TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Véronique
31-7-2009
|
5-12-2009 20:22:47
Wonen jullie al samen? Zoja, dan is de stap toch niet zo groot?
Groetjes,
Véro
|
|
Karmen
29-5-2010
|
5-12-2009 20:55:29
Ik snap wel wat je bedoelt! Voor altijd is heel lang, hè! :D Ik twijfel er zelf niet aan dat ik de juiste beet heb, maar ik snap wel dat je zou kunnen twijfelen! Het is ook allemaal niet meer zo evident om in de moderne tijd 'voor altijd' te beloven, maar als we niet meer in de liefde kunnen geloven, wat is dan het nut nog, hè? ;)
|
|
Sofie
|
6-12-2009 12:06:26
Hey "Julie"
Ik heb persoonlijk helemaal geen twijfels, Ik zie mijn vriend doodgraag en ik wil echt de rest van mijn leven met hem doorbrengen. Het kàn natuurlijk altijd mis gaan want de toekomst kunnen we niet voorspellen maar trouwen is nog steeds geen doodvonnis en er bestaat nog zoiets als scheiden ook :-)
Ik denk dat wel meer bruidjes/bruidegommen wat twijfels hebben soms maar het is zoals Véronique zegt: als je al samenwoont verandert enkel iets op papier so no worries, dat gaat wel weer over
Als je natuurlijk relatieproblemen hebt, dan zou ik er toch 2 keer over nadenken want dan begin je er natuurlijk beter niet aan
succes!
Sofie
15/05/10
|
|
Edel
7-8-2010
|
6-12-2009 12:59:32
Hey Julie,
Het zoals Sofie als zei: als je geen relatieproblemen hebt dan zou ik me niet teveel zorgen maken! Iedereen wordt wel al eens overvallen door "twijfels". We worden door het hele gebeuren opgeslorpt en we kijken zo uit naar onze dag maar na die dag volgt de rest van ons leven en ik denk dat dit je nogal kan overvallen.
Groetjes,
Edel
07/08/2010
|
|
Kathleen
24-7-2010
|
6-12-2009 15:16:59
Persoonlijk klinkt "voor het leven" voor mij helemaal niet drastisch, meer als een luxe, een verademing en iets om naar uit te kijken. Thuis komen in jullie huisje, niet alleen zijn en weten dat er iemand is die om je geeft elke dag, klaar staat voor jou, als er je iets overkomt of gewoon wat ziekjes, je bent niet alleen. Ook die geborgenheid, en alles samen te moeten overwinnen ipv alleen bvb. ziekte, werkloosheid, overlijden in familie, maar ook gewoon angst voor 't onbekende, kindjes krijgen etc.... Dus niet alleen de slechte maar ook de goede dingen kunnen delen, dat klinkt als muziek in m'n oren. Als je je soulmate gevonden hebt, dan klinkt "voor altijd" helemaal niet drastisch.
Ik ben dan van mening dat je dan beter niet trouwt, maar pas op, ik weet ook niet wat jouw motivatie is om je twijfels te hebben. Is er iets diepliggener's aan de hand, of is 't gewoon stress, onzekere karakter, ... Want afhankelijk vanuit welk standpunt je dit zegt, zou'k al dan niet trouwen. Als je 't gewoon weet, zou'k me vooral focussen op de voordelen, dan zie je misschien net als ik dat er geen nadelen zijn. Die nadelen zijn er pas als 't onverwachts slecht zou gaan, maar daar mag je niet vanuit gaan, of je kan nooit ten volle gelukkig zijn. (imho)
|
|
Rik
|
6-12-2009 19:09:40
Je moet ergens een knoop doorhakken, tevens ben je van plan te veranderen van partner af en toe? Wat welk resultaat? Je zult nooit de ultieme relatie vinden, er schort aan iedereen wat. Of wou je nog afwachten...hoe lang...op wie?
Ga er voor, je ziet wel waar je uitkomt, veel tijd heb je niet...life's short.
grtz www.discovideo.be
|
|
veronique
13-9-2008
|
7-12-2009 10:58:06
Hey meid,
ik begrijp het wel hoor, je weet nooit wat er gebeurd... Ik had ook schrik om te trouwen, ik had schrik dat je dan elkaar vanzelfsprekend zou gaan vinden en uit elkaar groeien, ik wil niet zo'n leven waarin je de hele dag op elkaar zit te vitten over stomme details van het dagelijkse leven.
De voorbereidingen voor een trouw kunnen redelijk stresserend zijn en op een bepaald moment sloegen de twijfels hard toe. Maar ik heb er kunnen over praten met m'n verloofde en hij begreep heel goed wat ik voelde. Samen gaan we er aan werken om even gelukkig te blijven na onze trouw dan als we voor de trouw waren (we waren ook al bijna tien jaar samen, dus zo'n grote verandering was het niet, maar ik had het psychologisch toch ook moeilijk om me zo 'definitiever' te binden).
Dat 'voor het leven' is trouwens maar relatief hé, meer dan de helft van m'n tantes en nonkels, inclusief m'n ouders zijn gescheiden. Mensen veranderen nu eenmaal als je ouder wordt, en als je er niet in slaagt om in dezelfde richting te veranderen, dan moet ieder z'n weg gaan. Of je nu officieel getrouwd bent of niet, een relatie daar moet je blijven aan werken.
Maak voor jezelf uit of je je leven zou willen delen met die jongen, komen jullie toekomstideeën een beetje overeen bijvoorbeeld? Als je nu al weet dat hij geen kinderen wil en jij wel of hij wil op een boerderij gaan wonen en jij bent een stadsmens, dan kan het wel eens zwaar worden om compromissen te sluiten. Maar als je je kan aansluiten bij elkaars dromen, dan kan de droom alleen maar beter worden!
Veel sterkte!
|
|
stephanie
4-9-2010
|
7-12-2009 12:53:31
Heyla,
Was gisteren in de zetel aan het nadenken over je topic. Heb zelf helemaal geen bang en twijfels over trouwen omdat ik er naar uitkijk om ons gezinnetje uit te breiden en ons huwelijk echt als fundament voor al wat komen zal, beschouw. Hoe meer ik nadenk natuurlijk, denk ik aan zijn en mijn ouders die gescheiden zijn en wat het met ons als kinderen van hen heeft gedaan. Ben er zelfs mijn vader door verloren... Dan denk ik wel, 'wat als het misloopt', dan ben je gescheiden (hup daar is de stempel), kost het je geld en veel tranen,... Nu heb ik absoluut niet het gemakkelijkste ventje in huis, maar ik zie hem wel doodgraag en weet dat we er altijd aan zullen moeten werken (ik geloof NIET in de zever dat je aan een goede relatie niet moet werken!!) en dat ik, in mijn geval persoonlijk, heel wat geduld zal moeten opbrengen. ;) Moraal van het verhaal: als je hem graag ziet en je verzoent je met het feit dat het niet altijd makkelijk zal zijn, zie ik niet in waarom je niet zou trouwen. Komen jouw twijfels doordat je niet weet of hij degene is, begin je er mss beter niet aan... Ik geloof ook niet dat er bij elke mens, maar één iemand past. Je kiest voor iemand en dan is het aan beide om het te doen slagen. Het is waar wat hieronder werd geschreven. Net door die voorbereidingen wordt het huwelijk alleen maar meer in de verf gezet, maar uiteindelijk draait het maar om één ding en dat zijn jullie. Wil je met hem verder in je leven, dan heb je een goede basis voor je huwelijk.
Succes!
|
|
B
25-9-2010
|
7-12-2009 22:38:05
Dag 'Julie'
Twijfelen is doodnormaal - ik denk dat heel erg veel meisjes die verloofd zijn, op een bepaald moment op een punt komen dat ze twijfelen. Misschien door de stress van trouwvoorbereidingen, misschien tijdens een ruzie waarbij je denkt 'jeez, en dit de rest van m'n leven lang', misschien zelfs als je een knappe gast op straat ziet lopen en denkt 'kijken mag, maar aanraken nooit meer'... er zijn zoveel mogelijkheden. Maar als je in eerste instantie 'ja' hebt gezegd tegen je vriend, zal dat niet zomaar zijn geweest. Hou je echt van hem? Wil je met hem verder zoals jullie nu samenleven? Wil je aan jullie relatie werken in de toekomst omdat jullie gewoon een goeie match zijn en je je diep verbonden voelt met hem? Zo ja: laat die twijfel toe, het is menselijk! Maar verlies niet uit het oog dat hij 'de ware' voor je is (ik geloof niet in 1 'ware', maar wel in een persoon die heel erg goed bij je past, waar je oprecht van houdt en waar je bewust voor kiest) - en geniet van het feit dat jullie binnenkort jullie relatie tot op een ander niveau tillen!
Als je je bij momenten echt slecht voelt, als de trouwvoorbereidingen op zich een slecht gevoel geven, als je na een ruzie niét denkt 'goh, wat stom om ruzie te maken, eigenlijk zie ik hem doodgraag', als je die knappe gast op straat eigenlijk wel een keertje zou willen ruilen voor je vriend, al was het maar voor één nacht - let dan op! Dan zou je wel eens heel erg verkeerd kunnen bezig zijn... maak voor jezelf het onderscheid en lieg niét tegen jezelf, het is een periode van belangrijke beslissingen en tegen jezelf liegen kan heel erg nefaste gevolgen hebben!
Ik hoop voor jou dat je twijfels zich beperken tot de eerste alinea - zo ja, relax en geniet! :)
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|