Terug naar overzicht
Hey hey Ik had het in eerst instatie net zoals jij het wou. Eerst de priester een woordje, dan mijn ventje en dan ik maar heb het er tussenuit gelaten. Ook omdat ons misboekje eigelijk wel te lang aan het worden was en we lezen elk toch al een paar keer. En ook, je ben dan net de kerk binnen en je weet nog niet hoe hhet juist in elkaar zit enzo en als je dan al direct als koppel moet gaan lezen. Kunnen het beter weglaten dan dat we fouten gaan maken hé. haha. Ons misboekje is nu 15 pagina's en moeten dan nog ongeveer 4 of 5 liedjes tussen. Hoop dat de priester ons kan zeggen hoelang dan ons mis ongeveer zal duren. :D Groetjes.
ja amai.. van mij is het ook 14 pagina's en er moeten ook nog liedjes tussen.. in oktober moeten we naar de priester hopelijk weet die ook hoe en wat mss dat ik ook gewoon de priester laat begroeten en dan vaneerste keer aan de mis begin, kwil mss nog een klein gedichtje ertussen groetjes jamie x
Hey, Ik zat met hetzelfde. Ik zag het echt niet zitten om een welkomstwoordje te zeggen. Daarom gaat nu de pastoor dat doen en gaat mijn petekindje van zeven een gedichtje voorlezen over wij die gaan trouwen. Zo kan ik mooi op men stoel blijven zitten :-) groetjes!
Héhé saskia das goed.. ik zit ook wel liever op mijn stoel..mag ik vragen waar je dat gedichtje dan hebt gevonden want ik vindt hier veel gedichtjes maar.. geen één deftig dat ik vindt dit past in ons misboekje.. groetjes jamie x
Hey Jamie, geef me even je email dan stuur ik het je door! Maar het is echt wel een kindergedichtje hoor, op maat van een zeven jarige :-) x
Geen probleem heb hier ook wel nog een kleintje rondlopen Jamiej_d_@hotmail.com
Wij hadden eerst onze eigen begroeting en dan die van de pastoor. Ik las deze alleen voor (mijn man had het al lastig genoeg bij de geloften en de ringen :-) ): Verwelkoming door Véronique Jaren geleden is iets begonnen dat kwam als een wonder, zo plots, zo onverwacht, maar het was iets moois en het werd mooier met de dag, specialer met de maand en het werd iets waarvan je niet kan zeggen, hoe wonderbaar het is, maar waar je stilzwijgend kan van genietentot in het diepst van je hart.
Verwelkoming door Véronique
Jaren geleden is iets begonnen dat kwam als een wonder,
zo plots, zo onverwacht, maar het was iets moois
en het werd mooier met de dag, specialer met de maand en het werd iets waarvan je niet kan zeggen, hoe wonderbaar het is, maar waar je stilzwijgend kan van genietentot in het diepst van je hart.