Terug naar overzicht
Bij ons waren dat 2 verloofdenavonden. Dit werd 2x per jaar georganiseerd, dus je was daar nog samen met enkele andere koppels. De eerste avond was om jezelf, je partner en de anderen wat beter te leren kennen. Dat was een soort stellingenspel, waarbij iedereen stellingen moest bespreken (in vorm van een kaartspelletje). Iedereen moest dus een kaartje trekken en dan even kort bespreken in groep. Zo kwamen dingen aan bod zoals: waarom wil je voor de kerk trouwen? (zonder moraliserend over te komen!), hoe sta je tegenover kinderen in het huwelijk? wat als blijkt dat er geen kinderen kunnen komen?, wat wil je zeker in je geloften verwerken?, waarvoor ben je jouw partner dankbaar?, wat zijn de kleinere kantjes van je partner?,... De tweede avond was korter en ging echt over de viering zelf. Welke onderdelen er in de viering moeten zitten, hoe je dat kan invullen,... Ik zag eerst tegen deze avonden wel op, maar al bij al viel dat nog reuze mee! Je spreekt dingen tegenover elkaar uit die anders vanzelfsprekend zijn of die je niet aan elkaar zegt.