TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Jessica
5-5-2012
|
15-8-2011 21:35:33
Amai, als ik dit zo lees, ik vind het echt erg voor je, want het draait precies niet meer om jouw en je toekomstige man en jullie gelukkigste dag van jullie leven! Het is inderdaad begrijpelijk voor je moeder dat dit niet gemakkelijk voor haar is en een depressie is ook niet niks. Maar uiteindelijk is dit jullie dag wel en anderen moeten zich schikken. Je kan wel luisteren naar je moeder van wat voor haar wel nog oplossingen kunnen zijn of wat ze wel nog ziet zitten en misschien komen jullie wel overheen met elkaar. Als ze echt aan de eretafel wilt zitten,moeten ze alle twee beloven geen ruzie te maken en hun eigen problemen aan de kant zetten, dat dat jullie mooiste cado is
Hopelijk kom je er snel uit, de voorbereidingen zouden ook mooie momenten moeten zijn(stressvolle soms,maar wel mooie, naar jullie goesting)
|
|
Katrien
12-5-2012
|
15-8-2011 21:36:02
Hoi Sylvie
Eerst en vooral vind ik het echt jammer voor je dat je zo tussen twee vuren moet inzitten voor je mooiste dag... Ik zie wel dat je trouwdatum up 24-4-2011 staat? Is dit in het verkeerde jaar? Of een verkeerde maand?
Wij hadden dit probleem ook maar dan met de ouders van m'n verloofde... Die zijn ook gescheiden en vooral de vader kan zijn mond niet toe houden (zeker als er wat gedronken wordt). We hadden dus hetzelfde probleem... Ik wou wel graag mijn papa aan de eretafel (mijn moeder is er helaas niet meer) maar zijn ouders konden we daar éééécht niet samen bijzetten... Dan zou er natuurlijk ambras komen over "waarom hij wel en ik niet??" of omgekeerd... Daar komt dan ook nog eens bij dat de mama van m'n vriend wel wil sponsoren en mijn papa ook maar de vriend van mijn pa wil absoluut niets sponsoren... Met wat hij wil geven komen we zelfs niet toe om zijn avondeten en receptie te betalen maar soit, das een andere kwestie...
Wij hebben het nu ook opgelost zoals jij... Wij aan een eretafel met vrienden, mijn papa met zijn vrienden de tafel langs ons aan mijn kant en de mama van m'n vriend met haar kameraden langs ons aan David's kant... Ik heb het ook met een bang hartje aan onze papa uitgelegd (want ik vind dit nogal moeilijk liggen qua respect) maar hij had er alle begrip voor... Ik denk dat je een rustig moment moet zoeken om er dan proberen over te babbelen... Ik kan wel begrijpen dat het voor haar moeilijk is... Zeker wanneer zij het avondfeest betaald... En zeker als jullie nog enkel degene zijn die ze heeft... Ze zal zich ongetwijfeld ook slecht voelen met alles wat er in het verleden gebeurt is en ze zal zich nu vastklampen aan jullie...
Kan je haar op die dag geen extra verantwoordelijkheid geven of iets laten doen waardoor ze zich toch ietsje "meer" voelt dan de rest? Haar een speech laten geven, getuige laten zijn,...? Ik bedenk maar iets... Waardoor ze toch extra voelt dat jullie haar echt wel appreciëren?
Ik heb aan mijn papa gevraagd om mij weg te geven en ik heb ook al gesproken over de dans na de openingsdans met hem enzo dus hij weet wel dat hij op die dag een heel "voorname" :-) plaats krijgt...
Of een etentje achteraf alleen met haar en jullie?? Als je haar dat nu al kan beloven kan ze haar er misschien ook bij neerleggen??
Ik zou er toch over proberen te babbelen want ik zat er ook al maanden mee in m'n maag en ik ben KEIblij dat het eindelijk opgelost geraakt is zonder ambras of mizerie..
Veel succes!!
Katrien
|
|
Leslie
29-9-2012
|
15-8-2011 21:40:12
Hey Sylvie
Wat een lastige situatie. Ik vind jouw oplossing eigenlijk zo slecht nog niet. Maar ik begrijp ook wel dat je familie bij jou aan tafel wil zitten. Is jullie suite groot genoeg om de betrokken partijen ver genoeg uit elkaar te zetten aan dezelfde tafel? Eventueel jouw familie en die van je man door elkaar zodat niemand op elkaars gezicht moet kijken die dat niet wil. Eventueel dat je dan ook nog je beste vrienden mee bij jullie aan tafel kan zetten. En is je vader misschien meer voor rede vatbaar dan je moeder? Zij moeten toch snappen dat dit jullie dag is en dat zij voor één keer hun grieven opzij moeten schuiven en proberen gewoon te doen tegen elkaar. Misschien dat je jongere zus die je mama nog ziet je hierbij kan helpen? Alvast veel succes ermee en probeer zeker te geniet van je grote dag!
|
|
sylvie
3-9-2011
|
15-8-2011 21:56:27
Bedankt voor de wijze woorden allemaal. Katrien ik heb echt al alles geprobeerd om haar te betrekken. Heb haar ook gevraagd of ze misschien liever bij haar vriendinnen zou zitten maar dan was het hek volledig van de dam. Ze verweet mij dat ik haar maar aan den toog moet zetten of in de bezemkast. Nu verwijt ze mij dat ik haar ook al ga laten vallen zoals mijn broer en zus... echt ik kan niks goed doen in haar ogen, ze verdraait alles.
Mijn vader is inderdaad voor meer rede vatbaar maar vind het voor hem erg als mijn aanstaande zijn familie en mijn ma aan de eretafel zouden zitten en hij ergens anders. En de familie is veel te klein om ze aan dezelfde tafel te laten zitten, dus contact hebben ze zeker.
Ze zegt zelf dat ze in staat is om mijn pa's vriendin te verwijten en meer...
Ik probeer mij sterk te houden maar kan niks anders meer doen dan mijn tranen verbijten.
Ik begrijp nu ook dat het niet aan mij ligt. Het is onze dag en zij moeten zich maar gedragen maar zonder mijn moeder is wel héél zwaar. Morgen gaat ze naar de dokter en dat is mijn laatste hoop, dat ze dan terug redelijk wordt.
|
|
Fredie
26-6-2010
|
15-8-2011 22:06:10
Tja, inderdaad niet makkelijk maar... je moeder betaalt het avondfeest wel. Dat geeft haar het volste recht om aan de eretafel plaats te nemen. In die omstandigheden zou ik haar daar dan ook plaatsen, of m'n vrienden daar nu bijzitten of niet. Gun haar dat pleziertje ; het zal heel haar dag mooier maken, ze zal je vreselijk dankbaar zijn en voor jullie is het uiteindelijk maar een kleine moeite, niet ? Denk er ook om dat al twee van al haar kinderen haar de rug toekeerden, dat moet bikkelhard voor haar zijn. Eerlijk gezegd zou ik er dus niet te zwaar aan tillen en haar gewoon bij mij aan tafel zetten. Mijn vader zou ik bij zijn eigen familie zetten, kwestie van de duivel niet uit te dagen, he.
|
|
Jessica
5-5-2012
|
15-8-2011 22:16:46
Ik ben dit item aan het volgen, ik zit echt met je in... Ik kan mij zelf niet voorstellen hoe het voelt. Maar het is wel goed dat je haar eens met de dokter laat praten, hij kan inderdaad een goed gesprek voeren met haar. Die depressie heeft u mama echt aangeslagen, ook al zou deze gebeterd zijn,het is en blijft altijd nog aanwezig,zeker als een paar van haar kinderen haar de rug hebben toegekeerd. Jij en je zus zijn er altijd voor haar geweest, en inderdaad het enige dat ze nog heeft. Ze wilt een belangrijke rol hebben bij je trouw,schrik dat ze aan de kant word geschoven,ze heeft bijna niets anders gekend. Dat heeft allemaal met die depressie te maken. Maar toch moet ze haar sterk houden voor u, dat ze er voor 1 keer er voor u is,wanneer jij haar nodig hebt! En je mag je vader zeker ook niet aan de kant zetten,tuurlijk niet.
Het is erg om te zeggen, maar ik denk dat het ook gaat om je stiefmoeder,dat je moeder haar vooral niet wil zien... ze heeft veel opgekropte woede.
|
|
sylvie
3-9-2011
|
15-8-2011 22:37:31
Ja Jessica je zit er recht op. Bedankt voor de steun, tis echt niet gemakkelijk. En Fredie, ze kent niemand van mijn vrienden, en wij moeten ons ook eens laten zien aan de andere tafels é dus dan zit ze daar alleen. Daarom dacht ik om haar bij mijn aanstaandes familie te zetten, daar komt ze goed mee overeen maar ja. Ik heb het scenario al dikwijls aangepast en het is toch niet goed voor haar en nu blijft de tafelschikking zoals ze is en probeer ik wat uit te zien naar onze trouw.
|
|
sylvie
3-9-2011
|
15-8-2011 22:40:05
En Fredie, van ons hoeft ze niets te betalen als ze alles naar haar hand wil zetten. Het is nog altijd onze trouw en het geschenk kwam recht uit haar hart (toen ze nog niet depressief was) en ik dacht dat het puur was om mij dit geluk te gunnen maar nu liggen de kaarten anders.
|
|
Evelien
4-6-2011
|
16-8-2011 9:50:30
Sylvie,
Als mensen hun (financiele)steentje bijdragen aan jullie huwelijk verwachten ze inbreng en een voorkeursbehandeling. Ik kan er dus wel inkomen dat je moeder van mening is dat zij eerder een plaatsje aan jullie eretafel krijgt tov je vader (die mss niet bijbraagt in de financien)
Zoals ik het nu lees zit je vader met zijn familie naast jullie tafel en aan de andere kant de familie van je aanstaande. Waar zou je dan in deze opstelling je moeder zetten? Aangezien het voor je mioeder nu lijkt alsof je je vader voor haar plaatst hoewel in haar ogen zij alles voor jullie feest in orde brengt.
Probeer haar die dag toch op een ereplaats te zetten ze geeft jullie een mooi kado en wil daarvoor beloond worden...
|
|
Stéphanie
1-6-2013
|
16-8-2011 10:33:17
Hey,
Man wat een moeilijke situatie.
Als het een troost is mijn ma zou op net dezelfde manier reageren! Bij ons is er al ruzie over het kostuum waarin wij de mannen van de suite willen insteken dus ze zou helemaal flippen als ik zou zeggen dat ze niet aan de eretafel mag zitten.
Ik denk dat wij tal van oplossingen kunnen zeggen maar dat het belangrijk is dat je een oplossing zoekt waar jij en je partner je in de eerste plaats goed bij voelen.
Zien jullie 2 het zitten om ze aan de eretafel te zetten? Doe dat dan gewoon dan zijn jullie twee en je mama content.
Leg het dan aan je vader uit en misschien dat hij er dan wel begrip voor heeft?!
Hoe dan ook vind ik dat iedereen op die dag het verleden een stuk achter zich moeten laten. Wat gebeurt is kan jij niets aan doen. Maar je wil ze er wel allemaal graag bij voor jouw grote dag! Waarom kunnen ze jou dat plezier dan niet doen?
Het is natuurlijk echt niet mooi van je mama dat ze alles verdraait. Leg haar uit dat je haar erbij wilt, vraag haar wat zij ziet zitten en probeer te zoeken naar een oplossing maar druk haar ook op het hart dat ze moet stoppen met alles te verdraaien en dat ze ook naar jou moet luisteren!!
Ze betaalt dus je moet rekening met haar houden, maar het is wel JOUW dag!
|
|
Kristien
25-5-2012
|
16-8-2011 12:15:21
Hallo, ik begrijp dat de situatie moeilijk is, maar tracht het inderdaad ook van haar kant te bekijken: je vader heeft haar bedrogen, en in de nasleep daarvan heeft ze ook twee kinderen "verloren". Dus ik kan me voorstellen dat ze bang is jou ook te verliezen. Bovendien betaalt ze jullie feest, en dan vind ik toch dat je haar dit moet gunnen. Als dat haar enige "eis" is, is het toch maar een kleine moeite, en ze zal jullie vrienden die avond wel snel genoeg leren kennen om er even alleen mee te zitten als jullie met andere gasten praten.
|
|
sylvie
3-9-2011
|
16-8-2011 12:50:21
Haar besluit staat vast en ik moet er niet meer over beginnen zegt ze. En van mijn vader krijg ik ook een deel betaald maar miniemer.
Nu hebben wij eens samen gekeken of het zou lukken om mijn pa en ma zo ver mogelijk van elkaar te zetten aan één tafel maar dan zit mijn vriend bij mijn familie, die hij niet kent (en waar ik zelf nauwelijks contact mee heb). Dat ziet hij niet zitten op zijn eigen trouw dus beslissing blijft zo en hoop dat ze inziet dat het niet mogelijk is op traditionele wijze.
Bedankt voor de reacties
|
|
kim
7-7-2012
|
16-8-2011 15:26:41
Hey Sylvie,
heb de reacties van de andere bruidjes niet gelezen,
maar je moeder is dus alleen ? En zij betaald het avondfeest.
Jou idee is goed van die tafels vind ik!
Maar misschien kan je eens met je vader overleggen of hij het erg zou vinden dat alleen je mama mee aan de tafel van jullie en de vrienden zit ?
Zo is zij blij en is ze op je feest, en zo zit ze niet aan tafel met je pa.
Natuurlijk zal hij dit misschien niet zo fijn vinden, maar tenslotte is hij niet alleen, en tilt hij er mss niet zo zwaar aan.
Succes in ieder geval, en laat dit jullie mooie dag niet verbrodden! :)
|
|
Severine
24-9-2011
|
16-8-2011 17:12:03
Oh zo jammer zeg! En dat voor je mooiste dag!
Wij hebben ook nog eens naar een feest geweest van een neef, met gescheiden ouders en opnieuw partners. Zij hebben voor de oplossing gekozen;
Bruid en bruidegom aan eretafel en hun beste vrienden,
ouders bruid bij tantes en nonkels, idem ouders bruidegom.
Misschien een idee voor jou?
Hopelijk kan je het zo oplossen zodat er toch iedereen bij is!!
Veel succes ermee en laat de moed vooral niet zakken!
(als je mama dan toch zou komen, zeg dan tegen je ouders allebei, dat het jullie feest is en zodra er miserie van komt, dat je het niet kunt appreciëren en steek ze desnoods buiten!)
|
|
sylvie
3-9-2011
|
18-8-2011 8:04:11
Hey Severine en Kim
Ik heb het haar voorgeslagen om bij ons te zitten met de vrienden, is geen optie. Ze wil haar niet belachelijk maken bij mijn pa. En nu doen wij het zo, beste vrienden bij ons met de getuigen. Mijn vader bij zijn familie en mijn ma bij mijn aanstaandes familie (mijn ma heeft anders geen familie meer). Dat is haar probleem, ze wil niet bij zijn familie zitten maar bij ons (en niet samen met onze vrienden), enkel met zijn ma en mijn zus, maar dat is geen optie, eretafel met 6 man!? Er was alweer ruzie maar hoop dat ze begrip heeft dat ik rekening moet houden met zijn kant van de familie ook. Ze zijn ook gescheiden maar ze hebben respect voor elkaar maar dat is ook alles. Zijn ma wil ook niet naast zijn vader zitten maar dat hebben we opgelost door ze ver van elkaar te zetten aan éénzelfde tafel.
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|