Terug naar overzicht
Ik heb het zelf geschreven, maar wil het wel delen, als je wil! :) Liefste mama,Liefste papa,Vandaag was De DagDe Dag van ons levenWaarop we elkaarEen ‘ja’ wilden geven& wat was het een Dag!Zoals op elke hiervoorStonden jullie naast onsGingen we er samen doorDaarom willen we evenOp het eind van de DagHeel even toegevenWat ook wel eens magDat jullie Liefde,Steun en goede raadOns alles waard isIs waar het om gaatBedankt lieve Ouders,Om er altijd te zijnWe zijn nu wel grootMaar toch blijven we klein Dankjewel voor allesWe zien jullie graag& hadden jullie nietWillen missen vandaag
hey, wij hebben mijn vader bedankt in de kerk ( andere ouders zijn helaas allemaal overleden). Wij hebben de pastoor hem laten danken, maar ik heb hem wel een geschenk overhandigd. Groetjes
Bezinning als dank aan onze ouders door Véronique Er was eens een boom, een grote boom, die met zijn brede takken langs de waterkant stond. Op een zekere dag, kwam er een man, gewapend met een mes. De boom hield van schrik het ruisen in; maar er was geen ontkomen aan. De man sneed de mooiste tak van de boom weg en nam hem mee naar huis. Drie dagen later kwam hij terug, en opnieuw werd de boom angstig en bezorgd en dacht: "Welke tak is er nu aan de beurt?" Maar de man ging zitten aan de voet van de boom en blies op een fluit die hij van die tak had gemaakt. De boom luisterde en verstond het lied: "Hoor je mij, herken je mij nog? Ik ben van jou, uit jouw hout gesneden. Ik zing voortaan mijn eigen lied, maar jou vergeten doe ik niet. Ik leef en zing en ik dank het aan jou." Wij gaven het cadeau op het feest na de speech.
Bezinning als dank aan onze ouders door Véronique
Er was eens een boom, een grote boom, die met zijn brede takken langs de waterkant stond. Op een zekere dag, kwam er een man, gewapend met een mes. De boom hield van schrik het ruisen in; maar er was geen ontkomen aan. De man sneed de mooiste tak van de boom weg en nam hem mee naar huis. Drie dagen later kwam hij terug, en opnieuw werd de boom angstig en bezorgd en dacht: "Welke tak is er nu aan de beurt?"
Hoi Elke, wij zullen zeer waarschijnlijk ieder onze ouders persoonlijk bedanken aan het eind van de mis. De tekst denk ik dat we zelf schrijven, maar zo ver zijn we nog neit. Ons huwelijk is met 17 september nog iets verder weg. Voorlopig zijn we eerst en vooral nog opzoe naar een eigen pastoor. Liefs, Émely