Terug naar overzicht
Mijn vader kijkt niet naar mij om. Dat is een heel ander verhaal maar komt op hetzelfde neer.
Hoi meid ,Wij hadden hetzelfde probleem zo'n beetje .Mijn beide ouders leven beiden nog wel,maar de ma en pa van mijn man zijn beiden overleden .Zijn ma is gestorven in '92 zijn pa in november 2008 .In December 2009 zijn wij gehuwd en ik kan begrijpen dat het een soort leegte nalaat .Het is zeer spijtig dat mensen waar je zeer veel van houdt en er niet meer zijn niet aanwezig zijn op deze speciale dag .Maar je moet bedenken dat je pa niet zou gewild hebben dat je er op deze dag verdrietig om bent , hoe je het ook bekijkt ... hij is erbij .. in jullie hart! Voor eeuwig en altijd . Ook voor je ma is het een speciale dag natuurlijk die ze jammergenoeg niet aan de zijde van haar man, je pa , kan beleven.Ik zou zeggen geniet van jullie dag , maak er iets onvergetelijks van , je pa zou hoogstwaarschijnlijk niks anders gewild hebben.Wij hebben in de kerk een klein stukje voorgelezen voor de mensen die ons dierbaar zijn en er niet bij konden zijn , na de kerkdienst hebben we balonnen en witte duiven opgelaten .Ik wens je nog zeer veel succes met de voorbereidingen en Geniet van je dag meid Grts Sandra 19-12-2009
Hoi, Dat moet niet gemakkelijk zijn natuurlijk. Ik kan me vinden in jouw situatie. Mijn ouders zijn gescheiden dus met mijn vader heb ik geen contact meer (heb het een aantal jaren geleden geprobeerd, maar er kwam weinig terug). En mijn moeder zie ik ook niet meer, maar dat is een hele historie. Ik heb het vooral moeilijk met het feit dat mijn vriend wel zijn beide ouders nog heeft en dat zij aanwezig zullen zijn en ik kan dat natuurlijk niet zeggen. Maar toch ga ik proberen het beste ervan te maken. Het is tenslotte toch onze dag! En ze zeggen dat afwezigen ongelijk hebben :-). Veel sterkte alvastgroetjes
ik versta je verhaal best wel, wij hadden onze trouw vervroegd voor de papa van mijn schoonmoeder, maar dat heeft niet mogen zijn, 4maand voor ons huwelijk is hij gestorven, toen werd ook haar moeder ziek, ze was er niet bij op ons huwelijk, ze was veel te ziek, 3weken na onze trouw is ook zij gestorven. Er waren dus droevige momenten op onze trouw, maar mijn vriend zijn mama was ontroerd toen we mijn bruidsboeket op haar vader haar graf gingen zetten. Misschien een ideetje voor jou... zo laat je zien dat hij er die dag toch bij is en dat je hem ook niet vergeet.
Ik begrijp ook maar al te goed wat je bedoelt! Hier gaat het echter over mijn grootvader langs moeders kant. Hij heeft de laatste jaren bij ons ingewoond en mijn moeder en ik hebben hem samen verzorgd tot de laatste minuut. Hij was ook mijn dooppeter en echt mijn oogappel! Toen ik m'n kleed ben gaan kiezen was het eerste wat ik dacht: "Hii zou nogal traantjes laten als hij mij zo zou zien." Het is zeker niet eenvoudig en het is normaal dat je op zulke momenten denkt aan diegene die het meest voor je betekenen. Mijn vriend heeft nog zijn 4 grootouders, terwijl ik er nog maar eentje heb, maar toch zal ook mijn opa die dag een plaatsje krijgen. Het zal even moeilijk worden maar ik probeer vooral te denken aan die dingen van hem dat mij altijd deden lachen. Hij kon heel veel plezier maken en het is vooral dat aspect waar we gaan aan denken :-)
Hoi meid,mijn ouders zijn beide overleden in een auto ongeluk toen ik 6 was. Ook voor mijn pleegouders was het heel moeilijk, ook voor mezelf, maar je moet in je achterhoofd houden wat hij leuk zou vinden. Hij zou het zeker niet leuk vinden dat je op die dag ganse dag aan hem denkt en je tranen de vrije loop laat. Ik denk dat ik 's morgens en mss een paar keer overdag zal slikken en tranen wegpinken, maar je hebt je geliefde en ganse familie die je steunt toch?Veel succes noggroetjesruth22/05/2010
he,Mijn man heeft ook geen ouders meer en mijn moeder en mijn dochter is helaas er ook niet meer maar in onze kerkdienst gaan we ze zekers vernoemen. Zo zijn ze er toch een beetje bij.Heidi wat u gedaan hebt prachtig gebaar!! Zou dit ook willen doen..Groetjes frida(6.2.2010)
Mijn nicht had een hele mooie kaars laten maken en deze in de kerk meegenomen en op het feest en daar laten branden. Zo was haar schoonpapa er toch ook een beetje bij. Was heel mooi gedaan.GroetjesJessica