misboekje - eucharistisch gebed

dit is wat wij hadden als eucharistisch gebed (wij vonden dit in ieder geval niet saai...)

Leven is gaan langs wegen van vreugde en verdriet, van liefde en eenzaamheid, van
twijfel en vertrouwen. Schuilplaatsen en warmte hebben we samen altijd
opgezocht, plaatsen om stil te worden of samen te zijn, op zoek naar vrede en
geborgenheid.

We hebben gezocht naar een mens die hoort en verstaat en ook morgen nog niet
vergeten is dat we er zijn. Er kwam een man uit Nazareth. Hij had geen huis,
geen geld maar twee open handen en een mensenhart. Hij trok rond als
boodschapper en op de kruispunten van de wegen sprak Hij mensen aan.

Zelf liet Hij z’n vrienden delen in Zijn leven. Hij riep hen bijeen op de avond voor
Zijn lijden. Hij zegende het brood, brak het en deelde het rond aan Zijn
vrienden met de woorden: “Neem en eet hiervan, dit is Mijn lichaam, dat voor u
gegeven wordt.”

Daarna reikte Hij hen de beker aan, sprak daarover het dankgebed en zei: “Neem deze
beker en drink hier allen uit want dit is de beker van het nieuwe,
altijddurende verbond, dit is Mijn bloed, dat voor u en alle mensen wordt
vergoten tot vergeving van de zonden. Blijf dit doen om Mij te gedenken.”

Zijn Geest leeft verder in de ouders, die leven voor hun kinderen, in de jeugd, die
ijvert voor een betere toekomst. Laat Zijn geest ook deze jonggehuwden
bezielen.


hopelijk ben je er iets mee
groetjes,
Kirsten

Bij ons vulde de priester dat zelf in...