik wens je nog heel veel sterkte en hopelijk komen jullie er op een positieve manier uit. grtz
IK zou jullie heel graag willen bedanken voor jullie reactie.Tis altijd fijn dat mensen eens luisteren als je het even niet meer ziet zitten.Dus bij deze BEDANKT.Groetjes An