Problemen zus - getuige... HELP

Dat is echt rot he meid! heb ook zoiets voor met mijn zus, die is ouder en vorig jaar getrouwd. We hebben wat strubbelingen gehad (wel, grote strubbelingen), maar kwamen al enkele jaren terug beter overeen. Sinds zij verloofd was 1,5 jaar geleden zijn we nog closer geworden en deed ik echt alle som mijn interesse te tonen, ging met haar mee voor 20 min naar de naaister (is voor mij een uur enkele rit heen, nog eens een uur terug), en allemaal met de glimlach en echt met veel plezier.

Nu ik verloofd ben... is het wat anders. Toen we net verloofd waren wist mijn papa het alm (mijn verloofde had het the old fashioned way aan mn papa gevraagd en die had niet kunnen zwijgen tegen mijn mama :D) maar mijn zus wist van niks. Toen we het vertelden zei ze: ahja, dat dacht ik al wel, dat zag je van mijlenver aankomen. Euh, nee, we hadden het er nog nooit concreet over gehad en kwam voor mij als een complete (heel leuke) verrassing! Dus dat was al niet zo'n toffe reactie. En sindsdien, zoals ik al eerder op dit forum heb uitgestort, is ze niet enthousiast over de voorbereidingen, vindt ze het belachelijk dat we er al mee bezig zijn, is het veel te vroeg om vanalles vast te leggen,.... Alles wat ik vertel, wordt veroordeeld omdat zij het anders heeft aangepakt en volgens haar is dat de enige goeie manier.

Mijn zus is ook mijn gegtuige, en ik heb serieus getwijfeld tss mijn beste vriendin en mn zus als getuige. Dan toch de zus gekozen, ik was het ook bij haar en het is familie, maar.... mijn beste vriendin is 100x geinteresseerder, enthousiaster en betrokkener dan mijn eigen zus! Ik heb het haar dan gezegd, zij werd gewoon kwaad en zij dat ik dat allemaal in mijn kop had gestoken en dat er niks van waar was....

Ik hoop dus ook dat dit nog verandert, want dit is echt niet leuk, dus ik begrijp je vollédig! Jezelf oppeppen, proberen je ouders in te schakelen anders? en zien dat je te weten komt wat er scheelt he, al ga je thuis kamperen tot je ze te pakken krijgt :-)

Haar zeker proberen te strikken voor een gesprek! Het is heel belangrijk dat dat uitgepraat is voor jullie huwelijk.
In het begin dat ik met mijn vriend samen was, heeft mijn vriendin zich ook heel raar gedragen. Echt abnormaal. Bleek ook dat ze jaloers was dat zij niemand had en haar heel onzeker voelde. We hebben het gelukkig kunnen uitpraten. Ze bedoelde het helemaal niet slecht hoor en het is een superlieve. Maar sommige gevoelens kunnen een mens overhoop halen.
Ik zou nog niet beginnen twijfelen of ze een goede getuige is hoor. Aangezien je haar toen zeker als getuige wou, zal zij daar waarschijnlijk wel de beste persoon voor zijn. Ik vind niet dat een getuige per sé het meest moet helpen met je huwelijksvoorbereidingen en zo. Maar interesse tonen natuurlijk wel!

Pfff, zo jaloers...

Als ik dit probleem had, zou ik mijn zus gewoon eens vlakaf vragen "Wil je mijn getuige nog wel zijn want de laatste tijd kan ik echt niks goed voor je doen?!"
Misschien komt er dan uit wat er haar dwars zit?

Veel succes in elke geval!

Dat is wel echt niet leuk. Gewoon recht op de man af vragen, en aandringen! Je hebt recht op een antwoord! Hopelijk komt het nog dik in orde tussen jullie voor de trouw!

Ik hoop dat het uitgepraat geraakt en dat je zus toch blij kan zijn voor jou. Ik weet nog toen mijn zus vertelde dat ze ging trouwen ... ik ben gewoon beginnen wenen ... zo blij was ik voor haar! Morgen mag ik haar vertellen dat het nu mijn beurt is en ik weet nu al dat ze even blij gaat zijn als ik toen.
Praat met je zus, zet je mama in als bemiddelaar en laat haar (en niemand anders) jou dag verpesten.
Veel succes!