TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Martine
29-7-2006
|
19-10-2005 19:55:08
Hoi Phyllis, allereerst proficiat met jullie trouwplannen!
Maar... jouw verhaal seg! Als ik dit zo lees word ik zelf al niet goed. Jullie trouwdag moet de mooiste dag van jullie leven worden. Als je al zeker bent dat die ene persoon alles zal verpesten, moeten jullie misschien eens goed nadenken of het het allemaal wel waard is om haar er zowieso bij te hebben.
Haar reactie heeft nu al zo'n grote impact op jou, neem daar nog eens de stress bij die je de laatste dagen hebt voor je huwelijk... straks kun je je eigen huwelijk nog niet meemaken omdat je er kompleet onderdoor zit.
Uit wat je schrijft denk ik dat ze wellicht toch de hele tijd met een lang gezicht zal rondlopen, en misschien nog commentaar zal geven op jou, je vriend,... op heel het gebeuren misschien. Anderzijds is er een kleine kans dat ze op die dag ziet dat je gelukkig bent en zal ze misschien bijdraaien? alhoewel...
En als ze aangeeft dat je de moeder van de bruid niet opzij zet, dan moet ze zelf maar eens nadenken over hoe een moeder moet reageren als haar dochter trouwt!
Ik hoop dat jullie er uitkomen en dat je een onvergetelijke dag mag beleven!
Alvast veel sterkte
Martine
|
|
Sofie
9-9-2006
|
19-10-2005 21:01:45
Hallo,
Eerst en voorel veel sterkte!! En ten tweede ik weet wat je doormaakt! Wij waren een dag verloofd en samen op vakantie met mijn ouders in frankrijk!! doodgelukkig dus! De dag nadien krijgt mijn vriend ruzie met mijn ouders! er wordt vanalles naar elkaar hoofd geslingerd van verwijten. Vooral naar dat van lijn verloofde voor één dag! het kwam er op neer: om de woorden van mijn ouders te gebruiken: dat hij niet goed genoeg voor me was en dat hij beschaamd zou moeten zijn dat hij mij ten huwelijk vroeg! boos gezegd, maar dan heb ik zoiets van : als je boos bent zeg je pas echt wat je denkt! Mijn wereld viel ineen! sindsdien, ondertussen al meer dan een maand hebben we elkaar niet meer gezien! Ik heb hen wel nog gesproken, en mijn vrien heeft zich verantschuldigd maar ze blijven alle schuld bij hem leggen! Nu zijn we trouw ant plannen met dit boven ons hoofd! ii had het mij ook helemaal anders voorgesteld. Maar laat het niet aan uw hart komen en plan alles...... want wachten kan niet want dan kom je overal te laat! ik hoop dat het goed komt maar nooit zal het nog het zelfde zijn omdat ik weet hoe ze echt over hem denken en dat doet me pijn!
|
|
heidi
6-5-2006
|
20-10-2005 2:11:07
hey meid,
wat een verhaal maar kan het me prcies in beelden ik heb relatie van 15 jaar en drie kindjes omdat ik zelf met gesccheiden ouders zit en vroeger daar door veel verdriet van heb gehad ze spreken ook ni tegen elkaar en maken elkabder ook steeds slecht heb ik mezelf heel lang afgevraagd of ik wel wil trouwen is een beetje moeilijk nu was ik er echt voor het eerst klaar voor maar heeft ook steeds wringen geweest met mijn vriend is nooit goed genoeg of verdient me ni enz... maar trek mezelf dat ni aan heb dat nooit gedaan ook trouwens we zijn nu 15 jaar verder 3 pracht kinderen en nog steeds gelukkig en samen go for it meid en laat je dag zeker ni verpesten xxx
|
|
Els
1-4-2006
|
20-10-2005 7:19:16
Mijn vader heeft zo'n beetje hetzelfde meegemaakt met zijn ouders... mijn moeder was nooit goed genoeg (terwijl haar schoonvader zijn handen dan nog niet kon thuishouden, de hypocriet), enfin, het heeft nooit geklikt en mijn vader heeft altijd de kant van mijn moeder gekozen... de ouders waren wel nog op het huwelijk aanwezig, later is alle miserie begonnen, tot mijn vader, samen met ons (mijn moeder was er niet bij, want moest op haar zieke moeder passen, wat er bij zijn ouders al niet inkon), is buitengesmeten, letterlijk door zijn ouders. Ik kan je maar één ding zeggen en ik wil je niet bang maken: hij is er ziek van geworden, echt letterlijk, het heeft het proces van alzheimer in gang gezet en nu ben ik hem kwijt... Neem op tijd afstand van je moeder, je hebt niets aan mensen die je alleen willen domineren en afkraken, ik heb nu ook bewust gekozen om contact te hebben met de mensen die ik zinvol vind! Natuurlijk, het is moeilijk, en het is en blijft je moeder, maar als het enkel een familiaal contact is en meer niet, dan is voor mij de keuze gauw gemaakt!
Veel sterkte nog!!!!! (en overweeg je misschien geen trouw stiekem met zijn tweetjes, of echt met enkele mensen erbij??)
|
|
cindy
10-6-2006
|
20-10-2005 8:02:18
amai zeg,
dit lees ik op men nuchter maag en zo vroeg.
O ik ben er van aan gedaan, ik moet zeggen ik heb ook geen gemakkelijke familie zenne ik schiet nog met 4 personen op van 30 allemaal ruzie, maar bij ons is het ruzie en wij zien elkaar nietmeer en doen ook niks om de andere het leven zuur te maken.
Ocharme kind toch, ik zou zeggen breek gewoon met u mama ookal is het niet simpel want je zal altijd aan haar denken ookal doet ze zo.
Maar denk vooral aan de mooie toekomst van u en uw venteke die je samen gaat opbouwen en laat dit een les zijn en geef u kindje's daarom hhhhhhhhheeeeeel veel liefde.
xxxx en veel sterkte aan u en uw venteke
|
|
An
22-7-2005
|
20-10-2005 10:18:09
Hallo,
jouw verhaal spreekt me wel aan. We hebben al jaren geen contact meer met mijn man zijn ouders. Bij de planning van je trouwdag komen al die problemen natuurlijk naar boven. Maar doordat onze relatie met zijn ouders al jaren zo slecht is, hebben we beslist om zijn ouders niet uit te nodigen. Natuurlijk begin je dan ook na te denken over wat de mensen allemaal gaan denken maar ik moet eerlijk zeggen onze trouwdag is nu zon 90 dagen voorbij en niemand heeft over de situatie ook maar 1 woord gerept. Ter vervanging van zijn moeder bij het binnengaan in de kerk hebben we zijn oma genomen. haar man is reeds gestorven en bij het buitengaan liep ze bij mijn nonkel. Mijn vriend en ikzelf zaten er ook erg mee in, maar ik kan me geen mooiere dag indenken en het is allemaal perfect verlopen. Als ik jou was, ging ik gewoon door met plannen en zou ik haar niet uitnodigen. Als is het je moeder. Dit is echt al jaren aan de gang en zal waarschijnlijk nooit ophouden. Een mens kan je nooit zo drastisch veranderen.
Dit is echt de beste oplossing, ik heb er totaal geen spijt van.
Veel succes
An
|
|
Vicky
9-9-2006
|
20-10-2005 12:32:22
Dag Phyllis
Amai, ik vind het echt heel erg voor jou! Een huwelijk plannen heeft enkele nare bijwerkingen, alle spanningen worden ten top gedreven. Ik heb ook al meer traantjes gelaten dan voor ik verloofd was, ook toen mijn ouders ruzie begonnen te maken met mijn vriend. Maar dat was maar iets klein en is nu opgelost.
Ik kan me zelfs niet voorstellen hoe jij je moet voelen. Mag ik eens vragen, hoe is het contact met je papa? Zijn je ouders nog samen?
Ik vind het heel moedig van je dat je alles hebt durven zeggen. Maar nu is het aan haar, jij hebt de eerste stap gezet, zij moet nu maar iets doen. En als ze zo blijft kan je haar inderdaad beter niet uitnodigen. Als je al 8 jaar samenbent is het allesbehalve 'een fase'. Ze zou moeten beseffen dat jullie elkaar heel graag zien, en moeite moeten doen om te begrijpen waarom, wat je juist zo aantrekt in je verloofde. Van wat ik al heb gehoord is het echt een hele lieve jongen en nog romantisch ook! Hij doet moeite voor je en dat moet je koesteren. Ik weet het, tis allemaal gemakkelijk gezegd van 'trek het je niet aan'. Het is en blijft je moeder en natuurlijk trek je je het aan. Ik weet niet goed of ik wel goede raad kan geven, maar ik zou het even laten rusten en kijken of je moeder misschien zelf terug contact probeert op te nemen, misschien je papa eens met haar laten praten. En als er geen veranderingen komen, dan laat je haar er inderdaad buiten.
Ik hoop echt dat het al wat beter met je gaat!
Vele groetjes
Vicky
|
|
Phyllis
|
20-10-2005 17:19:47
Bedankt iedereen voor de steun. Het is fijn om te weten dat er mensen zijn die je leed begrijpen en je erdoor willen helpen!
Phyllis
|
|
Phyllis
|
20-10-2005 17:21:46
aan Vicky,
wat mijn vader betreft... Mijn ouders zijn gescheiden omdat mijn vader zijn handen niet van mij kon afhouden. Ik heb met hem al héél lang geleden alle contact verbroken...
|
|
Katleen
27-8-2005
|
21-10-2005 19:47:10
Mag ik je een goede raad geven. Op dit moment MOET je aan jullie dag en julie voorbereidingen denken. Laat haar de sfeer niet verpesten, gun haar dat niet. Als ze toch de hele dag met een lang gezicht zal rondlopen, dan denk ik dat je (hoe moeilijk dat ook is) de dag beter zonder haar gezelschap beleeft. Ik weet waarover ik het heb (al was het in ons geval de moeder van de bruidegom). Maak er met je verloofde een prachtig feest van, geniet van jullie voorbereidingen en van jullie dag samen met de mensen die je een warm hart toe dragen. Geloof dit moet je op gevoel regelen en enkel op goed gevoel. Probeer zeker niet om voor iedereen goed te doen, want dat lukt toch niet en de mensen die je al voor het feest begint met zoveel omzichtigheid moet behandelen appreciëren dat toch niet. Wees blij dat je weet waar je aan toe bent, en maak het jezelf niet te moelijk. Ik weet dat dat hard klinkt, maar het is de enige manier om een stralende dag te beleven. Geloof me alle blije en gelukkige mensen zullen de eventuele afwezigheid van je mama goedmaken!!!
Nog veel sterkte met het maken van de juiste beslissingen, groetjes,
Katleen
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|