TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Ki
13-5-2011
|
18-5-2011 8:43:40
saartje zoekt de liefde gaat niet echt over boot of schip maar het komt er wel in voor...
“Saartje,” roept Mama muis, “opstaan!” Nog
helemaal slaperig komt Saartje muis na een lange winterslaap uit haar holletje
gekropen. “Wat is er?”, vraagt ze. “Het is lente,” zegt mama. “Wat is lente?”
wil Saartje weten. “In de lente ontwaakt alles,” legt mama uit. “De muizen, de
egels, de bijen, de beren, de bloemen, … en de liefde.” “De liefde? Liefde, wat
is dat?” vraagt Saartje. “De liefde,” zegt mama dromerig, “is iets heel
bijzonders. Door de liefde fladdert en kriebelt het in je buik. Door de liefde
maakt je hart sprongetjes. En van puur geluk wil je tot hoog in de wolken
springen.” “ Dat klinkt leuk” zegt Saartje. “ik ga op zoek naar de liefde.” Ze
geeft mama een dikke zoen.
In opperbeste muizenstemming gaat Saartje op pad.
Ze ziet de bomen, ze ruikt aan de bloemen. Maar van de liefde is er geen spoor.
Waar ontwaakt de liefde? Is het in de bomen? Tussen de grassprietjes? Aan de oever
van het meertje?
“Au!” roept Saartje, “kan je niet uitkijken?”
“Waarom ik?”, vraagt de mannetjesmuis terwijl hij over zijn hoofd wrijft. “Je
keek zelf niet uit.” “Pff, wat heb je hier eigenlijk te zoeken?” vraagt Saartje
terwijl ze de muis van kop tot teen bekijkt. “Ik ben op zoek naar de liefde, en
jij?” “Ik ook,” zegt Saartje verbaasd. “Hé, dan kunnen we net zo goed samen op
zoek gaan naar de liefde.” “Oké,” zegt de mannetjesmuis, “Ik ben Robin.” “Dag
Robin, ik ben Saartje.” En dan gaan ze samen op zoek.
“Ik denk niet dat de liefde in een boom zit”,
zegt Robin, “ze zou er veel te gemakkelijk kunnen uitvallen.” “Brr,” Saartje
heeft het koud onder de schaduw van de boom en Robin legt zijn trui over haar
schouders. Vervolgens speuren ze de hele weide af. “Ik denk”, zegt Saartje,
“dat iedereen er overheen zou lopen als de liefde op de grond zou liggen.”
“Maar waar moeten we dan zoeken?” zegt Robin.
“Au!” Saartje struikelt over een steen. “Heb je
je pijn gedaan?” vraagt Robin. “ik denk het niet,” zegt Saartje. Als Robin zijn
pootjes naar haar uitsteekt om haar overeind te helpen, kijkt ze recht in zijn
warme bruine ogen. “We rusten even uit.” Zij aan zij zitten Saartje en Robin in
een bootje dat op het water van het
meer schommelt. Er waait een warm briesje en achter het meer gaat de zon onder.
Opeens voelt Saartje dat Robins pootjes de hare zoeken. Een poosje zijn ze alle
twee muisstil. Dan voelt Saartje iets heel vreemds in haar buik. Het lijkt
alsof er vlinders in rondfladderen. En haar hart! Het huppelt op en neer, alsof
het sprongetjes maakt, steeds sneller.
Als Saartje eventjes opzij gluurt, kijkt ze recht
in de ogen van Robin. “Ik denk…” fluistert Saartje. “Ik denk ook…” fluistert
Robin. Daarna geven ze elkaar een hand en dansen samen langs de oever van het
meer. Ze huppelen en springen, tot bijna in de wolken, zo hoog.
(‘Saartje zoekt de liefde’ – Isabel Abedi)
|
|
ann
2-7-2011
|
18-5-2011 9:42:22
De schepen
Ik ken schepen die in de haven blijven
uit angst dat de stroming te sterk zal zijn.
Ik ken schepen die in de haven roesten
omdat zij het nooit hebben gewaagd een zeil bij te zetten.
Ik ken schepen die vergeten zijn te vertrekken,
die bang waren om oud te worden op zee.
Nooit hebben de golven hen gescheiden,
Hun reis was al geëindigd nog voor ze begon.
Ik ken schepen die zo sterk aan elkaar zijn geklonken
dat ze het hebben afgeleerd om elkaar aan te kijken.
Ik ken schepen die alleen maar zachtjes op -en -neer deinen
om elkaar toch maar niet te verliezen.
Ik ken schepen die twee -per -twee wegvaren,
en midden in een storm, het noodweer trotseren.
Ik ken schepen die wat schade oplopen
op de zeeën waar hun lot hen brengt.
Ik ken schepen die steeds opnieuw trouwen,
elke dag, hun leven lang, en die niet bang zijn
om soms ver van elkaar te zijn
Om elkaar dan beter terug te vinden.
Ik ken schepen die terugkeren naar de haven
overal geschramd, maar kraniger dan ooit.
Ik ken schepen die vreemd op elkaar beginnen lijken
nadat ze jarenlang dezelfde zon hebben gedeeld
|
|
Vicky
18-6-2011
|
18-5-2011 11:51:13
De parabel van de manager en de visser
Een welstellende eigenaar van Belgische vissersvaartuigen was eens op vakantie in een arm land. Daar zag hij een visser lui in de zon naast zijn boot liggen.
'Waarom ben je niet aan het vissen?' vroeg de manager geïrriteerd.
'Omdat ik voor vandaag genoeg vis gevangen heb', zei de visser.
'Waarom vis je niet verder zodat je nog meer vis hebt?'
'Wat zou ik met nog meer vis moeten doen?' antwoordde de visser verwonderd.
'Je zou die vis kunnen verkopen. Zo zou je geld verdienen. Met dat geld zou je een motor kunnen kopen voor je boot, zodat je nog meer vis zou kunnen vangen.
Met het geld dat je daarvoor zou krijgen, zou je netten van nylondraad kunnen kopen. Zo zou je nog meer vis kunnen vangen en nog meer geld verdienen en na een poosje een tweede boot kunnen kopen...en met wat pk’s erbij nog een grotere boot. Misschien zelfs een hele vloot na verloop van tijd. En dan zou je een rijk man zijn, zoals ik.'
'En wat zou ik dan moeten doen, als ik rijk was?' vroeg de visser.
'Dan zou je kunnen gaan zitten en ten volle van het leven genieten,' zei de manager.
De visser lachte.
'Dat is precies wat ik nu al doe'.
|
|
Véronique
31-7-2009
|
18-5-2011 15:32:46
EERSTE LEZING
uit de profeet, van Kahlil Gibran.
Iemand stelde de vraag:
Vertel eens over het huwelijk.
En hij zei: Je bent ontstaan als man en vrouw en je zult altijd samen zijn.
Je zult zelfs samen zijn, ook als de vleugels van de dood je dagen verrijken.
Je zult zelfs samen zijn in de geluidloze
oneindige aandacht van God.
Maar.....
Zorg dat er openheid blijft in je samen-leven, als speelruimte voor de geest die alles nieuw houdt.
Bemin elkaar, maar maak van je huwelijk geen bewegingloos stelsel van verplichtingen. Laat je liefde zoiets zijn als een bewegende zee tussen kusten die jullie zijn, als man en vrouw.
Geef elkaar van je eigen brood, maar eet niet steeds van het brood van de een.
Zing en dans samen en wees blij, maar laat de ander in zijn waarde, precies zoals elke snaar van een luit zijn eigen waarde heeft. Daarom klinken ze samen als muziek.
Geef je hart aan elkaar, maar niet als eigendom, want de enige bij wie je dat kunt doen is de Heer van alle leven.
En leef dicht bij elkaar, maar niet te dicht op elkaar, zoals ook de pilaren van een kerk niet vlak naast elkaar staan, maar apart; en zoals de eik en de cipres nooit in elkaars schaduw staan.
En toen hij de mens schiep,
schiep Hij hen als man en vrouw,
als twee werelden.
Verschillend als strand en zee, want als het vloed is omhelst de zee het land. Dan zijn ze één in een wervelende branding.
Maar als het eb is, nemen ze afstand van elkaar, deinzen ze zo van elkaar terug dat het strand vraagt: Waar is de zee?
En de zee denkt: Waarom duwt het land me terug?
Ze wilden één zijn, maar verloren elkaar uit het oog, zonder in staat te zijn elkaar los te laten.
En zo vinden zij elkaar weer terug, in een nieuwe vloed, een nieuwe wilde branding.
Man en vrouw, eb en vloed, feestelijk samenzijn en onafscheidelijke eenzaamheid, vreugde voor elkaar en pijn doen aan elkaar.
Maar nooit zullen zij elkaar loslaten.
Zij zijn voor elkaar geschapen.
Zee en strand zijn elkaar trouw,
juist als het eb is.
God schiep de mens als man en vrouw,
Hij schonk ze aan elkaar,
wat hen verbindt is trouw.
|
|
Véronique
31-7-2009
|
18-5-2011 15:33:22
EERSTE LEZING (13)
"Bridge over troubled water"
Simon en Garfunkel
Als jij je moe en nietig voelt
en de tranen in je ogen schieten,
dan zal ik ze drogen.
En als de tijden hard zijn
zal ik toch aan je zijde blijven;
juist als de echte vrienden
van je verdwenen zijn,
zal ik me over jou heen buigen
als een brug over woelig water.
Als je terneergeslagen bent,
als je het niet uithoudt in je huis,
als de lange avonden
je hard gaan vallen,
ik zal er zijn
om je op je gemak te stellen.
Ik deel met jou de duisternis,
je pijn en je verdriet.
En ik zal me over jou heenbuigen
als een brug over woelig water.
En als je een goede vriend
nodig hebt: weet dan dat ik altijd
achter je aan blijf varen;
en ik blijf voor jou
als een brug over woelig water.
|
|
Véronique
31-7-2009
|
18-5-2011 15:40:56
Volgend tekstje stond op een wenskaartje dat we kregen en kan ook perfect hiervoor dienen:
Het huwelijksbootje kabbelt soms zachtjes
op het ritme van het water.
Je hoort alleen maar
wat stilletjes geklater.
Soms vaart het op woeste baren
en gaat het wild tekeer.
Op grote golven,
op en neer.
Soms dreigt het uit de koers te varen
en dobbert het doelloos verder,
net als een schaapje
zonder herder.
Hoe ruw het water ook mag zijn
of hoe rimpelloos de zee,
onthoud dan:
in een huwelijksbootje zit je steeds met twee!
|
|
|
|
Ceremoniemeester / Ceremoniespreker
in Erpe-mere |
weddingplanner / ceremoniemeester
in Dilbeek |
in Borsbeek |
Alles voor uw huwelijk van A tot Z op 1 adres!
in Merksem |
Schrijft jouw trouwceremonie op maat
in Itegem |
Voor originele concepten, feesten op maat en stressloos genieten!
in Bornem |
Voor een gepersonaliseerd huwelijk tot in detail uitgewerkt!
in Leuven |
De specialist voor huwelijken in Italië.
in Roeselare |
A brand of magic never fails
in Menen |
Jullie huwelijk, mijn zorg.
in Sint-Denijs-Westrem |
Trouwen is genieten, Allure doet de rest
in Sint-Lievens-Houtem |
|