TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Vicky
9-9-2006
|
25-1-2006 19:05:18
Maar cindy toch
Ik vind het echt heel erg voor je. En is hij echt zeker? Heeft hij niet gewoon een paniekaanval die volgende week weer over is?
Ik zal aan je denken hoor!
Veel sterkte
Vicky
|
|
cindy
10-6-2006
|
25-1-2006 19:09:47
Hoi Vicky,
Nee het is echt meenens alles is ook al afgezegd en ierdereen is op de hoogte.
|
|
soetkin
16-9-2006
|
25-1-2006 19:44:47
Hoi Cindy
Langs deze weg wil ook ik je een hart onder de riem steken. Niet dat het voor jou veel verzacht denk ik, maar gewoon, héél veel sterkte, want ik kan mij voorstellen hoe ik me zou voelen : helemaal niet fijn. Hopelijk komen jullie hier samen als koppel door ! xxxxxxxx
|
|
Martine
29-7-2006
|
25-1-2006 20:20:30
Cindy,
ik voel echt met je mee. ik denk dat iedereen op dit forum dit doet. Veel sterkte!
Liefs
Martine
|
|
Lien
26-5-2006
|
25-1-2006 20:32:50
Dag Cindy
Oh jeetje wat vind ik dit erg voor jou, en je was er altijd zo mee in de weer om alles tot in de puntjes te regelen !!!
Een heel dikke knuff
xxx
Lien
26/05/06
|
|
ann
7-9-2008
|
25-1-2006 20:52:01
ik vind het echt heel erg ik hoop wel dat jullie er uit komen als koppel want das waarscijnlijk niet gemakkelijk veel sterkte toegewenst
|
|
Elke
25-3-2006
|
25-1-2006 22:34:04
Cindy,
Ik vind het zo spijtig voor jou! Hopelijk kan je er met iemand over spreken, en vind je genoeg steun... Maar als jij de vrouw van zijn leven bent moet hij d'er toch op een zeker moment echt klaar voor zijn! En als hij de man van jouw leven is, zal hij het wel waard zijn om te wachten tot dat moment...
veel sterkte meid!
|
|
Debra
11-8-2006
|
26-1-2006 9:07:35
Hoi Cindy,
Wat vind ik dit erg voor jou! Ik leef echt met je mee. Ik kan natuurlijk niet weten wat er allemaal door je gaat maar ik weet hoe ik me zou voelen. Heel veel sterkte meid en als jij de vrouw van z'n dromen bent dan komt jullie dag zeker nog! Jammer dat het allemaal zo moet lopen want je zag er zo naar uit! Jij zult zeker en vast nog een bruidje zijn en hopelijk kan je dan zonder schrik naar jou dag uitkijken. Ik hoop dat jullie hier samen uitgeraken als koppel en dat je hierover met iemand kan praten.
Geloof me, ik denk aan je!
Grtz Debra
|
|
Isabelle
19-8-2005
|
26-1-2006 11:54:06
Wat erg voor jou! Als ik goed lees, wil hij nog wachten maar hij ziet je graag en blijven jullie toch een koppel? Erg dat alles geregeld was en voorschotten had betaald! Ik zou geen vertrouwen meer hebben om alles opnieuw te regelen met gedachte van vroeger. Veel sterkte en moed!
|
|
Lieve
1-9-2006
|
26-1-2006 12:19:12
Hey meiske,
ik kreeg tranen in de ogen toen ik dit las en ik kan mij voorstellen dat jij al geen tranen meer hebt. Hopelijk zijn jullie sterk genoeg om hier door te komen en heb je later een prachtig huwelijk. Ik leef, net als de andere vrouwen hier, heel erg met je mee.
Lieve
|
|
Catherine
27-5-2006
|
26-1-2006 12:53:25
Cindy,
Echt ontzettend jammer!! Was even de kluts kwijt bij het lezen van je berichtje...
Ik hoop echt dat jullie dit als koppel kunnen verwerken en nog vele mooie tijden tegemoet gaan.
Heel veel sterkte!!
groetjes,
Catherine
|
|
Fieke
7-7-2007
|
26-1-2006 13:45:38
Mensenlief, Cindy!
Ik leef zo met je mee, vooral dan omdat ik hetzelfde heb meegemaakt. We gingen normaal gezien 27/05/2006 trouwen, maar mijn vriend is ook plots beginnen te flippen. Hij had plots geen zin meer om met iemand rekening te houden in zijn leven en had al helemaal geen zin om al ons spaargeld aan een trouwfeest uit te geven.
Ik dacht natuurlijk meteen dat er een derde in het spel was, maar gelukkig is achteraf gebleken dat dit absoluut niet het geval was.
Wij hebben een hele slechte maand achter de rug gehad (oktober), en het heeft niet veel gescheeld of ik was terug bij mijn ouders ingetrokken. Maar plots besefte hij dat hij zijn leven aan het vergooien was op die manier. Hij zei dat hij nooit de bedoeling heeft gehad om uit elkaar te gaan, en dat hij niet zou kunnen leven zonder mij. Dat hij gewoon slecht in zijn vel zat en dat die periode wel zou overgaan.
En inderdaad, nadat we alles geannuleerd hadden, begon hij zich stilaan weer normaal te gedragen.
Eind oktober heeft hij zelf voorgesteld om tóch te trouwen, maar een jaartje later, zodat we op ons gemakske nog wat kunnen sparen en zo dus niet in de financiële problemen komen (we moeten alles zelf betalen).
We hebben gekozen voor 7-07-2007, omdat 7 zo wat een geluksgetal is van ons beiden. Nu hebben we dus nog anderhalf jaar om ons rustig voor te bereiden.
Zo zie je maar, ik dacht dat ik 7 jaar van mijn leven vergooid had met hem, maar achteraf zijn we er alleen maar sterker uitgekomen.
Hopelijk zal dit voor jou ook zo zijn. Het feit dat jullie nog bij elkaar zijn, is al héél wat! Benut jullie tijd goed door echt heel veel te praten en neem het onderwerp 'trouwen' niet meer in de mond. Je zal merken dat hij na een tijdje er zelf zal over beginnen, en dan kan je er op een leuke manier mee omgaan.
Je moet nu sterk zijn voor hem, zodat hij door zijn moeilijke periode komt. Doe alsof je er niet te erg aan tilt, en als je voelt dat het wat beter met hem gaat, kan je misschien eens laten merken dat jij er ook wel door getekend bent.
Dat heb ik na een maand gedaan. Ik moet wel zeggen dat ik pas nu (3 maanden later) mijn weerslag heb gekregen: ik heb een mini-depressie en zit voor het minste te huilen, alhoewel ik juist heel gelukkig zou moeten zijn nu ons huwelijk tóch doorgaat. Tja, die onzekerheid blijft hé.
Ik hoop echt uit het diepste van mijn hart dat het terug goed komt en dat jullie er ook sterker uit komen als koppel.
Veel sterkte, meid!
Fieke x
|
|
cindy
10-6-2006
|
26-1-2006 14:39:01
Bedankt iedereen voor de steun.
Als koppel zullen we dit wel doorstaan, we praten heel veel en hij begrijpt en heeft respect voor wat we beide doormaken.
Hij geeft mij ook tijd om het door te komen. En zelf voelt hij er ook niet zo goed bij hij heeft ook spijt van alles maar hij kan niet anders dan zijn gevoel volgen.
Hij zegt ook dat er geen derde is en dat geloof ik wij hebben een heel open relatie en kunnen alles tegen één zeggen.
En ooit zal ik terug op deze site komen met het grote nieuws dat we gaan trouwen.En dan zal ik ook weer blij zijn zenne.
Ik heb wel gezegd dat hij er klaar voor is dat hij nu maar het meeste initiatief moet nemen en alles zo een beetje regelen, en dat ziet hij zitten.
Op dit moment is hij heel lief en vriendelijke en ik hoop dat het zo blijft en dat het zo gaat blijven.Nu zal het praten over het huwelijk wel verminderen en zal ik ook stillaan men tranen in een doosje stoppen.
Maar die dag zal het even niet simpel zijn en moeten we doorbijten.
bedankt iedereen het doet deugd om er over te praten.
En Fieke ja het doet pijn maar ga het ook doen zoals op u manier en proficiat met je huwelijk.
grts Cindy
|
|
nathalie
28-7-2006
|
26-1-2006 18:49:21
Hoi Cindy
Ik wil jullie veel sterkte wensen...
Bij ons was het eigenlijk een beetje andersom, ik kreeg een beetje de schrik en heb in september tegen mijn vriend gezegd dat ik er nog niet aan toe was, (we zouden in december trouwen) en eigenlijk eind goed al goed, ik ben nu weer langzaam aan bezig met wat planningen, we hebben alles een jaartje verschoven(dit was ook wel fijn voor de annuleringen, we hebben alles kunnen laten staan en hebben dus al aanbetaald voor komend jaar!)
Ook de financiele druk zoals Fieke haar vriend zei vond ik een groot probleem, ben je ineens zoveel aan het uitgeven waar je voor gespaard had, nu alles een beetje beter verdeeld is vind ik het weer heel leuk om met de voorbereidingen bezig te zijn.
Heel veel succes
groetjes nathalie
|
|
Gerlinde
2-8-2008
|
27-1-2006 14:20:57
Hey,
Ik vind het, zoals iedereen hier, heel erg voor je, maar ik ben er zeker van dat alles in orde komt.
Wij hebben bewust onze datum een tweetal jaar vooruit gepland. Gewoon omdat mijn vriend het anders ook niet zag zitten. Nu zijn we rustig aan het voorbereiden en hij voelt dat alles niet rush rush moet gebeuren. Dit betekent veel voor hem.
Groetjes en veel sterkte
|
|
Sophie
24-9-2005
|
27-1-2006 20:54:09
Hoe lang zijn jullie al samen als ik dat vragen mag?
Mijn vriend heeft ook bindingsangst maar we kochten onlangs samen een huis. Ik vind dit een even grote stap als trouwen. Dus ik hoop dat zijn bindingsangst niet terug zal opflakkeren. ERgens snap ik hem daar niet in. We zijn namelijk al meer dan 7 jaar samen maar blijbkaar is hij niet de enige man die met zoiets worstelt.
|
|
cindy
10-6-2006
|
28-1-2006 12:22:10
hoi Sophie,
wij zijn op 10.06.2006 5 jaar samen.
grts
|
|
Miet
26-5-2007
|
29-1-2006 15:25:24
Dag Cindy,
Wat rot voor je zeg... :-(
Alleszins heel veel sterkte gewenst. Ik hoop dat je hier samen met je vriend uitkomt en dat je op een dag samen in het huwelijksbootje zal stappen...
|
|
samantha
27-8-2011
|
13-7-2011 11:58:02
Heb juist het zelfde verhaal voor. Maar onze trouw is binnen 44dagen en hij heeft ook ineens geen zin meer zoals cindy verteld. we zijn nog altijd samen maar hij heeft angste en wilt het ook alleemaal afzeggen. Onze uitnodigingen zijn namelijk gestuurd hoe zeg je nu aan die mensen dat het niet doorgaat. Ben blij dat ik lees dat het bij andere koppels ook voorvalt.
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|