TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Marlies
20-12-2007
|
24-5-2006 22:08:41
verstuur toch maar zeker een uitnodiging. Een trouw is zo belangrijk, zeker als het de trouw van je zoon is. Mensen zeggen soms dingen, sneller dan ze zelf willen. Maar als het puntje bij paaltje komt, dan is het toch wat anders. Uitnodigen zou ik zeggen ;)
|
|
soetje
16-9-2006
|
24-5-2006 22:19:05
hoi gretel
Hoe denkt je vriend hierover? Hoe voelt hij zich erbij? Ik zou persoonlijk ook zeker een uitnodiging geven. Wie weet, is dit een eerste stap naar een terug goed contact? Maar natuurlijk moeten jullie daar samen over beslissen hé.
Veel succes nog xxxx
|
|
isabelle
|
24-5-2006 22:19:41
Ik zou alleszins ook een uitnodiging sturen. Zeker omdat je ze er duidelijk ook wel graag bij zou hebben en 't is zoals Marlies zegt, een trouw van een zoon is toch echt wel belangrijk. En door hen een uitnodiging te sturen toon je ook meteen al jullie goede wil en is een verzoening misschien wel mogelijk. Of als jullie het zien zitten, zou je ook kunnen de uitnodiging gaan afgeven en hen duidelijk maken dat jullie graag zouden hebben dat ze er bij zijn op deze belangrijke dag.
|
|
gretel
11-8-2006
|
24-5-2006 22:26:11
ik zou als we ze toch uitnodigen in elk geval ze persoonlijk gaan afgeven, omdat ik dan ook direct hun reactie zie.
een eerste stap hebben we al met nieuwjaar geprobeerd, zijn op 1 januari 4 keer langs geweest, maar ze hebben ons niet binnen gelaten (ook al waren ze zeker thuis) en ook op het doopfeest van zen broer zen kindje vorige week waren we niet uitgenodigd (hebben ook geen geboortekaartje gekregen) dus tis wel een moeilijke situatie.
moest mijn vriend moeten beslissen zou hij ze niet uitnodigen, dus moet ik er hem al van overtuigen om het toch te doen. en als ik ze persé wil uitnodigen zegt hij dat ik alleen langs moet gaan , of dat hij gewoon in de auto blijft zitten.
ik zou gewoon niet graag hebben dat wij het verwijt krijgen dat we hen niet wilden uitnodigen, want dat is niet het geval, zulder hebben zelf gezegd dat ze niet wilden komen als mijn vriendin mijn getuige is.
gretel
11/08/2006
|
|
soetje
16-9-2006
|
24-5-2006 22:29:58
Dan misschien toch gewoon volharden en blijven bellen tot ze opendoen.Misschien geven ze dan wel toe. Zoniet valt jullie écht niks te verwijten. Dan heb je alle moeite gedaan om ze te vragen hé.
|
|
gretel
11-8-2006
|
24-5-2006 22:39:01
kan toch moeilijk blijven bellen hè, allè kan daar toch geen 10min aan de deur staan?
als ze willen open doen zouden ze dat toch direct doen hè?
en vraag mij dan wel af hoe ik zeker kan zijn dat ze wel degelijk thuis zijn.
en mijn vriend er van overtuigen weet k niet of dat zal lukken, met nieuwjaar was het al moeilijk om hem tot daar te krijgen.
Gretel
|
|
Debra
11-8-2006
|
25-5-2006 8:14:51
Hoi gretel,
Ik zou toch alle moed bijeen rapen en je vriend ervan overtuigen dat jullie de uitnodiging persoonlijk gaan afgeven. Als je echt zeker wil zijn dat ze thuis zijn dan bel je hen 'anoniem' op als je enkele minuten van het huis verwijderd bent. Vind het toch jammer dat mensen altijd beginnen moeilijk doen als er iets belangrijks aankomt. Vind het eigenlijk de ruzie niet waard. Jij kiest toch je getuige, daar moeten zij zich toch niet mee moeien en om voor zoiets alle contact te verbreken vind ik toch wel wat vergaand. Ook erg dat je schoonbroer ook al meedoet met de hele heisa. Familie is zo belangrijk, willen ze nu echt door zo'n pietluttigheid de trouw van hun zoon missen? Dat gaat er bij niet in.
Ik zou hen een uitnodiging geven, dat getuigd ervan dat jullie deze situatie volwassen bekijken. Ze doen er dan mee wat ze willen maar als ze een beetje goede wil zijn...
Veel sterkte en hou ons op de hoogte
Debra
11/08/06
|
|
Heidi
24-6-2006
|
25-5-2006 8:40:22
helaba gretel,
toch straf dat die schoonfamilie steeds roet in het eten gooit, hier hetzelfde maar een ander verhaal.
in elk geval zou'k ze toch uitnodigen, zo ligt de bal in hun kamp en krijgen jullie alvast geen verwijten.
achteraf ga je jezelf ook niet schuldig moeten voelen want jullie hebben dan toch je best gedaan.
het is moeilijk maar probeer jezelf erover te zetten, ze moeten je aanvaarden zoals je bent én het is jullie huwelijk, dus de keuzes zijn ook voor jullie! kleine troost: ge zijt niet alleen met hopeloze schoonouders!! :-)
grtjs
Heidi
|
|
Gerlinde
2-8-2008
|
25-5-2006 10:07:39
Hey,
Ik zou hen uitnodigen en de uitnodiging, al dan niet met je vriend, persoonlijk gaan afgeven. Als ze niet open doen en je weet dat ze thuis zijn, dan zou ik de uitnodiging gewoon in de brievenbus stoppen met een briefje erbij. Hierop kan je zetten dat je aan de deur bent geweest en dat je hen graag bij het feest zou willen.
Groetjes
|
|
Lieve
1-9-2006
|
25-5-2006 16:24:15
Hey,
in dit geval zou ik zeker een uitnodiging sturen, maar ze niet persoonlijk gaan brengen. Dan heb je namelijk alweer de mogelijkheid dat ze de deur voor je neus dichtslaan. Maar door hen toch uit te nodigen tonen jullie je de grootmoedigste in dit conflict en later kunnen ze je het zeker niet meer verwijten...
Maar het is inderdaad een ontzettend moeilijke situatie, dus veel sterkte meid!
Lieve
|
|
Ann
20-5-2006
|
29-5-2006 18:03:12
hallo
wij hebben net hetzelfde voor gehad.
wij hebben ze wel degelijk een uitnodiging gestuurd, maar ze stuurden hun kat (of hun spion mijn schoonzus)
jij hebt dan je plicht gedaan. dat ze niet komen is enkel en alleen hun probleem.
De spion, mijn schoonzus, is enkel naar de plechtigheid in het gemeentehuis gekomen en als je haar op de foto ziet zat ze er tegen haar zin dus.....
Maar jij moet je niet laten doen door de nukken van je schoonfamilie. Genieten doe je zelf en als je schoonfamilie je dat niet gunt is dat hun probleem.
Ann
sinds 9dagen mevrouw rommelaere
|
|
gretel
11-8-2006
|
31-5-2006 15:10:20
hallo iedereen,
hebben een beslissing genomen, gaan ondanks dat mijn vriend het niet echt ziet zitten, toch samen langs gaan met een uitnodiging, volgende week vrijdag brengen we eerst 1 bij mijn vriend zen grootmoeder, deels omdat we weten dat zen ouders de vrijdag altijd bij haar langs gaan, en zo zien ze dat we bezig zijn met het rond dragen van de uitnodigingen. (dus kunnen ze veronderstellen waarom we bij hen aan de deur gaan staan)
en dan gaan we dat weekend bij zen ouders langs gaan, en denk wel dat we dan zullen doen zoals Debra zei eerst van op een paar minuutjes afstand eens 'anoniem' bellen om te zien of ze thuis zijn, en als ze opnemen rijden we verder naar daar, bellen we aan en mocht het zijn dat ze toch niet open doen, dan zegt dat genoeg, dan gaan we gewoon terug naar huis en doen we geen enkele poging meer om hen erbij te hebben, hebben dan meer dan genoeg ons best gedaan, en kan er ons niets verweten worden en kunnen we ook ons zelf niets verwijten.
hopelijk is dit de beste oplossing, nog een week een half afwachten...
ben wel enorm nerveus...
en was dat vorig weekend al toen we aan de vrienden van op de voetbal onze uitnodigingen hadden gegeven, gewoon bang dat ze het niet mooi zouden gevonden hebben of zo, maak ze namelijk zelf en was er nogal onzeker over, maar heb enkel toffe reactie gekregen dus ben k telkens onnodig nerveus, ook al omdat het nu eenmaal allemaal mensen zijn waar we goed mee overeen komen dus ik eigenlijk geen schrik moest hebben, dus als je weet dak dan gelijk al schrik had kan je je dan indenken wat gans die situatie met men schoonouders met me doet?!
op van de zenuwen
groetjes
Gretel
11/08/2006
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|