Na een slapeloze nacht liep op half 7 de wekker af. Even ontspannen met een koffie en daar stond mijn beste vriendin die speciaal voor mij vroeg in de morgen was opgestaan om mij doorheen de voorbereidingen te loodsen!
Kwart na 7: fotograaf en kapster/visagiste komen aan en gaan meteen aan de slag (ondertussen nog even met mijn schatje sturen - "ik mis je, tot dadelijk!")
Dan, eindelijk, met de hulp van mama mijn kleed aandoen - zussen beneden aan de trap: "mogen we komen kijken?"
Wouter is op komst, ik kan dus naar beneden, zusjes stonden met tranen in hun ogen te kijken - tis in orde dacht ik! Ook mijn beste vriendin vond het echt prachtig!
Het moment dat ik voor de deur sta tot Wouter aan zou bellen wil ik niet nog een keertje meemaken, vol zenuwen stond ik te wachten op mijn bruidegom. Eindelijk, hij belt aan... Wat is hij knap en hij kijkt me zo verliefd aan! Het boeket dat hij voor me had uitgekozen is helemaal wat ik wou - goede keuze schatje, jij kent mij eh!
Onze trouwauto stond al mooi te blinken in het zonnetje! We zijn niet voor traditioneel wit gegaan, maar voor mooi rood, volgens de fotograaf komt dat mooi uit op de foto's...
Op naar de fotolocatie, we hadden een prachtige tuin uitgekozen met tal van mogelijkheden, het huis was een gerenoveerde hoeve en dus ook ideaal om foto's te maken! Eigenlijk hebben Wouter en ik hier vooral van elkaar genoten, natuurlijk hebben we naar de fotograaf geluisterd als hij ons in één of andere pose wou zetten, maar als wij vonden dat er een kusje of een knuffel "moest" gegeven worden, dan deden we dat gewoon! De fotoshoot was echt zaaaalig genieten! (Foto's krijgen we normaal gezien vandaag online afgeleverd, voor nu hebben we nog maar één foto, morgen dus meer http://www.facebook.com/media/set/?set=a.1910480135084.105964.1634292178&l=22641d97da
Op naar het gemeentehuis - "Lieverd, over een uurtje zijn we man en vrouw ~ Ja, ik weet het, eindelijk!"
Op het marktplein vertelde oma me dat ik het mooiste bruidje ben (mijn 2 zussen zijn me al voor geweest met hun ja-woord te geven!). Mijn sleep was ondertussen al redelijk vuil geworden (mijn sleep was niet bepaald kort) en mama dacht dat ik hier heel erg veel hartzeer van zou hebben, maar nee hoor, niks kon me raken, ik was de gelukkigste vrouw die dag!
"Kom mensen, er gaat hier getrouwd worden!" Rechten en plichten en dan ... Neem jij tot je wettige echtgeno(o)t(e) - JA. Mijn broer vroeg al meteen of hij snel nonkel zou worden van ons eerste kindje.
Broodjeslunch bij ons thuis, echt goed verzorgd en lekker! Ook fijn dat het thuis was, zo konden we op ons gemak ook een beetje opfriswerk verrichten =) Naar de wc gaan was bijvoorbeeld een hele belevenis, maar, ik heb het trucje van internet toegepast, heel effectief! Je doet je slipje uit, loopt recht naar de wc en gaat met je neus naar de muur zitten, geen last van een stuk kleed dat je moet vasthouden of het valt "in het water".
Na de fotoshoot met familie was het tijd voor onze ceremonie, mijn kersverse echtgenoot ging met zijn mama en broer mee in de auto naar de zaal waar onze viering zou doorgaan. Ik arriveerde later met mijn papa in de trouwauto.
Nog even wacht aan de deur aan de arm van mijn papa - "Papa, voel nu..." ~ "Rustig maar" (mijn hart klopte werkelijk in mijn keel!! Daar is het intredelied, papa brengt me naar binnen, alle ogen op ons gericht, mijn ogen op die van mijn ventje, die alweer vol bewondering naar mij keek en ik, nog verliefder als ooit tevoren naar hem!
Onze ceremonie was echt waar prachtig (vorige berichten gaven aan dat we op zeer korte tijd met het Altaarnatief nog een ceremonie moesten ineensteken omdat onze afspraak met de Vliegende Pastoors niet is doorgegaan!) Complimenten aan Martijn, iedereen vond onze ceremonie prachtig, persoonlijk, ontroerend, grappig, … echt geslaagd dus! Mijn neefje (kindje van mijn zus), dat sinds heeeeel kort achter een loopkarretje kan stappen bracht ons onze ringen ‘reketeketeketek’ ging het doorheen de zaal, zo schattig!
Mijn neef (zoon van mijn tante) heeft een muziekgroepje opgericht “Duo Sander & Luuk”. We hadden hun gevraagd of ze een liedje konden spelen in onze viering, Nothing Else Matters, Sander op accordeon, Luuk op gitaar en het klonk echt super!
Bij het buitenkomen kregen we gelukkig geen rijst over ons hoofd, maar wel een heus belleblaasspektakel!
Op naar de feestzaal… omwille van een feest voor 200 genodigden de dag voor ons huwelijk hadden we zelf de mogelijkheid niet gehad om de zaal klaar te zetten, dit hebben we dus helemaal door het personeel moeten laten doen, maar het was echt waar, heeeeeeel erg mooi. Wouter en ik hadden voor heliumbalonnen gezorgd en hun hadden die perfect geplaatst zoals wij het in gedachten hadden! De tafel met onze bedankjes op was nog beter als we zelfs verwacht hadden.
Van het eten, BBQ, hebben Wouter en ik maar weinig kunnen eten, de emotie en vreugde zal op onze maag gelegen hebben zeker? Na de BBQ was het weer aan ons, we gingen een paar mensen bedanken! Met het opzeggen van mijn tekst kreeg ik gewoon de krop in mijn keel, mama keek me dan ook zo dankbaar aan… Wouter kan zo’n dingen iets gemakkelijker! Na Wouter zijn ouders was mijn feestteam aan de beurt, ik heb hun elk een fotokadertje gegeven met een foto van mijn vrijgezellendagje en nog 2 extra foto’s zodat ze kunnen wisselen. Wouter wist eerst niet goed hoe hij zijn vrijgezellenclub zou bedanken, dus heb ik hem hier maar een beetje in geholpen, hij heeft op zijn vrijgezellen wel 50 keer de vogeltjesdans moeten doen, waarom dan niet al die mannen de vogeltjesdans laten doen… Met versnellingen, echt lachen hoe ze daar soms stonden … en wij, wij deden gezellig mee!
Ook hier hadden we weer aan duo Sander & Luuk gevraagd om een beetje sfeer te brengen en alweer deden ze dit heeeel erg goed!
Daarna hadden mijn vriendinnen een verassing voor ons, we mochten op een stoel gaan zitten en ze begonnen daar een hele tekst af te steken, uiteindelijk volgende de cadeau’s, 2 vissen (Prinses & Tweety) en een doos vol kleingeld waar we naar moesten zoeken (in gel, in wasmiddel, in confituur, …) – Wacht maar tot hun trouwen!
De taart, we hadden onze DJ een remix gegeven van Pirates of the Caribbean, en het was echt WAUW, het liedje, samen met het vuurwerk! Na het aansnijden van de taart volgde Le Lacs Du Connemara en iedereeeeen deed mee!
Onze openingsdans, ons moment ‘Amazed – Lonestar’ (Dit is trouwens de inscriptie in onze ringen ‘Amazed by you 28-05-2011’, nu mag het geweten zijn eh).
Ik kon me het moment niet mooier hebben voorgesteld, voor Wouter en mij zaten er op dat moment geen familie/vrienden/collega’s/… in de zaal, enkel wij twee! Op het einde heeft hij me dan nog opgepakt en rondgedraaid, eigen initiatief, wat een schatje! Na de vermenigvuldigingsdansen brak het feest los, met dank aan onze DJ (Vincent Van Leemputten). Ook een grote dank aan onze fotograaf (Thierry van Fotomoment), hij was de hele dag onopvallend aanwezig en de foto’s zullen prachtig zijn!
Het was een super sjoene dag!