TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Leontine
3-6-2011
|
13-5-2011 8:34:39
Pffff, familie... je hebt ze niet voor het uitzoeken... Mijn vader toen ik belde om te zeggen dat ik ten huwelijk was gevraagd: Gefeliciteerd, ik kom niet.... Blijkbaar zijn mond opengetrokken, want heel de familie van mijn kant komt dus niet.... Ach, scheelt in de kosten zullen we maar zeggen. Gelukkig is de familie van mijn aanstaande wel aanwezig en steunen ze ons waar ze kunnen. Dan liever hem, zijn familie en onze vrienden rond me heen. Dat is de familie die we zelf kiezen...
|
|
Kathleen
14-5-2010
|
13-5-2011 8:35:09
Kop op meid.
Laat het allemaal even bezinken en neem een tijdje afstand van hem. Ik weet dat het allemaal veel vlugger gezegd is dan gedaan, maar probeer positief te denken en kijk uit naar jullie grote dag. En als hij niet in jullie geluk kan delen, dan denk ik dat het het beste is dat hij niet aanwezig is op jullie dag.
En als het een troost kan zijn, ouders kunnen hun kinderen niet onterven. Dit is wettelijk vast gelegd.
Ik duim mee voor jullie dat het allemaal toch nog goed komt.
Groetjes,
Kathleen
|
|
frida
6-2-2010
|
13-5-2011 8:48:03
He, Leuk is dat allemaal niet wat er gebreurd maar je moet vooruit als jullie gelukkig zijn dat is het belangrijkste.
Laat het misschien eeen troost zijn kinderen kan je nu niet meer onterven. Je krijgt toch een wettelijk deel dat is vast gelegt in de wet.
Ik duyim voor een prachtig huwelijk en veel liefde....
Frida
|
|
Filipa
23-7-2011
|
13-5-2011 9:11:11
Hoi Tinneke,
Hoewel je familie niet mag kiezen, mag je ze duidelijk laten weten tot waar dat ze kunnen gaan en waar jouw grenzen liggen. Ook al gaat het hier om jouw vader, als je vindt dat hij - onterecht - brutaal tegen je doet, mag je hem dat niet alleen zeggen, maar ook doen voelen. Ik heb ook geen contact meer met mijn eigen vader. Sinds klein (ze zijn gescheiden toen ik 3 maand oud was) is hij altijd afwezig geweest, niet enkel door de scheiding, maar ook en vooral door zijn onverantwoordelijk gedrag tegenover mij. Op volwassen leeftijd, toen ik 23 was, heb ik besloten daar een punt achter te zetten na de zoveelste teleurstelling.
Als je vindt dat hij nog te overtuigen is, praat dan met hem en leg hem uit hoe je je voelt. Als je daar geen moeite of energie in kan / wil steken, laat hem dan duidelijk weten dat jij ook niet wil dat hij naar je trouwfeest komt, en dat je zijn erfenis niet nodig hebt.
Vergeet dit niet: "The biggest revenge is to live well". Als hij later ziet dat je het goed voor elkaar hebt met jouw man, en eventueel kinderen, en dat de honden het huis niet afbreken, zal hij anders piepen. En dan zal hij inzien dat HIJ het was die verkeerd was.
Kop op meid, laat je niet ontmoedigen door wie dan ook. Iemand die echt van je houdt, zal jou door dik en dun steunen. Laat hem nu ook niet het plezier in de huwelijksvoorbereidingen afnemen.... anders heeft hij dubbel gewonnen natuurlijk :-) Geniet van jullie momenten en laat hem duidelijk zien dat je het ook zonder hem en zijn erfenis kan doen!
Groetjes,
Filipa
|
|
jessie
24-7-2010
|
13-5-2011 9:15:32
hey,
het is erg dat je vader zo denkt over jou en je vriend! maar laat er zeker je dag niet door verpesten! en je vader kan je niet onterven!
geniet nog van de voorbereidingen en zeker van jullie mooiste dag!!
grtjs jessie
|
|
Chantal
16-6-2012
|
13-5-2011 9:18:47
Hoi
Ik heb ook een enorm slechte relatie met mijn vader (zie hem nooit meer - wil hem ook nooit meer zien...omwille van zaken die in het verleden zijn gebeurd. Mijn broer heeft nu wel terug contact met hem) en hij heeft ook al meermaals gedreigd met onterven en bla-bla-bla...maar wat frida en Kathleen dus zeggen...dat kan hij dus niet doen! Hij kan bijvoorbeeld zoals in ons geval max. 2/3 aan mijn broer geven en 1/3 aan mij...maar mij volledig onterven kan hij niet.
Ik heb me er al heel lang geleden bij neergelegd dat ik geen vader meer heb...maar in jou geval kan ik mij inbeelden dat dit enorm veel pijn doet! Maar trek je op aan het feit dat jij en je ventje gaan trouwen en dit doen uit liefde voor elkaar! Dit is jullie dag en laat niemand dit je afpakken!
Lieve groetjes
Chantal
|
|
ellen
14-4-2012
|
13-5-2011 9:41:08
Hey,
Amai wat een verhaal... u echt niet laten door kraken!!!
En zoals kathleen het aangeelf een volledige onterving kan hij wettelijk niet.
Of hij moet natuurlijk alles verbruikt hebben tegen zijn overlijden....
De woorden die hij naar uw hooft slinger, echt niet als waar aannemen en alvast heel veel geluk in je verder leven met jou partner.
Groetjes EllenX
|
|
chrisje
5-8-2011
|
13-5-2011 11:02:30
Hey Meid,
Ik heb mijn vader spijtig genoeg verloren heb altijd een enorme sterke band met hem gehad, weet dat ik hem nog elke dag mis, ik weet dat ik hem ga missen op ons huwelijk.., dus zoiets als jou vader doet dat ken ik niet!!
Toch kan ik me voorstellen wat het doet vanbinnen bij jou, maar eerlijk als je U eigen al slecht voelt met hem in de buurt is hij het dan waard of vind je dat hij verdient om erbij te zijn op de dag die een van de mooiste van je leven moet zijn???
Maak er samen met je verloofde een superdag van, samen met degene die jullie het geluk wel gunnen en jullie dan zekers graag zien..
En ja, je onterven!!!Denk dat hij is naar een notaris de wet moet gaan aanhoren want dat gaat niet meer met je eigen kinderen..
Laat je zekers niet door zo iemand de moed ontnemen en geniet vooral want het is jullie geluk,jullie moment..
|
|
Selena
18-6-2011
|
13-5-2011 11:21:35
Hey Tinneke
Ik kan me niet voorstellen wat er in je omgaat... Maar ik wil je enkel bemoedigen door te zeggen dat het uiteindelijk die man waar je voor gaat kiezen je levenspartner wordt. In zijn armen zal je liggen als je verdrietig bent, met hem zul je lachen met je vader achter je of niet. Het is zijn verantwoordelijkheid als hij niet naar je trouw komt, hem nog steeds zeggen dat je wil dat hij komt na je trouw laat zien hoe mooi je bent vanbinnin!
Laat je niet verlagen tot zijn niveau, hoe moeilijk het ook is zet je erboven! Je dag gaat prachtiger dan prachtig zijn!!
Heel veel succes !
|
|
Nathalie
2-7-2011
|
13-5-2011 11:49:36
Dag Tinneke
Ik heb al een aantal jaar geen contact meer met mijn ouders. Het is ook altijd al stroef verlopen van in mijn pubertijd. Ik heb ook geen gemakkelijke jeugd gehad. Toen ik 18 was ben ik alleen gaan wonen. Mijn spaargeld hebben ze toen afgenomen. Ik ben met niks begonnen.
Ik heb altijd geprobeerd om terug die relatie te kunnen opbouwen maar telkens kreeg ik een mes in de rug.
Toen ik 3 jaar geleden zwanger was liet ik het weten maar het interesseerde hun niet. Toen ik bevallen was heb ik een kaartje gestuurd maar ze zijn niet komen opdagen. Hoorde ik via mijn nicht dat ze wisten te vertellen dat hun verbouwingen belangrijker waren. Ze geen tijd hadden.
Dan is bij mij de klik gekomen van het contact gewoon te verbreken. Op het doopsel heb ik ze niet uitgenodigd.
Een uitnodiging voor het huwelijk heb ik ook niet gestuurd. Het is idd ergens wel ambetant. Suite en dergelijke. Mensen gaan het misschien raar vinden maar ik trek het mij niet aan. Het is de toekomst die telt en nu ik dat hoofdstuk heb afgesloten en geen contact meer heb voel ik me veel gelukkiger.
Misschien de dag van het huwelijk zelf zal ik wel 'ouders' missen. Weet dat je niet alleen bent.
|
|
ruth
5-8-2011
|
13-5-2011 12:20:09
Hey Tinneke, en andere bruidjes,
Zoveel meiden die toch wel problemen hebben met die vaderband, precies. Het is ook niet evident, natuurlijk.
De band met mijn vader is ook niet zo goed, maar ik probeer toch altijd vriendelijk te zijn en hem wél uit te nodigen. Ondanks dat hij me enorm gekwetst heeft in het verleden en dingen heeft gezegd die echt wel niet te vergeven zijn, denk ik altijd: Het is en blijft je vader.
Ik wil mezelf ook niets verwijten als er iets ergs gebeurt...Een beetje erg om zo te denken, maar het zorgt wel voor rust. Ik heb een periode gehad dat de ruzies soms hoog opliepen, maar dat brengt jezelf in onrust en maakt je zeker niet gelukkig.
Daarom probeer ik altijd positief te blijven denken en is hij ook uitgenodigd op de trouw.
Zijn rol op de trouw zal echter niet anders zijn dan de overige genodigden:)... Dat is dan weer de koppigheid in mezelf die spreekt;)
|
|
Peter
14-7-2012
|
13-5-2011 16:34:20
ouders staan nu eenmaal een generatie dichter bij de apen, en soms wordt dit pijnlijk duidelijk 
|
|
An
9-9-2011
|
13-5-2011 21:56:51
Meid toch...
Ik herken jouw situatie (gelukkig) niet maar dat gevoel van frustratie en machteloosheid (helaas) wel.
Wel, als je het gevoel hebt dat je wil schreeuwen: ga naar een bos, een open weide en schreeuw de longen uit je lijf!
Heb je zin om te huilen (ook al vind je het niet waard dat je tranen om hem laat), laat die tranen stromen. Zorg dat die Niagarawatervallen jaloers worden!
En wil je tussendoor eventjes lachen: denk dan aan het zinnetje van Peter. (Nice :))
|
|
Sharon
20-8-2011
|
20-5-2011 11:24:03
Toch erg te zien en lezen dat dit item onmiddellijk zo veel reacties krijgt, dat zovelen zich hierin (h)erkennen...
Kop op, het is zijn verlies niet het jouwe... Dat hij zo'n fantastische dochter wil kwijtspelen door zijn kuren, dan is het zijn probleem! Ik weet dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan, maar op termijn gaat ge zo (moeten) denken!
Mijn echte vader zal (hopelijk) ook niet aanwezig zijn op ons trouwfeest. Mijn ouders zijn al gescheiden van toen ik 3 jaar was en sinds ik 4 ben, heb ik er een fantastische papa bij gekregen. Hij is voor mij mijn vader, hij heeft mij opgevoed alsof ik zijn eigen kind was en hij zal mij ook weggeven op ons huwelijk. Mijn echte vader ben nog blijven zien tot ik 16 was. En na ook weer de zoveelste teleurstelling heb ik er ook een punt achter gezet. Over een erfenis moet ik me zorgen maken, want hij heeft miljoenen schulden gemaakt, dus ik mag die erfenis nooit aanvaarden... En hij zit nu al enkele jaren in het buitenland. De rest van zijn familie is echter wel uitgenodigd op onze receptie en ik heb een beetje schrik dat zij hem zullen inlichten en hij zal durven om dan ineens op te dagen en de sfeer te komen verpesten! Want sommigen van die familie hebben nog contact met hem...Laat ons hopen van niet dus!
Allé, kop op en idd denk aan de zin van Peter :)!
Doei
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|