TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Carolina
1-8-2009
|
10-3-2010 21:20:15
Openingsgebed
Priester: Liefhebben is samen een uitdaging aanvaarden
waarvan je weet dat ze de moeite waard is.
Het is samen een stille weg verkennen,
het is iets waar je verstand niet volledig bij kan,
maar je hart doet bonzen.
Liefhebben is je eigen ik voorbij lopen,
en naar de ander toegaan met de hoop,
dat hij je neemt zoals je bent,
omdat je het alleen niet aankunt,
wat je met twee kan.
Liefhebben is nooit ophouden vergeving
te vragen en te schenken,
om zorgeloos van al het mooie te genieten.
Liefhebben is de kunst die moet geleerd worden
met veel geduld en liefde die dan pas groot is,
als de één voor de ander alles over heeft.
Heer,
wil je Carolina en Bart daarom steeds vergezellen van dag tot dag.
Eerste lezing
Annelies: Er waren eens 5 kaarsjes …
Ze wilden op het feest graag goede lichtjes zijn.
Eén kaars viel het tegen altijd in vlam te staan.
Het doofde snel zijn lichtje en is toen weggegaan.
Er waren nog vier kaarsjes, het was een mooi zicht.
Eén dacht ik ben de beste, meteen verdween zijn licht.
Er stonden nog drie kaarsjes, ze brandden helder op.
Eén werd er uitgeblazen, hij lette niet goed op.
De beide laatste kaarsjes wat waren ze alleen.
Eén ging van moeheid slapen en toen was er nog maar één.
Het laatste kaarsje dat eenzaam bleef branden dacht:
“Als ik mijn lichtje nu eens aan een ander geef”.
Toen heeft dat ene kaarsje het feest nog juist gered.
Want hij heeft alle andere kaarsjes opnieuw in vuur & vlam gezet
Bezinningstekst
Sofie: Herinner je het nog?
Binnenkomen uit de ijzige kou en als een mot aangetrokken worden door het licht van het vuur. Met je rug naar het vuur gekeerd, aftasten hoe dicht je kan.
Je trui voelen opwarmen en het weefsel voelen branden op je huid. Je handen dicht op elkaar, wrijvend, verlangend naar meer …
Herinner je het nog?
Het kampvuur op de weide. Hout sprokkelen, stapelen en het vuur proberen aan te steken met kranten, lucifers, …
Zou het aanwakkeren? Moeten we nog wat hout toevoegen? En wij, gezellig ingeduffeld in onze warme jas, genietend van een warme kop chocomel of jenever, doelloos starend naar die knetterende vuurhaard …
Herinner je het nog?
De kaarsen op jouw taart, een wens maken en de kaars hard uitblazen.
Het etentje bij kaarslicht, gedempte lichten, heerlijk romantisch en alle tijd van de wereld om bij te praten. Het vuurwerk, samen genietend van de kleurrijke spetteringen in de lucht.
Herinner je het nog?
De vurige blik
Gloedvolle woorden
Aanstekelijk gezelschap
…
Herinner je het vuur nog?
Slotgebed
Priester: Heer,
Als mensen elkaar bevestigen en ja-woorden van liefde spreken, als mensen elkaars geluk en vrijheid koesteren, wordt uw menslievendheid hartverwarmend onder ons zichtbaar.
Wij danken U voor alle liefde, die Gij ooit in mensen hebt ontstoken. Laat haar tot ontplooiing komen in Carolina en Bart en in ons allen die hun vrienden willen zijn. Blijf ons allen vervullen met liefde en vrede, opdat wij allen uw warmte uitstralen en dat wij een bron van vreugde mogen zijn voor elkaar.
Geef hen zo vele jaren geluk met elkaar, met hun kinderen en met alle mensen die zij ontmoeten op hun levensweg,
door Christus onze Heer,
Amen.
Dit zijn enkele stukken uit onze mis: misschien dat je er iets mee bent...
groetjes, Carolina
|
|
Nathalie
17-7-2010
|
11-3-2010 9:24:00
Wij gebruiken volgende tekst:
Eindeloos, dat gevoel
als je weet dat iemand op je wacht.
Iemand aan wie je al lang hebt gedacht.
Wat is dat toch, die vreemde kracht?
Eindeloos, dat gevoel
als je weet dat er iemand om je geeft.
Iemand die net dat kleine beetje heeft
waar iedereen zo graag mee leeft.
Eindeloos, dat gevoel
als je weet dat je niet alleen staat,
maar iemand hebt, die met je meegaat
en naar je luistert, als je samen praat.
Eindeloos, dat gevoel
als je voor het eerst in je bestaan
samen een weg kunt gaan.
Eindeloos...
|
|
frida
6-2-2010
|
11-3-2010 14:32:43
dag, dit hadden wij
Soms voel je
hoe iemand je zoekt,
je voelt het aan zijn handdruk
of je ziet het aan zijn ogen.
En toch ben je bang en onzeker
om dat teken verkeerd te verstaan.
Je droomt wat allemaal zou kunnen,
maar je durft zo moeilijk zeggen:
'ik vind je leuk,
ik wil van je houden,
ook al ben je heel anders!'
En toch is het dat
waarop die ander wacht.
Liefde is een stap durven zetten,
je vertrouwen aan iemand schenken,
en je veilig voelen.
Liefde is luisteren,
aanvoelen, stil worden.
Het geeft een nieuwe horizon
aan je leven.
Je moet je onmacht,
je kleinheid niet meer verbergen,
je moet ze niet langer alleen dragen.
Liefde deelt mee
in vreugde in verdriet
Begrip , waarderen
Vertrouwen, dat is
belangrijk in een huwelijk.
Sukses er mee...
|
|
Dorien
10-7-2010
|
11-3-2010 15:31:21
Wij hebben volgende tekst als bezinning:
Getrouwd,
dat is met heel je wezen
blij en arm zijn,
koud en moe zijn,
groot en klein zijn,
bij elkaar.
Dat is
van top tot teen,
met huid en haar
volop mens zijn,
man en vrouw zijn,
bij elkaar.
Getrouwd,
dat is zwijgend moe zijn,
onbegrepen,
niet in staat een weg te banen
naar elkaar.
Dat is vragend,
plagend,
lievend, gevend,
stil maar wachtend
bij elkaar.
Getrouwd,
dat is getweeën groeiend
als mensen
ieder naar zijn aard.
En daarin elkaar steeds weer boeiend:
“Jij bent mijn hele leven waard!”
|
|
Kristien & Karolien
25-6-2010
|
11-3-2010 19:41:36
wij hebben volgende tekst:
Goeiemorgen, zei de vos.
Goeiemorgen, zei de kleine prins beleefd, keek in het rond maar zag niets.
Hier ben ik, zei de vos.
Wie ben jij? Je bent mooi, zei de kleine prins.
Ik ben een vos, zei de vos.
Kom met me spelen, stelde het prinsje voor. Ik ben zo alleen.
Ik kan niet met je spelen, zei de vos. Ik ben niet eigen aan je.
Oh! Excuseer, zei de kleine prins. Maar toen hij even had nagedacht, vroeg hij
verder: "Wat betekent dat, 'eigen zijn aan'?".
"Dat is een al te zeer vergeten zaak", zei de vos, "het betekent
'een band scheppen'."
Een band scheppen? Natuurlijk zei de vos, jij bent voor mij nog maar een klein
jongetje, gelijk aan honderdduizend andere jongetjes. En ik heb je niet nodig.
Ik ben voor jou maar een vos, gelijk aan honderdduizend andere vossen. Maar,
als je me eigen maakt, zullen we elkaar nodig hebben. Dan ben jij uniek voor
mij op de wereld en ik voor jou...
Ik begin het te begrijpen, zei de kleine prins.
Maar de vos vervolgende zijn betoog: "Mijn leven is ééntonig".
Ik jaag op kippen, de mensen jagen op mij. Alle kippen lijken op elkaar en alle
mensen lijken op elkaar. Ik verveel me dus wel eens. Maar als je me eigen
maakt, dan wordt mijn leven vol zon. Ik zal een geluid van voetstappen
herkennen dat verschilt van alle andere. Voor andere voetstappen kruip ik in de
grond. Die van jou zullen me uit mij hok lokken als muziek. En kijk! Zie je
daar die korenvelden? Ik eet nooit brood. Koren is voor mij dus
nutteloos. Maar jij hebt goudkleurig haar. Wat zal het dan wondermooi
zijn als je me eigen hebt gemaakt! Het goudkleurig koren zal me aan jou doen
denken. En ik zal genieten van het ruisen van de wind in het koren... De vos
zweeg en keek de kleine prins lang aan: Alsjeblieft...maak me eigen aan je, zei
hij.
Goede morgen, zei de vos.
- Goede morgen, zei de kleine prins beleefd.
Hij draaide zich om, maar zag niets.
- Hier ben ik, onder de appelboom, zei de stem.
- Wie ben je ? vroeg het prinsje. Je bent mooi.
- Ik ben een vos, zei de vos.
- Kom met me spelen, stelde de kleine prins voor, ik voel me zo verdrietig.
Ik kan niet met je spelen, antwoordde de vos. Ik ben niet tam.
-0, pardon, zei de kleine prins.
Maar bij nader inzien vroeg hij :
- Wat is dat : 'tam' '?
- Je bent niet van hier, zei de vos. Wat zoek je eigenlijk ?
- Ik zoek vrienden. Maar wat betekent dat tam-maken ?
- Dat is een begrip dat maar al te zeer vergeten is. Het betekent :
verbondenheid scheppen.
- Verbondenheid scheppen ?
- Ja, inderdaad, zei de vos. Jij bent nu voor mij nog maar een klein jongetje,
net als alle andere kleine jongetjes. Ik heb geen behoefte aan jou, evenmin als
jij behoefte hebt aan mij. Ik ben voor jou als alle andere vossen. Maar als jij
mij tam maakt, dan groeit er verbondenheid. Dan zullen we behoefte hebben aan
elkaar. Dan word jij voor mij enig op de wereld en ik voor jou. Mijn leven is
eentonig, ik jaag op kippen en mensen jagen op mij. Alle kippen lijken op
elkaar, en alle mensen lijken op elkaar. En dan verveel je je wel een beetje.
Maar als jij mij tam maakt, als er verbondenheid tussen ons groeit, dan wordt
mijn leven vol zon. Dan leer ik jouw voetstappen kennen en onderscheiden van
alle andere. Voor de voetstappen van anderen kruip ik weg onder de grond, maar
jouw voetstappen zullen me uit mijn hol te voorschijn roepen. Ze zullen me als
muziek in de oren klinken. En kijk eens ! Zie je die korenvelden ? Nu eet ik
geen brood. Ik heb niets aan koren, en korenvelden zeggen me niets. Dat is heel
verdrietig. Maar jij, je hebt goudblond haar. Als je me nu tam maakt, dan zegt
het koren me wel iets. Door het goudblond koren zal ik aan je moeten denken. En
ook het geluid van de wind in het koren zal ik mooi vinden.
De vos werd stil en keek het prinsje lang aan.
- Alsjeblieft... wil je me tam maken ? zei hij.
groetjes,
Kristien
|
|
|
|
Bijzondere muziek voor die bijzondere dag
in Antwerpen |
Lillee's Land
in Tienen |
in Hasselt |
Rituelen voor mensen van nu
in Tielt |
Voor al uw drukwerk, bedankjes & accessoires
in torhout |
|