Slotbezinning

het verhaal van de boom

Er was eens een boom, een grote boom,
die met zijn brede takken langs de waterkant stond.
Op een zekere dag, kwam er een man, gewapend met een mes.
De boom hield van schrik het ruisen in; maar er was geen ontkomen aan.
De man sneed de mooiste tak van de boom weg
en nam hem mee naar huis.

Drie dagen later kwam hij terug,
en opnieuw werd de boom angstig en bezorgd.
De boom dacht: "Welke tak is er nu aan de beurt?"

Maar de man ging zitten aan de voet van de boom,
en blies op een fluit die hij van die tak had gemaakt.
De boom luisterde en verstond het lied: "Hoor je mij, herken je mij nog?
Ik ben van jou, uit jouw hout gesneden.
Ik zing voortaan mijn eigen lied, maar jou vergeten doe ik niet.
Ik leef en zing en ik dank het aan jou."

bruidskoppel:
Wij willen in het bijzonder onze ouders en grootouders bedanken.
Bedankt dat jullie er altijd voor ons waren, dag in dag uit.
Dankzij jullie liefde, steun en advies,
zijn we vandaag wie we zijn.
We hopen dat jullie weten,
dat wij jullie nooit in ons hart zullen vergeten.

Hey Ellen,

Dit hadden wij:


De liefde is zoals het beklimmen van een steile berg.
Je moet vele moeilijke momenten trotseren en soms sta je op het punt in een diepe afgrond te verdwijnen.
Maar dan, dan plots bereik je de top.
De zon breekt door en je kunt mekaar de hand reiken en samen die gevaarlijke weg afdalen.
Maar nu ben je van niets meer bang want je bent samen.
En samen zijn betekent: mekaar helpen over diepe afgronden
en samen proberen je doel te bereiken.

Groetjes,
Krista