TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Tina
1-5-2010
|
20-4-2010 17:00:13
Helaba,
Das inderdaad alles behalve leuk !
Ook een hele rare reactie van je ouders vind ik ...
Hoe kunnen ze nu "tegen" je huwelijk zijn als je met je partner al een huis hebt en 2 kindjes hebt ?
Ik snap de redenering ni goed ?
Hebben zij misschien aan hun vriendenkring medegedeeld dat jullie al getrouwd zijn ?
Ik weet dat dat heel gevoelig ligt in sommige families (trouwen voor kinderen).
Ik hoop in ieder geval dat je toch wat steun kan vinden bij je getuige, broer / zus of vrienden.
Profiteer van je organisatie, want dit is uniek !
Laat je moed niet te snel zakken meid en ga ervoor !
En ja, ik zou ook je ouders gewoon aan de eretafel zetten. Laat zien dat jij er geen probleem mee hebt, het zijn uiteindelijk je ouders.
Sterkte
TINA
|
|
Kristien & Karolien
25-6-2010
|
20-4-2010 17:00:34
hey meid,
amaai dat zijn inderdaad geen leuke reacties... weet je waarom ze wel achter jullie als gezin staan maar niet als het om trouwen gaat? Misschien kan je tegen je moeder zeggen dat je het jammer vind dat ze niet achter jullie staan en vragen om wat meer moeite te doen? Ik weet het ook niet...
In ieder geval, t is jullie feest, doe waar jullie je goed bij voelen. Als dat familie uitnodigen is, doe dat dan! T is niet omdat de ouders niet achter jullie staan dat familieleden niet achter jullie staan...
Bij ons aan de eretafel zitten wij en onze getuigen, en enkele goede vrienden. Ik heb de lak aan 'wat hoort' en ga voor 'waar voel ik mij goed bij'...
|
|
Odile
7-5-2011
|
20-4-2010 17:32:45
Ocharme Ann, dat vind ik echt supererg om te lezen. Ik kan me niet eens voorstellen hoe dat moet zijn voor jullie temeer omdat onze ouders compleet tegenovergesteld reageerden.
Om het probleem met de eretafel op te lossen: Is het misschien een idee om jouw ouders met die van je toekomstige aan 1 tafel te zetten, aangevuld met andere familieleden? Jullie kunnen dan met de getuigen aan de eretafel zitten.
Bij ons zal dit sowieso het geval zijn, omdat de ouders zelf hebben aangegeven dat het leuker is "voor de jeugd" (ik zal 38 zijn en mijn verloofde 43 op onze huwelijksdag, hoe jeugdig is dat, ha ha) om bij leeftijdsgenoten te zitten.
Wat betreft het uitnodigen van de familie: ik veronderstel dat jullie je trouw volledig zelf sponsoren, dus kun je uitnodigen wie je wilt.
Ik hoop echt van harte dat je ouders nog zullen bijdraaien, maar laat ze in geen geval jullie mooiste dag vergallen.
Sterkte
|
|
Véronique
31-7-2009
|
20-4-2010 19:07:41
Wij hadden beide situaties: mijn ouders (vooral mijn ma dan) waren dolgelukkig en mijn schoonouders (vooral mijn schoonma dan) waren ab-so-luut niet gelukkig. De reactie was: "Waarom moet da nog? Gij weet nie wa da kost zeker?" Wij zeiden dat we alles zelf gingen betalen en zo. Uiteindelijk zijn ze toch bijgedraaid en achteraf gezien vonden ze het een superdag! Zo zie je maar... De moed nog niet opgeven! Zoals ze bij ons zeggen: 'de soep wordt nooit zo warm gegeten als dat ze wordt opgediend'.
|
|
kristel
20-10-2010
|
20-4-2010 19:28:52
hey An,
idd niet zo'n leuke reactie zou ze ook niet kunnen plaatsen,
een vader en moeder zouden blij moeten zijn voor hun dochter
wat je familie betreft als je alles zelf betaald , nodig je uit wie je zelf wilt.
en je zet iedereen ook waar je zelf wilt.
Geef de moed niet op willen ze er zich niks van aantrekken, wees dan nog zo trots dat je het zelf hebt geregeld en laat hen verschieten op je grote dag hoe alles eruit zal zien en weet van jezelf heb het zelf gedaan dat is het voornaamste
|
|
Ann
25-9-2010
|
20-4-2010 20:14:48
Hopelijk zullen ze nog wa bijdraaien, want ik vindt het ook allemaal niet logisch...
De ene keer kan ik het gemakkelijker uit mijn hoofd zetten dan de andere keer..
Alvast bedankt voor jullie ondersteunende reacties!
|
|
Lieve
4-9-2010
|
20-4-2010 22:02:28
Bij ons zijn de reacties ook maar lauw hoor. Wij zijn al 13 jaar samen en hebben twee kindjes. We wilden al eerder trouwen maar hadden op financieel gebied altijd andere prioriteiten: de kinderen, het huis, verbouwingen. Nu de grootste kosten aan ons huis voorbij zijn, gaan we dus trouwen. Eindelijk! Mijn pa en stiefmama vinden het super leuk en kijken er naar uit. Maar dat zijn de enigen. Mijn ma, schoonma, schoonpa... 't is niet dat ze negatief t.o.v. ons huwelijk staan, absoluut niet, maar er is gewoon weinig interesse. Niemand die eens vraagt hoe ver we staan met de voorbereidingen, hoe mijn kleed eruit ziet... Alsof ons huwelijk niet echt belangrijk is aangezien we al zo lang samen zijn en er al kindjes zijn.
De situatie is natuurlijk niet helemaal hetzelfde als bij jou. Bij ons staat iedereen wel positief tgo ons huwelijk maar ontbreekt het hen gewoon aan interesse. Maar toch, fijn is het niet.
Ik zou zeggen, geef de moed niet op. Probeer je niet teveel van de negatieve reacties aan te trekken en doe gewoon je eigen ding. 't Is jouw huwelijk, niet dat van een ander!
Lieve
|
|
lesley
12-6-2010
|
21-4-2010 8:08:17
wij hebben deze situatie ook maar dan met mijn schoonouders. het is zelfs al zo ver gekomen dat we al maanden geen contact meer met hen hebben. ze spreken niet meer tegen ons en kijken niet meer om naar hun kleinkinderen.
met als gevolg dat ze dus niet welkom zijn op ons huwelijksfeest, ik moet zeggen sinds die beslissing genomen is ben ik een heel pak rustiger, geen stress niet meer want nu weet ik tenminste dat ze ons ook niet in verlegenheid zullen brengen bij vrienden en collega's.
en zij zullen meer missen dan wij!!!!
dus ik hoop wel dat het bij jullie niet zo ver zal escaleren en als je eens stoom wil aflaten doe het hier dan maar gerust.
|
|
angela
2-10-2010
|
21-4-2010 8:20:45
Ik begrijp uw frustraties. Alleen mijn moeder praat soms over men huwelijk,ze heeft zelfs al een afspraak gemaakt bij de kapper voor haar. Maar voor de rest wordt er niks gevraagd of zo. Precies da ze denken dat het niet doorgaat. Ik ben precies alleen bezig om alles te regelen enzo. Krijg stilaan veel stress zenne. Ik had liever meer enthousiasme gehad.
Ik heb meer aan men collega's. Mijn trouwkleed wordt gemaakt door een collega en een andere collega gaat een mooie sjaal of stola maken voor over te hangen omdat we op 2/10/2010 trouwen en dan kan het wat frisser zijn he.
Dus ik begrijp je volkomen.
|
|
Liselotte
25-6-2011
|
21-4-2010 10:38:43
Hey!
Ik begrijp wat je meemaakt!
Toen we op kerstdag onze verloving aankondigden hebben ze het genegeerd en gedaan alsof er niets was gebeurd!
Mijn verloofde zijn ouders waren zo blij met de verloving en de tegenovergestelde reactie van mijn ouders heeft me zoveel pijn gedaan!
Weet je wat ik gedaan heb?
Elke keer ik op bezoek ging naar mijn ouders begon ik erover. Ik vertelde over de voorbereidingen, vertelde naar welke zalen we zijn gaan kijken, wie we wouden uitnodigen, ... Ik zag aan hun reacties dat het hen niet intresseerde, maar ik ben blijven volhouden en beetje bij beetje zijn ze beginnen bijdraaien.
Momenteel gaat het goed, ik heb hen gevraagd of ze samen met mijn verloofd zijn ouders naar de zaal wouden gaan kijken en tot mijn grote verbazing zeiden ze ja!
Weet je wat het grootste probleem was bij mijn ouders? geld! Ze voelen zich achteruitgestoken omdat mijn schoonouders voor de trouw willen betalen en mijn ouders dat gewoon niet kunnen! Ik probeer ze daarom nu zoveel mogelijk te betrekken bij de voorbereidingen, kheb aan mijn mama gevraagd of ze mij kan helpen met het misboekje, dan heeft ze iets wat mijn schoonmoeder niet heeft :)!
Ik weet het, mijn situatie is totaal niet vergelijkbaar met de jouwe, maar ik hoop, uit de grond van mijn hart, dat je ouders bijdraaien!
Probeer ze te betrekken, ook al zie je dat het hen niet intresseert, blijven over babbelen, ze draaien hopelijk wel bij!
Wat betreft de eretafel, doe wat jij denkt dat het beste is! Of 'waarschuw' ze, zeg hen dat als ze zo negatief blijven doen, dat je ze niet aan de eretafel wilt, misschien help dat!
Geef de moed niet op! Er zal voor hen wel een reden zijn waarom ze zo doen over je huwelijk, vraag ernaar!
Liselotte
Ik denk dat praten de beste oplossing is, willen ze dat niet, forceer ze dan!!
|
|
Edel
7-8-2010
|
21-4-2010 12:29:12
Hey,
Misschien kan je een keer op een rustig moment langs je ouders gaan en hen uitleggen hoe jij je voelt. Niet aanvullend en heel open. Misschien zitten ze wel met iets en kunnen ze er dan over praten?
Ik begrijp je heel goed zenne! Onze ouders hun interesse is ook maar miniem. Mijn moeder en haar partner zijn enthousiast en mijn grootouders tellen de dagen mee af! Mijn oma heeft zich helemaal in het nieuw gestoken zelfs!! Ze is samen met opa naar een bruidswinkel geweest en heeft mooie kleren uitgekozen naar haar leeftijd uiteraard.
Mijn vader en stiefmoeder.....tja die zijn wel blij maar haar kinderen zijn denk ik iets belangrijker dan wij. Er wordt niet zoveel over onze trouw verteld en na een heel discussie over de suite hou ik het onderwerp trouwen wat voor mezelf. Weken aan een stuk is er zo een zever geweest dat ik me liever wat afzijdig hou nu.
Mijn verloofde zijn ouders vinden me een niet zo geschikte huwelijkspartner en die zagen over de kosten. Wij hebben al voorgesteld om alles zelf te betalen maar dat willen ze niet want ze willen kunnen opscheppen tov de familie en hun vrienden. Aan de andere kant hebben ze wel mijn wens gerespecteerd om er mooi bij te lopen en hebben ze er mij mee in betrokken. Dat had ik niet verwacht.
Ik begrijp je heel goed dat dit een last/teleurstelling is. Bij mijn stiefzus werd er nogal wat afgebeld en bij mij hoor ik niets. Maar mijn vriendinnen zijn wel heel erg enthousiast!
Groetjes,
Edel
|
|
Annika
10-9-2010
|
21-4-2010 15:04:53
Mijn oma haar eerste reactie was: dan heb ik nieuwe kleren nodig 
Gelukkig hier alleen maar positieve reacties.
Maar trek je niet te veel aan van de tegenvallende reacties, probeer er op een rustige manier mee te praten en te achterhalen wat eigenlijk het probleem is. Maar maak ook duidelijk dat je achter je beslissing staat en als zij erom willen brommen, ze jouw mooiste dag verpesten.
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|