TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Lies
18-8-2012
|
19-5-2011 21:46:01
Hey An,
sterkte... ik denk dat iedereen wel zo iemand moet uitnodigen op z'n trouwfeest. Ik heb m'n schoonouders al heel duidelijk laten verstaan dat als zij persoon X uitnodigen, dat ze van mij niet moeten verwachten dat ik daar vriendelijk tegen ga doen of dergelijke. Ze mag van mij zitten en eten, en dan héél tevreden zijn dat ze mocht komen. Maar noch ik, noch mijn toekomstige zijn enthousiast over haar uitnodiging. Maar blijkbaar vinden de schoonouders dat trouwen ook een beetje 'lijden' is.
Mijn eigen mama is gescheiden en heeft dan weer een heel andere kijk op de dingen, van haar 'moet' ik niemand uitnodigen en kies ik zelf wie ik wel of niet uitnodig... Wat een gedachte is die moeilijk aan de oren van de schoonouders te brengen is...
En zo zie je maar.
Laat de soep dus maar eventjes afkoelen, en zie het als een cadeautje voor je mama om hen dan toch maar te laten komen. Maar stiekem, met een beetje duimen... beseffen die mensen ook zelf wel dat ze er niet al te veel te zoeken hebben en komen ze mss niet, of toch niet lang... En anders zijn er vast nog genoeg interessante mensen om je mee bezig te houden :).
Succes!
|
|
Kelly
4-6-2011
|
20-5-2011 9:48:52
Ken uw probleem!
Wij wilden ook niet de hele familie van mijn verloofde uitnodigen omdat 1/ we ze amper 1x per jaar zien 2/ ze zelfs mijn verloofde verwisselen met zijn broer qua naam!! 3/ omdat het gewoon te veel geld kost omdat ze met 50!! nichten en neven zijn (ok aanhang inbegrepen he)
Na ne serieuze streek van mijn schoonmoeder hebben we dan onze feestformule volledig omgeslagen, ook dus om de vrede te bewaren, en iederen (maar dus echt iedereen) uitgenodigd!
Heeft zeer lang een wrang gevoel gegeven, er werd ten huize schoonfamilie amper over onze trouw gesproken. Blijkbaar is ze dan na het afgeven van de uitnodigingen aan de hele familie haar beginnen te verontschuldigen bij mijn verloofde want nu beseft ze wat een extra kost ze ons heeft aangedaan...
Ach, vergeven ok, maar vergeten doe ik dat ook nooit meer, de verwijten die we naar ons hoofd geslingerd hebben gekregen... ni te doen... Maar weeral, om de vrede te bewaren, zijn we terug vriendelijk en happy tegen elkaar......
|
|
Charlotte
1-6-2011
|
20-5-2011 10:08:54
Toch straf hé, hoe van die dingen plots zo'n hoogoplopende spanningen veroorzaken? Het zal te maken hebben met het once-in-a-lifetime-gevoel die erbij komt kijken zeker, zowel voor ons als voor de ouders  ?
Blijkbaar heb ik je post gemist - misschien door de mist die in m'n eigen hoofd hing de voorbije week. Maar ik herken je gevoel wel, al zijn de topics uiteenlopend... Soms is het wel behoorlijk confronterend, dat - ondanks gesprekken - de partijen die je nauw aan het hart liggen elkaar écht niet begrijpen. Zo loopt alles vast natuurlijk!
Het is inderdaad een beetje een troost om situatie-buddies te ontmoeten hier, maar als alles weer opgelost raakt, herken je dat gevoel van opluchting dubbel zo hard hé? De perfecte voorbereiding, die moet volgens mij nog worden uitgevonden  .
Ik ben alleszins blij voor je dat alles terug losser loopt en je je nu kan focussen op wat echt belangrijk is...
Alvast een zonnig fijn weekend!
|
|
Sharon
20-8-2011
|
20-5-2011 10:11:47
Ja, ik denk idd ook dat iedereen zo wel iemand op zijn feest moet uitnodigen (of meerderen). Ik versta ook niet zo goed waarom ouders dat willen... En als ze het dan perse willen vind ik dat ze zouden moeten voorstellen om het eten van die mensen te betalen... En ja, dat gebeurt dus niet!
Gelukkig gaat het bij ons op het avondfeest maar over 8 mensen... Op de receptie gaat het over een 10-tal personen denk ik... Wij hopen ook stiekem dat ze niet allemaal komen. Het zijn mijn schoonouders dat die er perse bij wilden, maar ik heb die mensen nog nooit gezien en we zijn al 5 jaar samen... Dus mijn partner heeft die ook al zeker zo lang niet meer gezien... En doordat zij die perse erbij wou (enkele daarvan zijn buren van hun), had ik zoiets van, ja dan moeten wij ons eigen buren toch best ook vragen... ;)! Allé, om die reden hebben we besloten een receptie te doen en hebben we nu veel meer mensen op de receptie... Ik heb het gevoel dat we toch sowieso veel rekening houden met de familie:
- een fuif ipv met eten: ja dan gaan de grootouders er niet bij kunnen zijn
- een walking dinner dan: ja, dan kunnen de grootouders er misschien toch ook niet bij zijn en/of dan gaan ze heel vroeg naar huis
- op al onze ideeën van vervoer is al commentaar gekomen en/of bedenkingen dat het toch niet zo gemakkelijk is voor de grootouders, ...
Gelukkig hebben we nog niet echt grote ruzies gehad... Misschien ook gewoon omdat wij te braaf zijn en te snel toegeven...
Allé groetjes allemaal
En er ni te veel over wakker liggen, maar gewoon genieten van deze mooie tijd...
Doei
Sharon
|
|
An
9-9-2011
|
20-5-2011 21:47:11
Awel, een hele dikke merci voor jullie reacties en om jullie verhalen hier te delen met mij!
En bedankt voor de bemoedigende woorden!
Vorige week had ik echt het gevoel dat dat 'weer alleen ons overkomt'. (Ik had dus werkelijk medelijden met mezelf!) Ik had dan ook nog 'de ballen' goesting om verdere ideetjes omtrent de viering en het feest uit te werken.
Maar mijn toekomstige hubbie en mijn getuige hebben mij er toch weer flink bovenop gekregen en bij deze... zoek ik een leuk intredelied :)!
Aan allen van jullie een fijn en zonnig (en welverdiend) weekend gewenst,
An
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|