Terug naar overzicht
Hoi Els,Dat je die dag veel aan de papa zal denken dat is heel normaal. Ook ik ben mijn mama verloren bijna 11 jaar geleden en voor mij wordt het met de jaren moeilijker. Ik was, toen ze overleed, pas 11 jaar en heb echt niets kunnen delen met haar i.v.m vrouwenzaken. Al was het maar eens samen shoppen dat zat er niet in voor mij! Daarom dat het voor mij steeds moeilijker is. Daarom wil ik ook onze dag niet laten voorbij zonder iets voor haar te doen. Tijdens het bezinningsmoment lees ik een tekst voor om mijn papa en ook mijn mama te bedanken. Ik hoop dat ik het ga kunnen voorlezen. Dat er traantjes zullen vloeien dat ben ik zo goed als zeker maar op dat moment mag het! Op dat moment denkt iedereen tijdens de viering eens aan mijn mama. Dat is haar moment! Misschien kan je ook zoiets doen voor je papa! Maar als je het zelf niet kan, laat het dan door iemand anders voorlezen. We moeten van onze dag genieten en dat die dag mooier ging geweest zijn moesten ze erbij zijn dat weten we maar het lot heeft er anders over beslist.Grtz Debra11/08/06http://debraenjantjetrouwen.bruiloftsite.nl
Veel sterkte op deze zware dag! En weet dat je papa heel fier op je zou zijn, dat hij wil dat je gelukkig bent en dat hij er ook liever bij had geweest!
Dag ElsHet is heel normaal dat je zo 'n gevoel hebt op deze dag...En binnen 6 weken ga je daar zeker aan denken... maar probeer er toch maar zoveel mogelijk van te genieten hoor.Die dag gaat zo vlug voorbij, probeer te genieten van alle kleine dingen. want het zijn al die kleine dingen die het zo mooi maken.hoe gaat het anders met de voorbereidingen? lang geleden dat ik je nog gehoord heb?GroetjesVanessa09/09/05
Dag ElsVeel sterkte gewenst, zeker vandaag moet geen gemakkelijke dag zijn. Laat vandaag je emoties maar de vrije loop, en hou het niet allemaal op tot op je trouwdag. Soms voel je je beter als je echt toegeeft aan je verdriet, dan dat je je sterk probeert te houden.Alleszins heel veel sterkte en moed gewenst.Vicky09.09.06
hoi Els,Ik begrijp precies wat je wil zeggen... Mijn papa is gestorven op 2e kerst 2004. Dus nu ruim een jaar geleden... Ook op zo'n speciale dag. Maar dat doet er voor mij niet zo toe... Speciale dagen of niet, ik mis hem altijd en overal. En ik heb er ook al veel over nagedacht en ik zeg altijd dat ik ook veel zakdoeken ga nodig hebben... Maar dat zou sowieso al zo zijn, en nu is het enkel maar erger.Als ik de muziek voor de mis en zo opleg en me voorstel hoe het die dag zal zijn. Vreselijk. Iedereen heeft altijd goeie raad klaar (zeker goed bedoeld) maar toch...Het gemis blijft hé en ik weet dus ook niet hoe het zal verlopen. Maar ik wens jou in ieder geval een fantastische trouw toe met heel veel mooie en vooral blije momenten. En op de momenten dat het moeilijk wordt,roep je maar een mooie herrinnering op waardoor die glimlach terug op je gezicht verschijnt. xxxxxxxxx