Slotgebed

Hallo Natalie,

Wij hebben volgende:

Het pad van liefde is moeilijk te begaan, je zult nooit weten hoe lang het zal gaan. Bij vlakke delen is de liefde vreselijk fijn maar bij de hobbels en de kuilen doet het pijn. Die pijn is op geen één manier te verzachten, je zult gewoon op betere tijden moeten wachten. Die zullen komen, dat moet het pad je beloven. Zodat iedereen tijdens zijn tocht zal blijven geloven. Het pad van liefde is hard en oneindig lang. Wees sterk en verstandig en ben voor niemand bang. Je kunt niets vragen en ook niets weten. Maar één ding is zeker : Het wordt een tocht om nooit te vergeten.

Hopelijk ben je hier iets mee.

Gwen
14/05/2010

Hallo,

Dit was ons slotgebed, dat ik trouwens heb voorgelezen.

Ik droomde dat we bloemen waren, we stonden in de zon, jij en ik, samen in de regen twee bloemen op een groot gazon.
Ik droomde dat we bomen waren, we groeiden in de regen, jij en ik, bloeiden in de lente twee bomen van één bos.
Ik droomde dat we sterren waren, schitterend in de avondlucht, jij en ik,
vormden, zo leek het samen elke nacht één sterrebeeld.
Ik droomde dat we geliefden waren we genoten van elkaars warmte, jij en ik, deze droom werd zoals ik het wou mijn hart zegt me “Ik hou van jou”.

Cindy (gelukkig getrouwd sinds 9 mei 2009)

Bezinningstekst

Sofie: Herinner je het nog?
Binnenkomen uit de ijzige kou en als een mot aangetrokken worden door het licht van het vuur. Met je rug naar het vuur gekeerd, aftasten hoe dicht je kan.
Je trui voelen opwarmen en het weefsel voelen branden op je huid. Je handen dicht op elkaar, wrijvend, verlangend naar meer …

Herinner je het nog?
Het kampvuur op de weide. Hout sprokkelen, stapelen en het vuur proberen aan te steken met kranten, lucifers, …
Zou het aanwakkeren? Moeten we nog wat hout toevoegen? En wij, gezellig ingeduffeld in onze warme jas, genietend van een warme kop chocomel of jenever, doelloos starend naar die knetterende vuurhaard …

Herinner je het nog?
De kaarsen op jouw taart, een wens maken en de kaars hard uitblazen.
Het etentje bij kaarslicht, gedempte lichten, heerlijk romantisch en alle tijd van de wereld om bij te praten. Het vuurwerk, samen genietend van de kleurrijke spetteringen in de lucht.

Herinner je het nog?
De vurige blik
Gloedvolle woorden
Aanstekelijk gezelschap
…

Herinner je het vuur nog?



Slotgebed

Priester: Heer,
Als mensen elkaar bevestigen en ja-woorden van liefde spreken, als mensen elkaars geluk en vrijheid koesteren, wordt uw menslievendheid hartverwarmend onder ons zichtbaar.
Wij danken U voor alle liefde, die Gij ooit in mensen hebt ontstoken. Laat haar tot ontplooiing komen in Carolina en Bart en in ons allen die hun vrienden willen zijn. Blijf ons allen vervullen met liefde en vrede, opdat wij allen uw warmte uitstralen en dat wij een bron van vreugde mogen zijn voor elkaar.
Geef hen zo vele jaren geluk met elkaar, met hun kinderen en met alle mensen die zij ontmoeten op hun levensweg,
door Christus onze Heer,
Amen.



Zegen en zending

Priester: Draag de woorden, die hier vandaag weerklonken, blijvend in jullie hart. Want vandaag hebben jullie uitgesproken, dat jullie heel jullie leven warmte, licht en vuur voor mekaar willen zijn. Het zal jullie de kracht geven om dat liefdesvuur nooit te laten doven. Het zal helpen jullie liefde zo sterk te maken dat ze aanstekelijk werkt.

Want vandaag is een dag om nooit te vergeten en als het even moeilijk gaat, denk dan aan wat jullie hier allemaal hebben meegekregen.

Carolina en Bart,
Mogen jullie hier nu samen vandaan gaan met een rijke voorraad aan Liefde, Hoop, Vertrouwen en Tederheid voor elkaar en voor de mensen om jullie heen.

In de naam van de Vader de Zoon en de Heilige Geest, Amen.



Dit is het einde van onze mis.

Groetjes, Carolina