TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Nathalie
7-8-2010
|
18-1-2010 22:47:12
Hoi An,
Ik vind het heel erg voor jou. Ikzelf heb geen huisdieren, maar mijn zus heeft ook al ongeveer 10 jaar een paard. Ze zou er ook erg van afzien moest er iets mee gebeuren! Dus weet ik wel een beetje hoe je je voelt! Maar het is soms beter om een dier te laten inslapen, dan hem te laten afzien. Maar inderdaad, het wordt nog een moeilijke dag, de dag van de foto's!!
Sterkte!!
Nathalie
07/08/10
|
|
Hannelore
7-8-2010
|
18-1-2010 23:07:30
Hey An,
ik heb zelf 10jaar paardgereden. Heb nooit eigen paard gehad maar begrijp je toch wel. Ook voor andere huisdieren heb ik in 't verleden veel traantjes gelaten. Dus laat je verdriet nu maar even de vrije loop en laat je verloofde/ouders nu maar even wat meer regelen voor de trouw.
Sterkte nog!
|
|
ellen
4-7-2009
|
19-1-2010 9:41:48
hey,
dit is inderdaad een pijnlijke gebeurtenis.
Je zal veel traantjes laten en de herinnering aan haar zal voor altijd blijven. Alles dat jullie hebben gedeeld met elkaar, mooie momenten en momenten van ziekte, pijn,...
Mijn poes,Snoepie, die deze zomer 21 ging worden, was al maanden op de sukkel. Ze was dementerende. twas echt een deel van ons gezin, ik had ze van mijn 7 jaar, is enkele dagen voor ons huwelijk overleden bij mijn ouders overleden.
Wij gingen ook foto's nemen met haar, want ze hoorde er gewoonweg bij.
In mijn geval ben ik blij dat ze uiteindelijk rust gevonden had en egoistisch genoeg blij dat ze gestorven is enkele dagen voor de trouw. de dag evoor of de dag zelf zou ik nooit overleefd hebben.
Veel sterkte met je verdriet, maar denk aan alle leuke momenten samen.
nu, een half jaar later komen mijn man en ik nog steeds het gazon van mijn ouders op en verwachten dat ze achter de hoek gaat verschijnen. en als we in de living zitten willen we soms eens achter de zetel in haar mandje piepen. je hebt zoveel gedeeld met elkaar, lief en leed, dat het soms lijkt dat ze opeens kan verschijnen.
groetjes ellen
|
|
ellen
4-7-2009
|
19-1-2010 9:42:03
hey,
dit is inderdaad een pijnlijke gebeurtenis.
Je zal veel traantjes laten en de herinnering aan haar zal voor altijd blijven. Alles dat jullie hebben gedeeld met elkaar, mooie momenten en momenten van ziekte, pijn,...
Mijn poes,Snoepie, die deze zomer 21 ging worden, was al maanden op de sukkel. Ze was dementerende. twas echt een deel van ons gezin, ik had ze van mijn 7 jaar, is enkele dagen voor ons huwelijk overleden bij mijn ouders overleden.
Wij gingen ook foto's nemen met haar, want ze hoorde er gewoonweg bij.
In mijn geval ben ik blij dat ze uiteindelijk rust gevonden had en egoistisch genoeg blij dat ze gestorven is enkele dagen voor de trouw. de dag evoor of de dag zelf zou ik nooit overleefd hebben.
Veel sterkte met je verdriet, maar denk aan alle leuke momenten samen.
nu, een half jaar later komen mijn man en ik nog steeds het gazon van mijn ouders op en verwachten dat ze achter de hoek gaat verschijnen. en als we in de living zitten willen we soms eens achter de zetel in haar mandje piepen. je hebt zoveel gedeeld met elkaar, lief en leed, dat het soms lijkt dat ze opeens kan verschijnen.
groetjes ellen
|
|
ellen
4-7-2009
|
19-1-2010 9:42:10
hey,
dit is inderdaad een pijnlijke gebeurtenis.
Je zal veel traantjes laten en de herinnering aan haar zal voor altijd blijven. Alles dat jullie hebben gedeeld met elkaar, mooie momenten en momenten van ziekte, pijn,...
Mijn poes,Snoepie, die deze zomer 21 ging worden, was al maanden op de sukkel. Ze was dementerende. twas echt een deel van ons gezin, ik had ze van mijn 7 jaar, is enkele dagen voor ons huwelijk overleden bij mijn ouders overleden.
Wij gingen ook foto's nemen met haar, want ze hoorde er gewoonweg bij.
In mijn geval ben ik blij dat ze uiteindelijk rust gevonden had en egoistisch genoeg blij dat ze gestorven is enkele dagen voor de trouw. de dag evoor of de dag zelf zou ik nooit overleefd hebben.
Veel sterkte met je verdriet, maar denk aan alle leuke momenten samen.
nu, een half jaar later komen mijn man en ik nog steeds het gazon van mijn ouders op en verwachten dat ze achter de hoek gaat verschijnen. en als we in de living zitten willen we soms eens achter de zetel in haar mandje piepen. je hebt zoveel gedeeld met elkaar, lief en leed, dat het soms lijkt dat ze opeens kan verschijnen.
groetjes ellen
|
|
ellen
4-7-2009
|
19-1-2010 9:42:17
hey,
dit is inderdaad een pijnlijke gebeurtenis.
Je zal veel traantjes laten en de herinnering aan haar zal voor altijd blijven. Alles dat jullie hebben gedeeld met elkaar, mooie momenten en momenten van ziekte, pijn,...
Mijn poes,Snoepie, die deze zomer 21 ging worden, was al maanden op de sukkel. Ze was dementerende. twas echt een deel van ons gezin, ik had ze van mijn 7 jaar, is enkele dagen voor ons huwelijk overleden bij mijn ouders overleden.
Wij gingen ook foto's nemen met haar, want ze hoorde er gewoonweg bij.
In mijn geval ben ik blij dat ze uiteindelijk rust gevonden had en egoistisch genoeg blij dat ze gestorven is enkele dagen voor de trouw. de dag evoor of de dag zelf zou ik nooit overleefd hebben.
Veel sterkte met je verdriet, maar denk aan alle leuke momenten samen.
nu, een half jaar later komen mijn man en ik nog steeds het gazon van mijn ouders op en verwachten dat ze achter de hoek gaat verschijnen. en als we in de living zitten willen we soms eens achter de zetel in haar mandje piepen. je hebt zoveel gedeeld met elkaar, lief en leed, dat het soms lijkt dat ze opeens kan verschijnen.
groetjes ellen
|
|
ellen
4-7-2009
|
19-1-2010 9:42:25
hey,
dit is inderdaad een pijnlijke gebeurtenis.
Je zal veel traantjes laten en de herinnering aan haar zal voor altijd blijven. Alles dat jullie hebben gedeeld met elkaar, mooie momenten en momenten van ziekte, pijn,...
Mijn poes,Snoepie, die deze zomer 21 ging worden, was al maanden op de sukkel. Ze was dementerende. twas echt een deel van ons gezin, ik had ze van mijn 7 jaar, is enkele dagen voor ons huwelijk overleden bij mijn ouders overleden.
Wij gingen ook foto's nemen met haar, want ze hoorde er gewoonweg bij.
In mijn geval ben ik blij dat ze uiteindelijk rust gevonden had en egoistisch genoeg blij dat ze gestorven is enkele dagen voor de trouw. de dag evoor of de dag zelf zou ik nooit overleefd hebben.
Veel sterkte met je verdriet, maar denk aan alle leuke momenten samen.
nu, een half jaar later komen mijn man en ik nog steeds het gazon van mijn ouders op en verwachten dat ze achter de hoek gaat verschijnen. en als we in de living zitten willen we soms eens achter de zetel in haar mandje piepen. je hebt zoveel gedeeld met elkaar, lief en leed, dat het soms lijkt dat ze opeens kan verschijnen.
groetjes ellen
|
|
ellen
4-7-2009
|
19-1-2010 9:42:32
hey,
dit is inderdaad een pijnlijke gebeurtenis.
Je zal veel traantjes laten en de herinnering aan haar zal voor altijd blijven. Alles dat jullie hebben gedeeld met elkaar, mooie momenten en momenten van ziekte, pijn,...
Mijn poes,Snoepie, die deze zomer 21 ging worden, was al maanden op de sukkel. Ze was dementerende. twas echt een deel van ons gezin, ik had ze van mijn 7 jaar, is enkele dagen voor ons huwelijk overleden bij mijn ouders overleden.
Wij gingen ook foto's nemen met haar, want ze hoorde er gewoonweg bij.
In mijn geval ben ik blij dat ze uiteindelijk rust gevonden had en egoistisch genoeg blij dat ze gestorven is enkele dagen voor de trouw. de dag evoor of de dag zelf zou ik nooit overleefd hebben.
Veel sterkte met je verdriet, maar denk aan alle leuke momenten samen.
nu, een half jaar later komen mijn man en ik nog steeds het gazon van mijn ouders op en verwachten dat ze achter de hoek gaat verschijnen. en als we in de living zitten willen we soms eens achter de zetel in haar mandje piepen. je hebt zoveel gedeeld met elkaar, lief en leed, dat het soms lijkt dat ze opeens kan verschijnen.
groetjes ellen
|
|
ellen
4-7-2009
|
19-1-2010 9:42:39
hey,
dit is inderdaad een pijnlijke gebeurtenis.
Je zal veel traantjes laten en de herinnering aan haar zal voor altijd blijven. Alles dat jullie hebben gedeeld met elkaar, mooie momenten en momenten van ziekte, pijn,...
Mijn poes,Snoepie, die deze zomer 21 ging worden, was al maanden op de sukkel. Ze was dementerende. twas echt een deel van ons gezin, ik had ze van mijn 7 jaar, is enkele dagen voor ons huwelijk overleden bij mijn ouders overleden.
Wij gingen ook foto's nemen met haar, want ze hoorde er gewoonweg bij.
In mijn geval ben ik blij dat ze uiteindelijk rust gevonden had en egoistisch genoeg blij dat ze gestorven is enkele dagen voor de trouw. de dag evoor of de dag zelf zou ik nooit overleefd hebben.
Veel sterkte met je verdriet, maar denk aan alle leuke momenten samen.
nu, een half jaar later komen mijn man en ik nog steeds het gazon van mijn ouders op en verwachten dat ze achter de hoek gaat verschijnen. en als we in de living zitten willen we soms eens achter de zetel in haar mandje piepen. je hebt zoveel gedeeld met elkaar, lief en leed, dat het soms lijkt dat ze opeens kan verschijnen.
groetjes ellen
|
|
ellen
4-7-2009
|
19-1-2010 9:42:46
hey,
dit is inderdaad een pijnlijke gebeurtenis.
Je zal veel traantjes laten en de herinnering aan haar zal voor altijd blijven. Alles dat jullie hebben gedeeld met elkaar, mooie momenten en momenten van ziekte, pijn,...
Mijn poes,Snoepie, die deze zomer 21 ging worden, was al maanden op de sukkel. Ze was dementerende. twas echt een deel van ons gezin, ik had ze van mijn 7 jaar, is enkele dagen voor ons huwelijk overleden bij mijn ouders overleden.
Wij gingen ook foto's nemen met haar, want ze hoorde er gewoonweg bij.
In mijn geval ben ik blij dat ze uiteindelijk rust gevonden had en egoistisch genoeg blij dat ze gestorven is enkele dagen voor de trouw. de dag evoor of de dag zelf zou ik nooit overleefd hebben.
Veel sterkte met je verdriet, maar denk aan alle leuke momenten samen.
nu, een half jaar later komen mijn man en ik nog steeds het gazon van mijn ouders op en verwachten dat ze achter de hoek gaat verschijnen. en als we in de living zitten willen we soms eens achter de zetel in haar mandje piepen. je hebt zoveel gedeeld met elkaar, lief en leed, dat het soms lijkt dat ze opeens kan verschijnen.
groetjes ellen
|
|
ellen
4-7-2009
|
19-1-2010 9:42:57
hey,
dit is inderdaad een pijnlijke gebeurtenis.
Je zal veel traantjes laten en de herinnering aan haar zal voor altijd blijven. Alles dat jullie hebben gedeeld met elkaar, mooie momenten en momenten van ziekte, pijn,...
Mijn poes,Snoepie, die deze zomer 21 ging worden, was al maanden op de sukkel. Ze was dementerende. twas echt een deel van ons gezin, ik had ze van mijn 7 jaar, is enkele dagen voor ons huwelijk overleden bij mijn ouders overleden.
Wij gingen ook foto's nemen met haar, want ze hoorde er gewoonweg bij.
In mijn geval ben ik blij dat ze uiteindelijk rust gevonden had en egoistisch genoeg blij dat ze gestorven is enkele dagen voor de trouw. de dag evoor of de dag zelf zou ik nooit overleefd hebben.
Veel sterkte met je verdriet, maar denk aan alle leuke momenten samen.
nu, een half jaar later komen mijn man en ik nog steeds het gazon van mijn ouders op en verwachten dat ze achter de hoek gaat verschijnen. en als we in de living zitten willen we soms eens achter de zetel in haar mandje piepen. je hebt zoveel gedeeld met elkaar, lief en leed, dat het soms lijkt dat ze opeens kan verschijnen.
groetjes ellen
|
|
ellen
4-7-2009
|
19-1-2010 10:46:31
hallo,
sorry an, het was niet mijn bedoeling je brievenbus vol te stouwen met mijn bericht, maar ik kreeg nooit bevestiging dat het gepost was. dus ben ik maar blijven proberen.
mijn excuses
|
|
Cindy
14-8-2010
|
19-1-2010 13:01:28
An,
Ik heb zelf ook een paard en hoop dat ze nog heel lang meegaat. Toen ik je bericht las kreeg ik tranen in mijn ogen en denk eraan hoe bang ik ben om mijn paard te verliezen.
Neem de tijd om hier over te komen en vergeet niet (indien je dit wil) om een pluk van haar manen te nemen.
Klinkt misschien dom maar dit is iets wat ik van haar wil bewaren maar ik weet niet of ik daaraan zou denken als het zover zou zijn.
Ik wens je alvast heel veel sterkte en denk aan de goede herinneringen die je met haar hebt gehad.
|
|
Lien
7-5-2010
|
19-1-2010 16:05:45
*knuffel*
ik kan me helemaal inbeelden dat je je echt superrot voelt nu. Ik heb ook al veel traantjes gelaten ooit voor overleden huisdieren. Laat de traantjes nu maar even vloeien, en binnen enkele dagen zal het al wel wat beter gaan.
Denk vooral terug aan de leuke momenten, en ja, dat van dat plukje manen vind ik ook wel een goed idee.
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|