TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Hannelore
7-8-2010
|
5-2-2010 11:19:29
Leuk onderwerp, ben benieuwd de reacties hier te lezen!
Het mijne ook zowat als het jouwe. Is ook zo begonnen, eerst klein, uiteindelijk toch beseft da ik het toch net iets grootser wou.
Wij trouwen wel voor de kerk en ook dat is voor mij belangrijk. Ik ben in tegenstelling tot de meesten van mijn generatie nog redelijk katholiek opgevoed, en dit heeft voor mij dan ook een meerwaarde naast het feit dat ik met een mooi kleed naar het altaar mag stappen met m'n papa.
Het wordt dus voor ons een redelijk klassiek trouwfeest, maar toch ni té groots (zo'n 120genodigden, enkel familie en beste vrienden, geen verre kenissen etc.).
Ik ben er zeker van dat dit geweldige dag gaat worden, maar achteraf bekeken heb ik soms spijt dat we niet voor een trouw in het buitenland hebben gekozen, gewoon met ons tweetjes. M'n schoonouders doen immers niks anders dan tegenwerken en ik heb daar al zoveel verdriet v gehad (en het is nog 6maanden te gaan...) da ik mij soms afvraag of het het wel allemaal waard is.
Anderszijds, wat we nu gaan hebben is waar ik wel altijd v gedroomd heb, en mijn ouders steunen mij daar volledig in, dus al bij al ben ik toch blij met de keuze:-)
|
|
Maureen
11-9-2010
|
5-2-2010 12:10:41
Hallo
Ik wou eerst niet trouwen omdat het voor mij allemaal niet hoefde maar mijn vriend wou dit wel. Nu had ik erover nagedacht en had ik tegen hem gezegd dat ik toch wel wou trouwen omdat ik die stap in onze relatie wou nemen. Nu heeft hij mij in november in Mexico ten huwelijk gevraagd en natuurlijk heb ik ja gezegd. Kmoet zeggen ik heb er geen moment spijt van gehad omdat ik er nu zo mee bezig ben met alles te regelen en het is eigenlijk wel plezant allemaal. Nu wij hebben gekozen voor een modern en los huwelijk. Het enige traditionele eraan is dat we voor de kerk trouwen en dat mijn papa mij moet weggeven (wou ik perse). Voor de rest hebben we een feest in een moderne zaal en nodigen we alleen vrienden en familieleden uit (+/- 130).
Maureen
11/09/2010
|
|
ellen
4-7-2009
|
5-2-2010 12:34:35
hey,
Wijzelf wilden het eigenlijk ook 'klein' houden. Geen vervoer, geen trouwkleed (ging iets laten maken bij een kleermaakster) , ...
uiteindelijk kreeg ik het niet over mijn h art om nooit een typisch trouwkleedje aan te hebben.
Mijn man en ik hebben er onze familie en vrienden bij betrokken.
deze hebben teksten, gedichten,... geschreven die we tijdens de dienst zelf voor het eerst gehoord hebben. We hebben onze eigen geloften geschreven voor elkaar.
In de voormiddag zijn we na het gemeentehuis met de suite het platteland in getrokken en champagne met aardbeien gegeten :-) (de vriend van mijn getuige had voor de aardbeien gezorgd :-) )
nadien fotoshoot met de suite en achteraf een picknick met mijn ventje en onze fotograaf terwijl de suite ergens anders ging lunchen.
's middags een receptie in de tuin van onze feestzaal. na de receptie volgde de ceremonie in openlucht. een vriend van ons die kwam zingen + gitaar, een professionele zangeres + piano, vrienden en familie die teksten voorlazen, mijn 2 vroegere buurjongens die voorlazen en hielpen met de kaarsen, onze overleden grootouders die herdacht werden, ...
twas een stralende dag en iedereen die we erbij wilden was er.
Nadien een toast met champagne op het verse paar. Daarna namen de mensen die op receptie uitgenodigd waren afscheid en begon het aperitief. Nadien een BBQ met dansfeest...
Uiteindelijk ben ik getrouwd in een prachtig kleedje van Linea R., zwart en wit, op mijn lijf geschreven... En mijn ventje in een chic-sportief tenueke van State of Art... met schoenen van le coq sportif eronder... Heb er tranen met tuiten voor geweend toen ik die schoenen zag... Zag al de ergste kledij voor mijn ogen passeren als dat bij die schoenen moest passen. Maar toen hij smorgens voor mijn deur stond straalde hij... Had mij geen mooiere dag kunnen inbeelden. Een klein feestje met enkel vrienden en familie, onze poezen op de fotoshoot,...
Haha, kan er maar niet over zwijgen. Getrouwd sinds 4 juli 2009, maar kmis het zo...
Groetjes ellen
|
|
katlijn
10-4-2010
|
5-2-2010 12:38:40
Hé Lesley, leuke vraag!
vroeger heb ik nooit nagedacht over mijn huwelijk... maar toen ik mijn vriend heb gevraagd begin je inderdaad te denken aan wat voor ons een droomhuwelijk zou zijn.
Voor ons is het heel belangrijk dat niets moet, alles mag. Heel ongedwongen. Dat we samen vieren met mensen die we er echt bij willen, geen vrienden van ouders, verre nonkels en tantes. Iedereen op ons feest wil ik écht kennen, dat was voor mij erg belangrijk. Was niet altijd makkelijk maar nu de uitnodigingen weg zijn is er een pak van mijn hart, dat elke uitnodiging is verstuurd naar iemand die wij er écht bij willen.
Ons feest zal een BBQ zijn, ook geen onbekende fotografen, videografen, dj's of traiteurs. Bij ons zijn het allemaal kennissen of partners van... die ons helpen. Dat maakt het voor ons net zo'n droomhuwelijk! Alles gebeurt hoe wij het willen, en we hebben gelukkig ouders die zich nergens mee moeien!
Dus in onze ogen gaan wij zeker en vast een droomhuwelijk tegemoet in april! En het is dan nog eens met een pracht-man, dus wat kan ik me meer wensen hè? :-)
|
|
Wendy
7-8-2010
|
5-2-2010 12:40:18
Ik weet nog dat ik enkele jaren geleden altijd zei: "Goh, gewoon een zaal huren en een mega barbecue organiseren".
Tot mijn vriend mij vorig jaar eindelijk ten huwelijk vroeg en we op zoek zijn beginnen gaan naar een feestzaal... :-)
Uiteindelijk zal het toch een chique feest worden, in een heel mooie zaal, met alles erop en eraan. Eerst wou ik gewoon een kennis vragen om foto's te maken, nu hebben we toch fotograaf Jef Celen kunnen strikken.
Het enige waar we uiteindelijk toch geen geld aan konden geven is een ceremoniemeester en vervoer. We mogen de oldtimer gebruiken van een kennis, de rest zal zich met eigen auto verplaatsen. Ik zag daar ook de meerwaarde voor onszelf niet in (beetje egoïstisch misschien?)
Ik dacht ook dat ik me niet volledig zou kunnen laten gaan voor mijn trouwkleed (door het budget) maar dankzij mijn mama heb ik het kleed van mijn dromen!!!
Kortom, het zal echt de dag uit mijn dromen worden!! Het zal financieel niet eenvoudig zijn, maar dat hebben we er voor over!!
|
|
annelies
9-5-2009
|
5-2-2010 14:23:01
Hallo,
Ja, ik had vroeger wel eens over mijn huwelijk nagedacht en het is eigenlijk geworden wat we allebei wouden. We zijn voor de wet en kerk op een andere dag getrouwd. Was zeer goed, niet zo'n drukke dag, van alles kunnen genieten. Als we voor de kerk getrouwd zijn hebben een mooie mis gehad. Alles is eigenlijk goed verlopen. Daarna onze foto's getrokken en dan een klein feest (rond de 50 perosnen) zeer gezellig en leuk. En daarna een liveband voor muziek te spelen maar dat heeft niet zolang geduurd tot rond 3 uur en dat is wat we wouden. Een rustige mooie dag met de naaste familie. Als ik het zo overdoen dan was het juist zoals vorig jaar.
Groeten, Annelies.
|
|
Jennifer
30-7-2010
|
5-2-2010 22:38:05
amai, als je het mij vraagt,... ik heb al meer dan ik ooit had durven dromen. Had voor mezelf nooit gedacht dat het zo snel zou gaan, en dat ik iemand zou vinden waar ik me zo goed kon bij voelen. maar het tegendeel is bewezen. de laatste 4jaar zijn in stroomversnelling voorbij gevlogen. vriendje gevonden, huisje gekocht, verbouwd, terug naar school, daarbij werken. En nu is het eindelijk zover. terwijl ik me er al bij had neergelegd dat mijn vriend niet zo een trouwer was, vroeg hij mij op een onverwachts moment waar ik moeilijk nee kon op zeggen. En het gedacht van het eerst klein te houden.. werd ook steeds groter. Het is niet super, maar ik heb een kleed, een feest, kerk, en een schat van een man waar ik dit mee kan delen, plus al de familie die me dierbaar is. Dit is echt meer dan ik ooit had durven dromen. Ik ben nog maar net 23 geworden, maar alles verloopt voor mij zoals het hoort, en ik hoop dat dit zo mag blijven. En dan klaar voor de volgende stap he ;) xxx heel veel succes en geluk samen xxx
|
|
Véronique
31-7-2009
|
6-2-2010 18:23:05
Mijn motto was: "Als je 't doet, doe het dan goed'. Niet dat alles superluxueus moest zijn, integendeel! Maar wel met alles erop en eraan: trouwkleed, bloemen, de kerk, een groot avondfeest,...
Toch was er een héél losse sfeer: in de kerk was de viering kindgericht (aangezien ik ook juf ben) met een groot scherm waarop een prentenboek werd geprojecteerd. De kindjes hadden ook een verrassingslied ingeoefend met mijn collega (de enige moment dat ik een traantje liet!).
Wij reden de hele dag met de huifkar, wat ook een héél gezellige sfeer gaf, zo met z'n allen op het ritme van het paard! 's Middags was er een gezellige picknick op een open plek in het bos.
En 's avonds dan natuurlijk een groot avondfeest met familie, vrienden, collega's. Echt zoals ik me voorgesteld had!
Kon ik alles nog maar eens overdoen! LOL!
Groetjes,
Véro
|
|
patricia
26-7-2008
|
9-2-2010 23:02:14
Hey,
Ik heb alles zelf geregelden en ons hoogtepunt was onze huwelijksviering in de tuin van de feestzaal met "de goede herder"! Er zijn een klein aantal dingen die ik nu anders zou doen en dan heb ik het over vb iets van de muziek e.d., echt kleine dingen! maar wij hebben verder alles gedaan wat we wilden, dus voor ons was dit een zéér geslaagde dag!
Patricia
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|