gedicht

Jouw omschrijving doet me aan onderstaande tekst denken (maar er komt geen God in):

De tijd was nog maar pas geboren,
toen ik langsheen de kleurrijke velden liep,
want ik was nog jong en vol bewondering
voor al het mooie rondom mij.

De warmte van de ochtendzon hulde mij in een diep genot.
"Wat is liefde?" vroeg ik aan de zon.
De zon keek mij vreemd aan,
heel even maar
en glimlachte toen heel zacht.
"Liefde," zo zei ze,
"liefde is de warmte die je voelt wanneer je bij iemand bent,
die ook, wanneer hij bij jou is,
die warmte voelt.
Ja, dat is liefde."

Toen voelde ik de wind,
die speelde rondom mijn hals
en ook hem heb ik die vraag gesteld.
"Liefde," zo blies de wind,
"Liefde is de kracht die je voelt in alles wat je doet,
omdat je zeker weet
dat je niet alles alleen hoeft te doen.
Ja, dat is liefde."

Toen kwam ik plotseling de regen tegen en ik zei:
"Wacht eens even, kan jij mij vertellen wat liefde is?"
En de regen pruilde:
"Liefde, dat zijn de tranen die je samen weent,
tranen van blijdschap en verdriet.
Tja, meer is de liefde echt niet."

Moe en onvoldaan belandde ik tenslotte op het strand.
"Kan jij mij vertellen wat liefde is?" vroeg ik aan de zee.
"Natuurlijk," zei de zee,
"liefde is oneindig groot en onpeilbaar diep,
maar toch ken ik er niet één die er ooit verloren in liep."

Ik weet niet of het dit is wat je zoekt, maar ik vind de tekst alvast prachtig!

Kan dat dan gezet worden als bijvoorbeeld eerste lezing of zo of waar kan je dat het beste zetten? Ik vind het ook een supermooi gedicht!

Prachtige tekst!

Prachtige tekst!! wij trouwen wel niet voor de kerk maar ik denk dat we deze tekst gaan gebruiken in het gemeentehuis (kwestie van het toch een beetje persoonlijker te maken!)