TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Tina
1-5-2010
|
3-3-2010 16:34:30
Hey Jennifer,
Tuurlijk zijn hier mensen die je begrijpen !
Daar zijn we hier voor !
Alles komt bij jou duidelijk even samen waardoor de emmer overloopt en de traantjes de bovenhand nemen.
Iedereen heeft dat wel is hoor.
Niet opgeven en doorzetten.
Je bent nu al zo ver gekomen. Je trouw is in zicht - daar zou je heel blij moeten om zijn!
Je kinderwens zit duidelijk heel diep. Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik begrijp de reactie van de meeste mensen als ze zeggen dat je eerst je studies moet afmaken.
Langs de andere kant zou ik het ook begrijpen moest je je kinderwens de bovenhand laten nemen (en in tegenstelling tot wat je schrijft denk ik dat je ouders hier ook blij mee zouden zijn, ontgoochelen zal je ze zeker niet).
Je kan het ook zo proberen te zien (ik probeer maar hoor) : door dat diploma te halen zal je je kind waarschijnlijk iets meer kunnen gunnen ...
Je zus : probeer van je hart een steen te maken en wees blij voor haar.
Ze is uiteindelijk je zus en zij zal ook blij zijn voor jou als jij straks zwanger bent.
Kop op meid en ga door !
Alles draait uit hoe het moet zijn, dat doet het lot altijd.
Als je kinderwens zo groot is, zal de tijd je uitwijzen wanneer dat "moet" gebeuren.
Volg dus je gevoel, maar laat je verstand ook niet achter !
Hopelijk heb je hier iets aan.
TINA
|
|
Stéphanie
24-4-2010
|
3-3-2010 16:37:12
Hoi,
Maar meisje toch, wat een verhaal. Een deel ervan komt overeen met mijn leven. En over dat kindje. Ik weet niet hoe oud je bent en hoelang je nog moet studeren maar het is jou leven en jij moet er iets van maken. Het is mss handig om even een balans te maken over wat het meest overweegt je moeder droom of je studie.
Ik versta dat je niet blij kan zijn maar binnen dit en een beetje zal je het kunnen relativeren. Het leven is geen strijd. Hoe moeilijk ook.
Je hoeft je zeker niet mottig te voelen. Het zijn heel hevige gevoelens die nu allemaal samen komen. Ik hoop dat je je snel beter zal voelen.. Als je je hartje wil luchten wil ik zeker een luisterend oor zijn;
Groetjes Stéphanie
|
|
Astrid
11-9-2010
|
3-3-2010 16:44:04
Hey,
Ik weet niet of er een juist antwoord is op dit verhaal, maar ik denk dat je vooral alles eens goed op een rijtje moet zetten... Je hebt al heel wat verwezenlijkt in je leven en ik denk dat je je daaraan moet vasthouden. De band met je moeder is goed, je hebt je leven in positieve zin opgebouwd samen met je vriend, je verloofde... Beide heel belangrijke dingen. Nu die school ben je indertijd met een reden begonnen, niet? Probeer die reden af te wegen met de reden die je nu hebt om ermee te stoppen. Echt het verlangen naar een kind vergelijken of afwegen met de school en zijn reden. Mss is het mogelijk om als zwangere vrouw naar school te gaan? Ik volg ook nog les maar er zijn ook heel wat zwangere vrouwen. Het is namelijk de richting gezinswetenschappen in Schaarbeek en dat is een opleiding voor mensen die als volwassenen nog willen studeren... Het is echt perfect mogelijk, dit zie ik van medestudenten, om kinderen en de studie te combineren. Misschien moet je eens navragen op je school wat de mogelijkheden zijn... Die financiële dobber is natuurlijk ook niet makkelijk...
En wat je zus betreft, je mag jaloers zijn... Waarom niet? Je verlangt zelf zo naar een kind, normaal toch...
Veel succes in je beslissing!
Groeten,
Astrid
110910
ps: praat erover met je vriend/verloofde, vraag hem hoe hij erover denkt.
|
|
frida
6-2-2010
|
3-3-2010 16:52:23
ik wens je heel veel sterkte toe....
Frida 
|
|
Sophie
|
3-3-2010 17:42:57
Hye jenifer
Toen mijn man en ik gingen samenwonen wou ik ook zoooo graag een kind.
Mijn man wou eerst een huis kopen en dan pas een kind, voor hem einde discussie.
Wij zijn ondertussen 3 jr verder, getrouwd en net een huis gekocht. In die 3 jr heb ik even hard blijven verlangen naar een kindje. Maar ik ben ook blij dat mijn man me heeft overhaald om nog even te wachten, we staan er financieel beter voor, ik heb een fijne job gevonden waardoor ik me nu gelukkig voel, nu nog even wachten tot we in het huis mogen, verbouwen en dan als we volledig gesetteld zijn kunnen we aan het 'grote werk' beginnen. Je kan mss een doel opstellen...na een je studies tijd maken voor een kindje... Een doel werkt positiever dan doemdenken omdat het nu nog niet kan.
Lieve meid, welke keuze je ook maakt, je komt er wel, probeer alles gewoon wat positiever te bekijken en smijt niet zomaar alles over boord.
|
|
Jennifer
30-7-2010
|
3-3-2010 18:49:46
heel erg bedankt iedereen voor de reacties tot nog toe, het doet deugt dat er inderdaad mensen zijn die mij toch een beetje begrijpen. Ik kan er mij alleen maar bij neerleggen, en inderdaad blij zijn voor mijn zus. Het zal niet wegnemen dat ik het makkelijk zal vinden haar buik te zien groeien en haar over die leuke ervaringen te horen praten... het is zo 'dichtbij' dat ik er moeilijk omheen kan... we zien wel, ik zal proberen mijn aandacht terug te vestigen op mijn eigen gezondheid, mijn school, werk, en toekomstig huwelijk, de verbouwingen die de laatste aanloop nemen... En ja ze zeggen dat het verlangen naar het kind nog mooier is dan al de rest, het verlangen blijft leuk, van de zwangerschap en het babytje kun je nooit op voorhand weten of het goed of niet goed zal meevallen. Hoe meer je verlangt hoe meer je kan genieten, ik ben blij dat ik mijn verhaal toch gepost heb. xxx
|
|
Kim
27-8-2011
|
3-3-2010 21:20:17
lieve jennifer,
ik kan mezelf bijnan helemaal terugvinden in jouw verhaal, Bij mij was het juist mijn schoonzus die voor mij zwanger was, ik was ook ontzettend jaloers want ik wou dat zwangere buikje hebben, maar dat gevoel ebt weg en word vreugde want je word tenslotte tante!!! Ik deed ook nog avonschool na het werk en dat was ook de reden om te wachten. mijn vriend en ik hebben uitgebreid gepraat en ik heb mijn studies afgemaakt, we zijn nog eens goed op reis geweest en 4 maanden later was ik zwanger, 1,5 jaar na mijn schoonzus. En zij was ontzettend blij voor ons. Ik wil maar zeggen , denk goed na voor je overhaaste beslissingen neemt want die extra scholing zorgt waarschijnlijk ook voor betere financien wat ook weer beter is voor een kindje, want ze kosten geld :-) . Hopelijk ben je er iets mee.
groetjes .
|
|
An
26-3-2010
|
4-3-2010 6:43:57
Hoi,
ook ik kan me een beetje vinden in jouw verhaal... Mijn kinderwens is ook al enkele maanden sterk aanwezig maar wou zeker niet zwanger worden voor de trouw, ik wil ten volle van die dag genieten zonder misselijk te zijn of wat dan ook. Over 3 weken kreeg ik ook te horen dat mijn toekomstige schoonzus zwanger is en ik geef toe, ik zag groen van jaloezie!!! Maar ik gun het hen van harte hoor... Alleen valt het voor mij nu dik tegen, heb maandag van mijn gynaecoloog te horen gekregen dat er bij mij vanalles mis is en dat ik het beter uit mijn hoofd zet om aan een kindje te beginnen. Héééél pijnlijk om zoiets te horen. Ik heb er echt stress van, maar wat doe je eraan...
|
|
nele
17-7-2010
|
4-3-2010 9:12:52
Hey Jennifer,
Ik begrijp het maar al te goed. Ik had ook veel problemen thuis waardoor ik ben gevlucht naar mijn schoonouders (daar 1.5jaar ingewoond) en dan gaan samenwonen met vriend.
Door alle problemen heb ik ook mijn hoge studies opgegeven.
En altijd had ik er spijt van maar ja kon niet anders en we konden het ook niet aan om terug mijn studies te hervatten (dacht ik). Na een jaar werken zij mijn vriend je bent niet meer het meisje waar ik op verliefd was geworden je bent je drive kwijt. Als je wilt mag je je studies hervatten ik betaal alles we lossen het samen wel op.
Was een zware periode hoge studies, huishouden, elke dag 2u op en 2u af met de bus voor naar school te gaan. Er aan komen en blijkt dat de les niet doorging.
Maar allez na 2jaar was ik dan toch afgestudeerd. En meisje het gevoel dat je hebt dat je het toch hebt gedaan is zalig. Is ook een droom geweest. En echt nu een jaar ofzo wachten zelf 2 of 3 is niets tegenover het gevoel dat je mss gaat krijgen dat je hebt opgegeven.
Groetjes
Nele
|
|
Kristien & Karolien
25-6-2010
|
4-3-2010 20:32:53
Ik kom een beetje , uiteraard niet helemaal, uit dezelfde situatie (thuis weg, BZW, volwassenonderwijs,...) Mijn vriendin is 25 en net aan t werken na lange studies, en heeft ook een grote kinderwens. Er zijn op t moment een paar mensen in mijn klas die zwanger zijn of net bevallen, en ik vind dat heel sjiek van hen, maar t is zwaar denk ik...
Ik wil graag gaan verder studeren, en ik ben ook vastbesloten dat te doen:) ik weet nog niet waarvoor, maar ik zoek 'gewoon' iets dat ik kan combineren met kindjes.
Hoe ver zit je in je opleiding? heb je je diploma secundair? Is er een regeling mogelijk op school om kindjes en opleiding te combineren terwijl het financieel mogelijk blijft? Als je stage moet doen, kan dat terwijl je zwanger bent of moet je direct stoppen?
Zou sowiesio ni stoppen met school voor kindjes, je kan nu aan je eigen leven bouwen, gun jezelf dat!
Ik snap dat t pijnlijk is voor je als je zus zo'n nieuws brengt, maar probeer toch een beetje blij voor haar te zijn. Hoe moeilijk dat ook is, en hoe slecht jullie soms ook overeen kunnen komen. Als jij er ooit eentje hebt, is t ook feest hé...
Succes!
|
|
tania
|
4-3-2010 20:42:54
hey
ik begrijp je jaloezie.
mijn schoonzusje is ook zwanger.wij hebben al een tijdje een diepe kinderwens.maar met de trouw in zicht wouden we toch proberen te wachten.natuurlijk toen mijn schoonzusje zei dat ze zwanger was.had ik het echt moeilijk.zelfs mijn ventje :)
ik heb toen een week geleden op het forum geplaatst dat de drang echt groot werd.chance dat ik dat ik dat gedaan had.andere bruidjes hebben me doen inzien dat het beter was om te wachten.je weet nooit wat een zwangerschap teweeg brengt.
ik hoop dat je eruitkomt en je weet. als er iets is zet het op de forum dat kan helpen ;)
groetjes tania
|
|
joska
23-7-2010
|
18-3-2010 18:27:39
Hey meid,
eventjes mijn verhaal vertellen,
Je bent zeker niet alleen en er zijn veel meer personen die je begrijpen.
ik heb een dochter van 4j, ik wou nog een kindjes dat nu een dochter geworden is zij is er 1 en toen ik zwanger was kreeg ik het idee om een huis te kopen.
dus wij een huis gekocht, grote verbouwingen.
veel gedacht aiai waar nu aan begonnen. dan plots wou ik terug naar school, ( waren de zwangerschap hormonen :-) ) ik zou graag schoonheidsspecialiste worden en kleur en stijl consulente Werk stop gezet. en 2 jaar op de school banken gaan. ik moet na dit schooljaar nog een jaar. zitten. nu blijkbaar was ik er niet alleen. nog een school collega die zwanger is gaat bijna bavallen. en 1tje die nu 3 maanden zwanger is. bij die lukken het ook ik ga ook daarbij nog eens partime gaan werken. wel kuisen, omdat ik dan mijn uren kan beter plannen volgens mijn school. weet je als je het ECHT wilt LUKT dat zeer zeker. en je zal zeker eens dagen hebben dat het zwaar is maar andere dagen dan weer niet...
Ik wens je alvast veel geluk toe.. en laat het niet aan u hart komen..
ik zou zeggen GA ERVOOR... groetjes
|
|
Jennifer
30-7-2010
|
18-3-2010 20:03:32
Dag joska,
merci voor je support, maar had ik niet in de opleiding verpleegkunde gezeten, en al die stages aan mijn laars gehad hebben, dan had ik inderdaad al lang mijn buikje "vol", maar helaas, niets is minder waar... wanneer ik zwanger zou zijn, kan ik bepaalde stages niet uitoefenen, met als gevolg dat ik dan na men bevalling nog wa stages mag inhalen.. nee dank u.. liever niet met een babytje dan.. ik zal gewoon nog even op mijn tanden moeten bijten.
Toch merci voor je woorden van steun
xxxx
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|