kinderwens

Als je 26 bent, heb je nog wel even tijd, he.
Trouwen kost geld en veel organisatie.
Wil je een huwelijksreis? Of een laatste reis met jullie twee'tjes?
Kindje kost geld en ook organisatie (papieren aanvragen, ziekenkas regelen, creche regelen,...)

Is er nog een woning die moet aangepast worden? Want da's dan eventueel een 3de ding erbij...

Geniet van de baby's in je omgeving. Jouw tijd komt nog wel en die gaat er sneller zijn dan je denkt, namelijk volgend jaar al!!!

Bijkomend probleem is dat ik nu 6 maanden een project heb op het werk waardoor ik heel veel zal moeten reizen dus voor januari 2010 kan ik zeker niet proberen (veel te onregelmatig leven)
en zoals S zegt heb ik nog veel verbouwingswerken aan ons huis en zullen de centjes wel op zijn. ik wil ook nog een laatste verre (huwelijks)reis maken maar dat kan natuurlijk nog tot 5-6 maanden zwangerschap

nog een probleem: ik neem de pil sinds mijn 17de en ben ermee begonnen omdat ik helse maandstonden had: flauwvallen, overgeven en heel onregelmatig (om de 2 weken). nu ben ik bang dat ik dat opnieuw zal krijgen als ik stop met de pil

Ik zal 27,5 zijn als ik trouw en ik reken op een paar maanden (hopelijk geen jaren ) proberen=28 als ik beval; bovendien is mijn vriend nu 31 dus 32 als we trouwen en hij wil ook een jonge papa zijn

aaaaah hatelijk dat eeuwige dilemma: should I listen to my head should I listen to my heart...
ik zal er nog eens over moeten nadenken maar toch al bedankt voor jullie reacties!

het doet deugd om hier eens mijn hart te kunnen luchten!!x

Dus eigenlijk wil je trouwen, verbouwen, kindje, wat reizen voor werk en een verre huwelijksreis?

Dat mag je allemaal willen, maar om dat ook allemaal op 1 jaartje tijd te doen, lijkt mij behoorlijk stressy. Ik zou het niet kunnen.
En dan is er nog het financiele plaatje waar je toch ook rekening mee moet houden.

En een mooie huwelijkreis doen als je 5-6 maanden zwanger bent kan een hele mooi reis worden, maar kan ook gigantisch tegenvallen.
Je kan niet voorspellen of je een makkelijke zwangerschap gaat hebben of ééntje met alle kwaaltjes.
Ver reizen als je 5 maand bent lijkt me echt geen aanrader.

Ik wordt er 27. We zijn eind mei getrouwd en 2tal weekjes voor den trouw gestopt met de pil. We zijn nu juli en ik ben 6 weken zwanger. Om maar es te demonstreren hoe snel het kan gaan. In mijn omgeveing zie ik ook dat het soms moeilijker gaat, maar je moet dus met beide rekening houden. Wat de kwaaltjes betreft: tot vorige week had ik van niets last. Sinds enkele dagen ben ik de ganse dag door misselijk. Ik moet constant iets eten om die misselijkheid tegen te gaan en ben daarenboven héél erg moe. Ook al was het verlangen naar een kindje al lang voor onze trouw aanwezig, toch ben ik blij dat we niet eerder gestopt zijn met pil. Ook al heb ik het er zeker voor over, toch ben ik blij dat ik mij op onze trouwdag en huwelijksreis zo niet heb gevoeld. Ook al is het een mooie gedachte om met z'n drietjes te trouwen.
Ik zou wachten, 27 is nog altijd jong en een jaarjte gaat héél snel, geloof me. Das natuurlijk maar mijn persoonlijke mening.

Hey Sofie,
ik herken het zo hard :-) Wij trouwen in april 2010 en initieel wou ik ook al stoppen in januari met de pil... Maar nadat ik mijn trouwkleed had gepast, ben ik er beginnen over nadenken, en ik wil echt dat het een zorgeloze dag wordt, waarop ik me goed kan voelen... En je weet tenslotte nooit of je kwaaltjes hebt of niet, of verdikt en niet meer in je kleed past, of puistjes krijgt... En op die paar maanden komt het dan ook weer niet meer aan zeker (hoewel mijn hoofd soms toch nog zegt van wel... :-) )
Ik ben ook 26 en zal 27 zijn eer we trouwen, en mijn toekomstige is er 35, dus ook zijn klok tikt, maar we willen toch genieten van de dag zelf...
Ik heb dus beslist om twee weken voor de trouw of net voor de trouw te stoppen...
Grappig dat toch veel vrouwen hetzelfde denken hè :-)

Ik ben blij dat ik niet de enige twijfelaar ben :-) Wss zal ik in januari stoppen met de pil maar nog veilig vrijen en dan zien of mijn regels normaal verlopen. En dan idd proberen vanaf een week voor/de trouw zelf.

Ik weet dat het maar 1 jaar verschil zou zijn maar mijn gyneacoloog zegt dat je vanaf je 25ste steeds minder vruchtbaar wordt dus soms maak ik me daar wel zorgen over. En ik kan het niet uitleggen maar nu het "moedergevoel" er is wil het niet meer weg, terwijl ik er een jaar geleden nog niet klaar voor was; wil ik nu niks liever. Ik zal mij eens uitleven en de baby's van mijn vriendinnen moeten vertroetelen, er zijn er 5 op komst dit jaar dus ik zal werk hebben ;-)
mss komen we elkaar volgend jaar dan tegen op baby websites :-)

hey,

ik ben nu zaterdag getrouwd en ben 15 weken zwanger. Ik heb echt genoten van de trouw maar ik kan toch iedereen aanraden om nog eventjes te wachten... Ik vond het toch wel stressie op het laatste moment: mn kleedjes moets 2 dagen voor de trouw aangepast worden, tot de woensdag voor de trouw viel ik standaard om 20.30 als een blok in slaap, ik heb mijn menu moeten wijzigen omdat ik toxoplasmose negatief ben... En zelfs als je geen kwaaltjes hebt, is het gewoon leuk om maar van 1 ding tegelijkertijd te genieten. Toen ik ontdekte dat ik zwanger ben, heeft het 2 a 3 weken geduurd voor ik me weer met de trouw hebben kunnen bezighouden... mijn gedachten waren er echt niet meer naar. dat is natuurlijk wel snel teruggekomen, maar het is toch leuk als je dit allemaal op zn tijd kunt meemaKen denk ik... trouwens, denk er niet teveel aan maar laat het gewoon komen, als je teveel stress hebt over alles dat nog in je leven moet gebeuren bestaat er een kansje dat je niet direct zwanger wordt... je moet je wat op je gemak voelen en er klaar voor zijn...en er tijd voor kunnen maken om ervan te genieten! de tijd gaat zo snel!

Wat je ook doet, voor jullie zal het altijd de juiste keuze zijn, en jullie zullen er blij mee zijn! Dat is het voornaamste!!!!

veel succes ;)

Wil toch even zeggen dat het makkelijk zeggen is voor wie zwanger getrouwd is: wacht toch maar even
want je hebt zelf niet gewacht...
(wat geen verwijt is, maar tis moeilijk raad te geven die je zelf niet hebt opgevolgd...)

Hier even een andere kant:
Wij wilden eerst kinderen, dan trouwen.
Dus met de pil gestopt, maar na 9 maanden nog altijd niet zwanger. Toen heeft mijn ventje mij ten huwelijk gevraagd. We hebben het zeer kort gepland (9 maanden later) zodat we onze kinderwens niet moesten uitstellen.
Mijn kleed is gekocht (en ook al aan de verkoopster laten weten) met het gedacht dat het ook mooi was met een dikke buik.
We zijn 2 maanden voorzichtig geweest, daarna niet meer.
Spijtig genoeg waren we op onze trouwdag nog niet zwanger. Maar ik heb wel van de dag genoten.
Na de trouw hebben we de medische wereld ingeschakeld, en nu kan ik met trots zeggen dat ik 7 weken zwanger ben (9 maanden na onze trouw)

Ik zou zeggen: doe waar je je goed bij voelt. en ook je toekomstige natuurlijk...

wij hadden geen spijt van onze beslissing, en dat zou nog altijd zo geweest zijn als ik zwanger was op de trouwdag!

Groetjes
Heidi
13/09/2008

Hoi, ik ben op 6 juni getrouwd en toen was ik 25 weken zwanger en eerlijk gezegd, ik kan het alleen maar aanraden! Bij ons zat de situatie héél complex in elkaar en het nu allemaal uit de doeken doen zou teveel zijn, maar het was bij ons allemaal een beetje onverwacht.
Verloofd van vorig jaar en een datum vastgeprikt in juni, in januari ineens zwanger en de hele familie stond erop dat we onze trouw ofwel vervroegden (want ocharme ik zou de trouw en alle stress niet aankunnen in "mijne toestand") ofwel uitstelden tot na de geboorte. Wij hebben er bewust voor gekozen om alles te laten doorgaan zoals gepland want trouwen doe je tenslotte alleen voor jezelf en niemand anders, wij hadden voor elkaar gekozen en waren steevast van plan om ook in deze situatie enkel met elkaar rekening te houden!
Ik moet zeggen dat het al bij al meevalt hoor. Ja een trouw is veel werk en voorbereiding, je mag het niet onderschatten en er komt héél veel bij kijken. En ja een zwangerschap is zwaar om dragen, kwaaltjes heb je sowieso, bij de één al lastiger dan de ander en dat is bij niemand hetzelfde, dus ik moet niet zeggen wat de combinatie van de twee betekent. Ik ben zo te lezen de enige hier op dit forum die al over de helft was op het moment van het huwelijk dus ik kan al spreken over een ander stadium in de zwangerschap: uitzettingspijn, zware buik, last in de rug... Je hoeft je hier zeker en vast geen zorgen in te maken! Als je altijd al een gezond persoon bent geweest met een goede conditie, zoals ik, dan ga je die dag met glans doorstaan. Ik zag er stralend uit in m'n kleed met m'n bolle buik, had nergens pijn of last, ik heb van elke seconde kunnen genieten en eens dé dag zelf er was, was er van stress helemaal geen sprake meer! 1 ferme aanrader: doe zeker en vast sportschoenen mee, nog vóór het feest begon, tijdens de receptie, was ik al van schoeisel geswitched... ;-)
Dus als die biologische klok zo erg tikt, geef gewoon toe aan dat gevoel. Als je je er beiden klaar voor voelt, dan is dat toch gewoon het teken dat het zo moet zijn? De rest dat komt ook wel goed, je zal zien...
Groetjes
Nele

@ petra: ben blij dat je het positief opgenomen hebt, want dat was ook mijn bedoeling he

Veel plezier met je trouwdag en met de rest van je zwangerschap!

Hoi Sofie, geen zorgen ik voel me hierbij niet aangevallen hoor. ik beschrijf ook alleen maar mijn eigen situatie en geef dan ook de raad om voor jezelf uit te maken of je daaraan toe bent of niet. Als je goed gelezen hebt, dan zie je dat ik schrijf dat ik zelf in een goede conditie verkeer, m'n gynae effectief het licht op groen gezet heeft en ik aanraad om eerst voor jezelf diezelfde vragen te stellen vooraleer zomaar halsoverkop te boeken. Dat is bij mij ook niet zomaar over 1 nacht ijs gegaan hoor! Daar zijn veel kopzorgen en beredeneringen aan vooraf gegaan... Als je dus NIET moet platliggen en GEEN last hebt van die kwalen, dan kan het absoluut geen kwaad! Ook al ben je 6 maand ver. Op een vliegtuig is de situatie hoegenaamd niet anders dan op de begane grond en sta je niet bloot aan meer of andere risico's. Ik heb er alleszins geen seconde spijt van gehad dat ik mijn huwelijksreis heb kunnen meemaken! En ons kindje was erbij, mooier dan dat kunnen we het niet hebben...
Groetjes
Nele