Terug naar overzicht
Hoi Debs, ik zou dan gewoon aan beide ouders apart vragen hoe zij het zien... qua eventuele sponsoring bedoel ik dan. Makkelijkst is dan dat ieder geeft wat ze willen. Is dit niet van toepassing dan kan je het heel sec houden en gewoon meedelen wat jullie graag willen qua dresscode, suite,... Verder beslissen jullie toch lekker zelf alles! Wat te eten, waar feesten,... Wel heel erg jammer dat beide partijen op voorhand al zo'n problemen hebben met elkaar... Beetje vreemd zelfs, maar als er niets aan te doen valt dan hou je de communicatie lekker simpel. Alvast veel succes Lies
Hey Debs! Eerst en vooral zou ik me niet echt zorgen maken over je ouders en schoonouders! Mijn ouders en schoonouders kwamen ook niet zo goed overeen... maar sinds we hebben gezegd dat we gingen trouwen gaat dat beter en beter! Gelukkig :)! Probeer dus niet meteen negatief te denken over de spanningen... mijn gedacht is: spanningen opzij, het is jullie dag! Voor een budgetvriendelijke feest is het misschien makkelijker een zoekopdracht op deze site te doen... gewoon het trefwoord budgetvriendelijk en je vindt enorm veel topics! Ik wens je veel voorbereidingsplezier en veel succes!
troost je, mijn schoonouders verschillen ook dag en nacht ... maar me de trouw voor de wet (bbq in intieme kring) hebben ze er allemaal één voor één een spetterend feestje van gemaakt! Alcohol helpt daar meestal bij :-) and, lot's of it!
Best is inderdaad zoals Lies zegt om eerst eens te gaan babbelen met beide kanten. Ze hebben elkaar nog nooit ontmoet blijkbaar dus dat kan heel anders lopen dan je verwacht hoor. Als zij het zien zitten om samen een tafel te delen, geen probleem. Zien ze dit niet zitten dan kan je misschien opteren voor een trouwfuif? Is losser, goedkoper en niemand wordt verplicht om bij elkaar te gaan staan of samen aan tafel te gaan zitten.
Wacht misschien ook maar eens af wat een ontmoeting misschien teweeg kan brengen. Mijn ouders en de schoonouders gaan elkaar ook maar voor het eerst eens ontmoeten een goede maand voor wij zelfs ons ja-woord gaan geven. Mijn ouders hebben nu zo'n gevoel van : "Oh maar in onze tijd he, was dat allemaal anders, ons ouders he, die kenden mekaar al goed ze" En zijn ouders hebben zoiets van : "goh...ja...bon, we zullen mekaar nekeer leren kennen dan he....als dat echt moet..." Dus door die houdingen klikt het voorlopig op voorhand ook al niet goed :s Wij hopen dat die ene dag goed verloopt...En op de trouw zelf maakt het mij niet uit, praten ze of niet, ik heb ze samen aan tafel gezet, dus ze kunnen maar beter vriendjes worden :-) En als ze dit niet willen doen, zelfs niet voor onze ene speciale dag, dan vind ik dat maar heel jammer...
Als ze elkaar nog niet ontmoet hebben dan is er nog niets ergs aan de hand toch ? bedoel je met 'water en vuur' dat ze geheel verschillend zijn ? dat is bij ons ook zo, maar die 1x dat ze elkaar tot nu toe gezien hebben zijn ze beleefd vriendelijk geweest. Na onze trouw gaan ze elkaar ook nooit meer tegenkomen (120km van elkaar af wonend en we hebben geen kinderen) dus hoeven ze van mij geen beste vrienden te worden. probeer het gewoon positief te bekijken.
Bij een walking dinner moet je ze niet samen zetten natuurlijk maar als je echt wil eten, kan je misschien gewoon de families uiteen houden? Maar natuurlijk zou het wel het leukste zijn moesten ze gewoon allemaal overeen komen en samen kunnen zitten. Misschien toch eens een babbel doen? Begin misschien best met jouw ouders want die zal je toch het beste kennen? Je vriend kan dan misschien al eens polsen voor zijn ouders? Uiteindelijk zullen ze jullie toch allemaal het beste toewensen en die dag proberen overeen komen?
Bij ons zijn het niet de schoonouders die niet overeen komen, maar de ouders onderling (langs weerskanten), dus wij zitten gewoon aan tafel met de getuigen en beste vrienden en de ouders plaatsen we aan tafel bij hun familie. Als ze dan niets willen zeggen, kunnen ze mekaar maar negeren... :-)