TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Carmen
20-10-2010
|
20-9-2010 13:25:10
Hey,
Oh dit is een vervelende situatie.
Ik zit in een soort gelijke situatie. Mijn ouders zijn misschien nog maar enkele keren bij ons geweest. Wij hebben heel ons huisje verbouwd maar hebben hen niet gezien om ons te helpen. Mijn schoonouders stonden hier elk weekend om te helpen.
Ik heb nog wel contact met mijn ouders, maar dat is vooral omdat ik altijd naar hen ga. We wonen niet meer dicht bij onze ouders, maar voor mijn schoonouders is dit niet echt een probleem. Ik zet altijd de stap naar hem, omdat ik dat niet over mijn hart kan krijgen er niet langs te gaan.
Ik vind de situatie van uw vriend nog wel een stukje erger. Heeft zijn mama dit echt gezegd? Echt erg voor hem. Hoe gaat hij er zelf mee om?
Weet je, doe gewoon normaal tegen hen, maar om alle contact te verbreken is toch wel heel drastisch? Niet? Zeg hem hoe jullie, jullie voelen bij deze situatie.
Hopelijk geraken jullie er uit en kunnen jullie alsnog een fijne trouw met iedereen beleven.
groetjes,
Carmen
|
|
Kendra
21-5-2011
|
20-9-2010 18:02:30
Hey,
Ik heb ook problemen met de schoonouders. Maar bij ons is het omdat ik niet goed genoeg ben voor hen (of anders verbergen ze dat wel heel goed) en mijn leven heb verprutst omdat ik gestudeerd heb, volgens hen dan toch. Hun eigen dochter kan niks mis doen maar ik, oei oei oei...
Soit, twee maanden geleden is het zo ver gekomen dat alle contact verbroken is geweest en zij nog steeds niks van hen hebben laten horen. Zelf ben ik veel te boos om zelf terug die eerste stap te zetten, waarom zou ik ook, ik heb hen niet nodig.
Het enige vervelende is natuurlijk wel dat het nog steeds de ouders van mijn vriend zijn. Hij zou (ondanks alles) heel graag hebben dat ze erbij zijn. Maar ze laten niks van hen horen. Daar zit ik dus met de voorbereidingen van een huwelijk en ik weet niet of ik rekening moet houden met hen ja of nee. Hier op het forum raadden ze mij wel aan om er toch rekening mee te houden dat ze nog bijdraaien maar moest het niet zo zijn, dan zijn er wel extra kosten voor een hele familie getroffen die er uiteindelijk niet zal zijn (de zus van mijn vriend en de rest van de familie trekt voor de ouders, waarschijnlijk omdat ze schrik hebben ook omdat mijn schoonouders de zus ook financieel steunen en ze ook afhankelijk zijn van hen als babysit).
Maar daar heb jij natuurlijk niet veel aan, maar weet zeker dat je niet de enige bent. Schoonouders en ouders kunnen best wel heel gemeen uit de hoek komen. En ze hebben dat recht niet, ouders moeten hun kinderen steunen door dik en dun.
Ik heb ook nog heel veel frustraties maar niemand weet hoe het zal aflopen. Ook al komen zij terug over de brug, bij mij is er definitief iets kapot nu. Maar ik denk er ook nog elke dag aan hoor. Iedereen waarmee ik spreek over deze situatie zegt dat ik wel vergevingsgezind moet kunnen zijn want dat het mijn familie wordt. Dat is waar maar het zal niet makkelijk zijn. Wij denken nu wel om te verhuizen verder van hen vandaan en dichter naar mijn ouders toe zodat we ze sowieso al minder zullen zien. Maar het zijn en blijven wel de ouders van je vriend, ook al zijn ze de naam 'ouder' niet waard...
Nog heel veel succes in deze moeilijke/ vervelende situatie.
Groetjes
Kendra
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|