Terug naar overzicht
zij was de zonhij was haar schaduw maar het deerde hem niethij wist niet wat het was om zon te zijnin haar schaduw voelde hij zich happy hij wilde niets meer.maar op een dag, begon hij te schitternen hij werd ook zon. hij overstraalde haar geheel en alhaar zon werd zwakker en ging langzaam uitnu werd zij schaduwen even deed dat pijnze zei: "als"je eenmaal zon bent geweestweet je wat het zeggen wilmaar ze bleven bij elkaar,want ze hadden elkaar lief.ze spraken: " laten we allebei niets zijnnoch zon, noch schaduw"hij deed de zon uit en haar schaduw verdween.TOON HERMANS MET PAAR ik hoop dat je er iets me bent!grtjs jessie
Wij hadden deze, en was heel schattig, hopelijk vind je het ook een mooike : Beer en gans gaan eindelijk trouwen en na het feest een huisje bouwen en daarna gaan ze kindjes maken gans en beer... maar hoe moet dat ook alweer? Krijgen ze dan een berengans of krijgen ze een ganzebeer? En noemen ze hem dan Frans? Of noemen ze hem dan Jean-pjeer? Maar...oeps Een beer hoort in het bos en een gans hoort op het water Kunnen die dan wel trouwen?? ACH, dat zijn zorgen voor later :)
Beer en gans gaan eindelijk trouwen
en na het feest een huisje bouwen
en daarna gaan ze kindjes maken
gans en beer...
maar hoe moet dat ook alweer?
Krijgen ze dan een berengans
of krijgen ze een ganzebeer?
En noemen ze hem dan Frans?
Of noemen ze hem dan Jean-pjeer?
Maar...oeps
Een beer hoort in het bos
en een gans hoort op het water
Kunnen die dan wel trouwen??
Wij hebben: Je krijgt mijn ogen en orden kado en mijn lippen en mijn wangen en mijn neus volgen zo Ook mijn benen en mijn armen zijn absoluut voor jou er is geen vinger en geen teen die ik nog voor mezelf hou Je krijgt mijn haar en mijn huid en mijn buik en mijn rug mijn voeten en mijn handen wil ik nooit meer terug En toch blijft dit alles ook nog wat van mij want jou hou ik zeker helemaal bij! Dit tekstje wordt als eindwoord in onze viering gelezen door ons zoontje (8 jaar).
Dit gedichtje van Shel Silverstein is ook een leuke: Jeuk op dat plekjeHet leven is lang niet altijd leuk:nieuwsberichten en bange dromenen dan ook nog een keertje jeukop een plekje waar je niet bij kunt komen.Je draait en zwaait en wringt en wiebelt,je ellebogen kraken ervan,maar nog altijd jeukt en kriebeltdat plekje waar je niet bij komen kan.Je draait je in kreuken en bochten en vouwen,het lijkt wel of er van binnen iets knapt.Vandaar dat zoveel mensen trouwen:dan is er tenminste iemand die krabt.
Onze dochter van 7,5 gaat het welkomstwoord lezen en de eerste lezing. Als je wilt, stuur ik je ons misboekje door. Groetjes, Lieve
@Lieve Je mag steeds je misboekje doorsturen als je wilt. mijn email vanessa_tanis_3@msn.com . Alvast bedankt