Nu Online
Momenteel zijn er 265 gebruikers online, waarvan 0 die reeds lid zijn van WijTrouwen.
Het Forum

Terug naar overzicht

TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om zijn/haar persoonlijke pagina te openen.

Vrijgezellendagje op 30 april

  2-5-2011 9:05:48
Hallo,

Hier een klein verslagje van mijn vrijgezellendagje:

Ik had een briefje gekregen die ik hier enkele weken geleden als heb gepost, hierop stonden verschillende voorwerpen die ik bij elkaar moest zoeken en moest meenemen op 30 april.
Ik stond dus, zoals gezegd, om half 8 's morgens klaar met heel mijn hebben en houden, mijn kleren goed uitgekozen (welke mochten vies worden, of zelfs kapot gaan, het heeft me veel tijd gekost om dit allemaal uit te zoeken!). Daar kwam mijn beste vriendin met nog een teamlid aan "Laat ons maar binnen, je moet je nog omkleden"
Ik kreeg eerst een roos rokje (dit mocht gewoon over mijn broek), daarna een t-shirt met een de voorkant op "Leen" en op de achterkant in het groot over heel mijn rug "Bride" (Ik moet meegeven, mooi gedaan, was er op gestreken), nog een kroontje op mijn hoofd, een klein roos tasje in mijn hand en een sjerp rond mij "Bride to be" (en het gaf ook nog licht!)
Ready to go!

Met heel mijne bazaar naar de auto, oei probleem, ik mocht niet in de koffer kijken! Mij geen zorg, ik ga al wel in de auto zitten, zorgen jullie maar dat het in de koffer geraakt =D

Onderweg had ik al wel door waar we naar toe zouden rijden (we moesten trouwens ook de andere teamleden nog gaan ophalen!) De laatste paar minuten kreeg ik een blinddoek op (geen aanrader, dat maakt echt misselijk!)
Eenmaal aangekomen werd ik uit de auto gehaald en er klonk inens luid gejoel, mijn blinddoek werd afgedaan en ik stond op het marktplein van Hamont op een rode loper.. Op het einde van de rode loper stond mijn team met Martini brut (lekker!!) en ontbijtkoeken! Toen werd gecontroleerd of ik alles bij had, de verheugde zich al op de muffins! Voor elk voorwerp wat ik niet bij had moest ik een opdracht doen, ik had alleen mijn sombrero niet bij (ik had er wel ééntje, maar die kwam van mexico en is dus redelijk duur en vol emotionele waarde!)

Oké, inladen en rijden, waar we heen gaan, geen idee! Onderweg vroeg ik aan mijn zus of ik mama even mocht bellen (mijn ouders waren die dag 35 jaar getrouwd en ik wou ze eventjes proficiat wensen), op het einde zei mama "Veel plezier in Bokrijk" ik zei "Mama, ge moogt helemaal niet zeggen waar ik heen ga" al gauw had ik door dat mama gewoon in het complot zat! We reden richting Houthalen, daar moesten er al weer stoppen voor een plaspauze en mocht ik wat lolly's gaan verkopen, 7 euro voor 3 lolly's, dat ging goed!!
Terug in de auto, richting snelweg, snelweg richting Leuven, onderweg weer plaspauze (doen die nog iets anders als plassen?!), maar goed, weer 2 lolly's verkocht, 3 euro! Terug in de auto, richting Wallonië (wat valt er in Wallonië te beleven?)... Onderweg vroegen ze me de hele tijd "Weet je nu nog niet waar we heen gaan?" "Nee, dat weet ik niet" (moest ik dan vanaf de Waalse grens zeggen dat we naar Walibi gingen? Dan was er geen lol meer aan voor hun...) Toen we er bijna waren heb ik dan maar eerlijk gezegd dat ik het al een hele tijd weet (ze vervloekte dat ik de wegen overal zo goed ken!)

Dus, we waren in Walibi, geen enkel voorwerp van mijn lijst had ik nodig, enkel de muffins, zodat hun dat allemaal lekker konden opeten! Eerst in de vampire, wauw, die is echt wel leuk! Even rustig het park overkijken in het reuzenrad! (viel een beetje tegen, mijn team had verwacht dat het park groter was) Soit, verder, tijd voor een opdracht: verzamel 5 etiketjes uit de boxershorten van mannen... oké, aan de slag "Meneer, mag ik ..." hij verstond me niet, en ik spreek geen Frans! Oké, met hand en tand uitleggen dan maar want in die groep liepen minstens 5 jongens! Oké, gelukt, ik heb er vijf! In ruil hiervoor kreeg ik een sleutel (Ey, dan moest ik toch ook sleutels hebben gekregen voor de voorwerpen die ik wel had meegebracht?) Door naar de de dalton terror en toen de boomstammetjes. Goed nat gingen we dan maar eten in het zonnetje (daar kregen we allemaal even een dipje, we waren al lang wakker, het wandelen is redelijk vermoeiend en dan de blakende zon ook nog eens op je snoetje...) We gingen wat verder kijken, naar het magische huis, toen we moesten gaan zitten had ik al door hoe ver het was, dit was net hetzelfde als villa volta in de efteling! Oogjes dicht en wachten tot het gedaan is (iedereen was er toch wel wat ziekjes uit gekomen!) Verder door naar de wildwaterbaan, hier moest ik vragen of we 2 keer achter elkaar mochten en dan kreeg ik een sleutel, we mochten maar één keer, jammer! Toen wilde ze me de sleutel niet geven omdat de opdracht niet "geslaagd" was, tuurlijk wel, ik moest het alleen VRAGEN (ondertussen al gemerkt dat er 2 achtbanen gesloten waren, wegens ???) Weer helemaal nat en vol blauwe plekken liepen we weer verder, weer een opdracht! (Hoe, ik had maar één voorwerp niet bij, dat ik toch maar één opdracht dan, waarom heb ik de moeite anders gedaan om alles bij elkaar te zoeken?) Blijkbaar hadden hun gehoopt dat ik meerdere dingen niet bij had en doen ze gewoon alle opdrachten! "Maak een kaartenhuisje", mhmh, ik ben zo al niet stressbestendig, ik zit in een attractiepark (ik bibberde dus wel wat) en het waait... Toch maar proberen: onderlaag bestond uit 2 torentjes (1,5 pakje kaarten), dan een plateau leggen, dan dan nog eens twee kaartjes tegen elkaar, het bleef 1 seconde staan dus, ik was geslaagd! Weer een sleutel binnen... Nog een opdracht "Hier is een kaartje (hier stonden foto's op van allemaal mannen, die van mijn zussen, vriendinnen en die van mij) ik moest gaan rondvragen met wie ze denken dat ik ga trouwen en waarom... Ik zag er echt tegenop, mijn Frans is echt slecht en nu moest ik zo'n dingen gaan vragen?? (Daar hadden ze misschien beter een beetje verder over nagedacht, het maakte me echt heel onzeker!) Mijn openingsvraag was dan ook "Spreekt gij nederland?" Als ze raar keken liep ik direct door! Na mij 2 keer te hebben gekoppels met mijn schoonbroer en 2 keer met ne vriend had een lieve meneer toch gezien dat die knappe jongen boven in het midden mijn man zou worden! Weer een sleutel verdient! We zaten nog altijd met een dipje en dus was het tijd voor echte actie, De Weerwolf! Gelukt, iedereen was terug wakker!!! Het park nog eens voor een 2de keer rondgelopen en toen richting de auto!

Ik werd bij mama en papa afgezet, daar was de tafel mooi gedekt (dankjewel mama en papa) en stonden mijn schoonbroers klaar voor de BBQ aan te steken (dankjewel David en Geert). Ik mocht me eerst eventjes douche, dat deed echt deugd!

Tegen half 11 waren we klaar met eten. Ik kreeg de overschot van de sleutels en moest ik de ruimte waar we zaten een schatkist gaan zoeken. Ik ben van mezelf nogal redelijk oplettend en had één van mijn teamleden met een grote zware zak zien binnenkomen, daar zal de kist dus wel inzitten, Huppa meteen raak!

Oké, sleutels passen... de 2de sleutel past! Kistje open...

Ze hadden in het souvenierwinkeltje een tas met de letter L gekocht, als aandenken.
Toen ik in de douche zat waren de andere teamleden hun ook even gaan opfrissen, ondertussen hadden ze een foto afgedrukt die in Walibi getrokken was! Deze hadden ze in een mooi kadertje gestoken!
Derde item: een vriendschapsboekje, dit hadden ze allemaal ingevuld. Echt heel erg mooi, ik was daar zo blij mee!
Wouter had dit ook ingevuld, mijn mama, mijn papa, mijn (schoon)broer(s), zelfs onze kleine Dries (het kindje van mijn zus)!

Iedereen vroeg zich af of ik Wouter nog niet wou spreken (ik mocht geen gsm meenemen en had hem dus de hele dag niet gehoord), tuurlijk wil ik hem spreken, ik mis hem! Ik mocht hem bellen, met speaker... Hier heb ik voor gepast, ik wou met Wouter alleen spreken!

Nog wat drinken, lachen, ... omdat iedereen al vroeg op was hebben we besloten om niet op stap te gaan (iedereen had ook gedronken en er kon dus niemand meer rijden). Ik moest met een vriendin mee terug naar huis, die moest haar vriend bellen en die kwam ons dan halen. Ik ondertussen naar mama gegaan, stiekem naar Wouter gebeld, hij moest de deur voor mij opdoen, ik had mijn sleutel niet bij!

Om half 2 kon ik mijn vriendje terug in mijn armen sluiten!


Dankjewel aan mijn feestteam: Inge, Karen, Sanne, Tine, Sanne, Yelle en Sofie!!


Leen
28-5-2011
Meld misbruik



Reacties: 6 | Gelezen: 888


Aurelie
13-5-2011
 Meld misbruik2-5-2011 9:33:43

Een gevuld dagje zo te zien !! Blij dat je je hebt geamuseerd!



monica
26-8-2011
 Meld misbruik2-5-2011 9:37:41

Hallo Leen,
Dit lijkt me wel een fantastische dag voor jou geweest en jouw feestteam...
En de opdrachten vielen echt goed mee. Een dag om nooit te vergeten.
Ik wil geen vrijgezellen, maar ondertussen hebben mijn vriendinnen laten weten dat ze daar niets van willen weten en dat ze toch iets gaan uitdokteren. Ik heb al laten weten wat ik echt niet ga doen, dus nu is het gewoon afwachten wanneer ik een bericht krijgt.
Ik zou zeggen dat ze maar eerst jouw berichtje lezen
Nu kan je uitkijken nr jouw grote dag
Groetjes



mieke
7-7-2012
 Meld misbruik2-5-2011 10:20:55

Hey Leen,


Klinkt als een superdag zeg:-)
En mooie souveniers aan overgehouden ook nog.
Daar zal je nog veel aan terug denken denk ik.

Nu nog aftellen en genieten van je grote dag hé:-)



Rebecca
26-5-2012
 Meld misbruik2-5-2011 15:27:41

Hey Leen. Leuk om te lezen. Het leek me een plezante dag! Nu verder aftellen naar de volgende BIG gebeurtenis



Véronique
31-7-2009
 Meld misbruik2-5-2011 19:07:35

Héél leuk!!!



Leen
28-5-2011
 Meld misbruik3-5-2011 14:57:21

Het was ook leuk, jammer dat mijn feestteam niet op het forum zit, dan hadden ze kunnen lezen dat ik het fijn gevonden heb (als je het niet fijn vind ga je het ook niet rond vertellen lijkt mij!)


Voeg een reactie toe:
Normal Resize
Load
Wij herinneren u eraan dat de gebruiksvoorwaarden van deze website van toepassing zijn!
Ik bevestig dat mijn reactie geen (verdoken) reclame bevat en niet in strijd is met de gebruiksvoorwaarden.  
Dit item volgen. (Ik word verwittigd wanneer iemand een reactie toevoegt)




Like ons op Facebook
Foto Albums
Nieuws
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...