Onze dag; 5 juni, een verslagje

Verslag van onze allermooiste dag: 5 juni 2010

De avond ervoor nog een fijn feestje gehad met de buren (sangria, bier en pizza’s mmmmm), was eveneens een afscheidsfeestje omdat mijn mama gaat verhuizen. Wel eventjes stress gehad omdat de nagelspecialiste nogal “haar tijd nam”, 2uur en half om precies te zijn (voor mij en ons mama), en we dus maar net op tijd terug waren voor dat feestje. Daarna (tegen 22.30u) naar mama’s nieuwe appartement gereden, een mc donaldsje gaan halen, en samen met mama en de twee zussen nog wat gebabbeld. Nadat we ook nog een fles cava hadden soldaat gemaakt, het was toen toch al 2uur ’s nachts,toch maar wijselijk besloten om te gaan slapen. Samen met mijn zus (zij was ook mijn getuige) in 1 groot bed, was heel gezellig! Wonderbaarlijk goed geslapen… Toen ging de wekker om 5.55u en onze dag kon beginnen.

Ik was direct 1 brok energie, een doucheke genomen en gewacht tot de anderen mijn voorbeeld hadden gevolgd. Daarna terug naar het ouderlijk huis gereden, want om 7uur zou de kapster (carine van olivier dachkin) er zijn. 7.15u: nog geen kapster te zien, maar dan ineens een onbekende auto op de oprit, hoeraaaa!!! Tegen 7.30u waren ook fotograaf en videograaf er: t&b producties (KEILIEVE mensen, en zo discreet, heb niet eens gemerkt dat ze er waren!)

Ondertussen was mama ook de reeds bestelde koffiekoeken gaan afhalen, waren heel mooi verpakt (bakkerij carl) en iedereen heeft er heel goed van gegeten, maar ik heb slechts tussen kapster en shmink een halve donut naar binnen kunnen werken, had wel honger, maar geen tijd ;-) Kapster deed iets heel anders dan met het proefkapsel, maar het was prachtig, ben blij dat ik op haar expertise vertrouwd heb, en zoveel complimenten hierover gekregen (normaal ging ik het opsteken, maar nu was het half opgestoken, mijn bruidegom was er ook zot van) Dus na een uurtje voor het kapsel, kon Katja aan de shmink beginnen. Heerlijk om geshminkt te worden in de tuin, met de vogeltjes rondom je en het zonnetje!Ze heeft dat zo goed gedaan, de volgende ochtend zat mijn make up nog steeds perfect! Ok hier en daar was er wel een valse wimper gelost (van de emoties), maar voor de rest niks dan lof!

Tijdens het shminken nog een grappige anekdote: ons mama komt superboos naar mij gelopen: Sarah, wat heb je nu weer gedaan? En der staat hier nen fiets met een bakje ervoor voor de deur en gij hebt dat besteld, en ge geraakt daar nooit in met uw kleed… terwijl kwam mijn papa afgelopen, al zwaaiend met een papier: ik heb de factuur al ondertekend, maar amai, gij hebt nogal geld, 360euro voor een uurtje! Ik natuurlijk stomverbaasd: Ik heb geen fiets besteld, wel een tuktuk, maar das met een motor! En die kostte veel minder! Ondertussen komt ons mama terug naar mij: en nu staat der ook nog een brommerke achter!

Allez ik maar eens snel gaan kijken… Bleek nu dat de firma waar ik OFFERTE bij gevraagd had, en nooit bij bevestigd had (ahja wie betaald nu 360 euro voor een uur???), daar stond. Mij eens goed kwaad gemaakt en uiteindelijk heeft diene man het contract verscheurd, en kon hij zonder centjes terug naar kortrijk! Had wel een beetje medelijden omdat hij van zo v er moest komen. Enfin de bestelde tuktuk was er ook, en hij was prachtig, ook heel aangename man die er mee rijd (walter sestig uit mortsel).

Terug binnen was het tijd voor het kleed. Op 2minuten was het aan en nu begon het toch te kriebelen, zou Raf mij wel mooi vinden? Maar iedereen vond het super en dus was ik wel wat gerustgesteld. Iedereen naar buiten, en ik en papa het laatst, applaus van de buren en dan hup de tuktuk in, iets wat onverwacht gemakkelijk lukt, zelfs met de sleep! Papa vond het ook superleuk en zo reden we gevolgd door de andere auto’s in stoet naar het gemeentehuis,een rit van 10 minuutjes, het had veel langer mogen duren! Onderweg riepen de kindjes langs de kant: kijk daar, een prinses! Dat was zo leuk!!! 100m voor het stadhuis heeft de tuktuk zich opzij gezet en kon de stoet zich al gaan parkeren en klaar staan. Toen we de straat inreden bonsde mijn hart bijna uit mijn lijf. Raf stond daar met een PRACHTIG boeketje, helemaal wat ik wou, en geloof mij, ik heb een moeilijke smaak! En hijzelf, ik kon mijn ogen niet geloven, heb net op tijd de traantjes kunnen bedwingen, hij zag er zalig uit, een echte bruidegom, maar dan wel de allermooiste!

Stadhuis was heel tof, ben blij dat we in sint katelijne waver getrouwd zijn en niet in mechelen, ten eerste voor de prijs, mechelen 115 euro tegenover skw 15 euro…., en ten tweede mechelen is een trouwfabriek, ene binnen, na 10minuten buiten, hop de volgende,… Niet in skw, was veel persoonlijker, met door ons gekozen muziek en een supertoffe zaal. Na 25minuten stonden we buiten als man en vrouw… fantastisch!

Dan zijn we vertrokken met het gehuurde volkswagenbusje (frederic peeters) met de 2 getuigen en Johan naar de fotolocatie, blosodomein in hofstade. Het was supermooi weer,en dus veel bekijks gehad. Het allerleukste was toen een groepje marokaanse meisjes voorbij kwam en ze begonnen zingen en in hun handen klappen voor ons, was heel ontroerend! Was superwarm en zijn ook nog iets gaan drinken, want we waren bijna vergaan. Ook de foto’s op strand zijn goed meegevallen, spijtig dat de tijd zo snel gaat! Fotoshoot heeft anderhalf uur geduurd en dan zijn we terug naar huis gereden voor iets te eten en drinken.

Na een half uurtje pauze konden we vertrekken naar de feestzaal, waar ook onze openluchtviering zou plaatsvinden in de supergrote tuin. Gelukkig hadden we open tenten voorzien, zodat de mensen toch wat schaduw hadden, want het was warm!!! De viering was UNIEK, FANTASTISCH, BANGELIJK, ONTROEREND,… vele mensen hebben traantjes moeten laten, ook de mannen, en dat zegt al genoeg. Vrienden van ons hadden eveneens een liedje voor ons geschreven en brachten het daar live met gitaar, zalig! Het moment van de geloftes was natuurlijk het grote moment, ik heb me sterk kunnen houden, maar mijn ventje werd overmand door zijn emoties, zo puur, zo heerlijk,… Ja de viering was echt een succes, iedereen was het er over eens dat ze nog nooit zo een mooie trouw hadden gezien.

Dan receptie en handjes schudden, wat beter meeviel dan verwacht. Receptie en avondfeest waren zeker geslaagd (dank aan het lindenhof in baal die SUPERhard gewerkt hebben en het eten was voortreffelijk). Voor het dansfeest hadden we discovideo, rik een keilieve man met een echte passie voor zijn vak, de vloer heeft nooit leeg geweest!

Onze openingsdans was echt een moment voor ons tweetjes: i’ll catch you van the gettup kids…