Terug naar overzicht
In België behou je gewoon je achternaam. Er verandert dus niks.Groetjes,Véro
Ik heb zelf op een site gevonden dat je 3 keuzes hebt over de achternaam:1. je behoud je eigen achternaam2. je kruigt de achternaam van je echtgenoot3. je neemt je eigen achternaam en die van je echtgenootDe derde keuze is diegene dat het meeste gedaan wordt
@Lynn, dat denk ik echt niet hoor, in België is het hoogstongebruikelijk!Ik heb zelfde probleem als jou, alleen is mijn man de Nederlander, en hij verwacht 't eigenlijk wel, 't is niet goed voor imago van hem en ouders ofzo als ik daarin "rebelleer"... Zij snappen dan niet dat 't voor mij héél raar is, al vele generaties houden de vrouwen hun meisjesnaam, ik zou er niet aan kunnen wennen als ik ineens post krijg of al m'n formele toestanden (loonbrieven, belastingsbrieven, bank- en verzekeringen, etc...) met 'n andere familienaam, 't voelt veel te raar!Als jouw man wel 'n Belg is, heb je denk ik helemaal cart blanche en zal 't hem weinig uitmaken, doe dan gewoon wat jij zelf het liefste heb. Meisjesnaam is gebruikelijk in België, maar dat wil niet zeggen dat het niet anders zou kunnen, de drie opties mogen.Veel succes en hopelijk minder gepieker daarover als ik!
Dank je Kathleen! voor mij was het dus ´gebruikelijk´ om mijn naam te veranderen omdat dat in Ned. zo gedaan wordt.. Vreemd te horen dat dat in België dus niet zo is! Ik ga er nog eens over nadenken, jij ook succes (voor jou is de keuze inderdaad lastiger).Groetjes Kim
mijn toekomstige man is ook Nederlander, maar die vindt dat ik het zelf moet weten... het is volgens hem wel normaal in Nederland om zijn naam aan te nemen, en blijkbaar houden alleen echte feministen hun eigen naam ;-), maar van hem mag ik het zelf weten. Dus ik hou denk ik gewoon mijn eigen naam, en dan plak ik evt de zijne erachter. Ik vind het ook heel raar om ineens een andere achternaam te krijgen.
HoiIkzelf ben Belgische, mijn man is Nederlander, wij wonen in Belgié maar zijn gehuwd in Nederland. Ik had geen vrije naamkeuze omdat we in België wonen en dit hier niet mogelijk is.De meeste Nederlandse vrouwen die ik ken, vinden het vanzelfsprekend om de naam van hun man over te nemen. Zelfs al had ik die keuze, dan had ik toch mijn eigen naam behouden 1. omdat iedereen mij nu zo kent. 2. ik vind dat een soort van oneer naar mijn eigen familie toe als ik plots de naam van mijn man zou overnemen. Het zou mij het gevoel geven dat ik plots een andere identiteit krijg. Maar ieder zijn keuze hé!xxx
't Is gek, ik ben er dan nog ni aan uit, maar 't is op één of andere manier toch hartverwarmend om te merken dat ik niet zo erg ben, 't is te zeggen... uit jullie reacties kan ik opmaken dat jullie zelfde gevoel er bij hebben als ik. Maar dat snappen ze niet in NL, 't is gewoon 'n enorm cultuurverschil zoals er wel meerdere zijn. De ene keer is 't verrijkend, de andere keer is 't 'n struikelblok. Ook de manier van feest organiseren.. In België vallen de mensen eerder af naar avondfeest toe, in NL komen ze er dan juist bij. Ook het vernoemen naar grootouders is er nog veel harder in dan hier in verre tijden vernoemd werd naar doopmeter en -peter, maar wil m'n kinderen dat niet aandoen!!! Hebben jullie nog zo'n dingetjes waar jullie tegenaan lopen?