Nu Online
Momenteel zijn er 311 gebruikers online, waarvan 0 die reeds lid zijn van WijTrouwen.
Het Forum

Terug naar overzicht

TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om zijn/haar persoonlijke pagina te openen.

Pukkelpop

  21-8-2011 14:00:18
Ik weet het, het past misschien niet op dit forum, het heeft niks met onze trouw te maken maar tegelijk ook weer àlles.
Maar ik moet het even kwijt, niet om medelijden te zoeken ofzo, ik wil het van mij afschrijven...

Donderdagochtend vroeg ik Pieter nog of hij het erg zou vinden moest ik mijn verlovingsring thuis laten. Want op zo'n festival, 'je weet maar nooit', stel dat ik hem kwijtraakte! Er werd een grapje over gemaakt, de ring werd vervangen door een onnozel plastiek geval.
Met de hond naar mijn ouders, zondag kwamen we hem wel ophalen, een dikke kus en 'nog veel plezier!'.
Pieter en ik hadden er zin in, ons eerste festival sàmen. Hij vond het plezant dat we zoiets nog samen deden voor de trouw, want daarna zouden er misschien baby's komen. De volle drie dagen, de dertigers gingen zich nog eens laten gaan! We lachten stiekem nog met vriendinnen van ons, die zo graag nog een ticket hadden gehad voor donderdag en ons stiekem regen hadden toegewenst (achteraf hebben die twee zich uitgebreid geëxcuseerd). De zon scheen voor het eerst zo hard in het hele verlof, wat hadden we geluk!

Ons versgekocht tentje opgezet, de fancy matras met dekbed opgeblazen. Wat een luxe! Het was heet, vlug kijken welke groepen we wouden zien en op naar de wei! Wel onze regenjasjes meenemen, want ze geven regen.
De sfeer was vrolijk, iedereen genoot van de zon. We keken samen naar 'Explosions in the sky' (what's in a name) en ik werd zelfs even ongemakkelijk van de drukkende hitte in de Marquee. Op naar Skunk Anansie, de lucht ver weg zag er donker uit... Pieter grapte nog dat ik een sms moest sturen naar de vriendinnen, dat we in een stràlende zon naar Skunk stonden te kijken. De eerste druppels vielen, moesten we dààrvoor onze regenjas aandoen? Kijk, het klaart al op daar, die donkere lucht gaat naar de andere kant. Skin zong verder, ik vond de lucht echt raar, het leek wel nacht achter ons! Er vielen opnieuw druppels, wéér de regenjassen aan. Pieter trok nog een foto omdat ik zo gek stond te dansen, blij met de verkoelende regen. De wind kwam op, de lucht werd groen/zwart. Achter het podium flitste de raarste bliksem ooit, een kromme goudgele krul, het publiek was verrast 'ooooh'. De regen en wind werden harder, Pieter wou schuilen. We liepen naar de Clubtent, die zat bomvol schuilende mensen. We konden er niet in, stonden récht in de drup van de tentrand, ik werd klétsnat. Buiten was het pikzwart, de muziek stopte en de storm begon. Een massa volk stroomde plots de tent binnen, het hagelde dikke bollen. Ik zag Pieter niet en was in paniek. Wat was dit?? Vijf meter naast mij viel plots een stelling met groot scherm naar beneden. Dit was niet goed! De mensen gilden en liepen in paniek massaal naar buiten en ik werd meegesleurd. Iemand kroop op handen en voeten langs mijn benen. Ik zag Pieter terug en greep in het wild naar zijn arm. 'Wij blijven staan, buiten is het niet normaal, er vliegt vanalles rond!' De wind en regen rààsde door de tent, de paaltjes wiebelden heen en weer, het tentzeil bolde op. Ik was niet in paniek, ik huilde niet, ik zei niks, ik had Pieter vast en staarde naar buiten. 'Stel dat er iets gebeurt schattie, we zijn dan toch samen.' fluisterde hij in mijn oor. Mijn stoere vent dacht dat dit het was, vertelde achteraf dat hij mensen op de grond zag liggen buiten en de tent had zien doorbuigen en even vreesde voor ons leven. Ik dacht toen nog dat enkel het scherm op de grond lag, dat het wel zou meevallen... Toen de storm ging liggen stapte iedereen stil en verbaasd uit de tent. De wei was een ravage! De sfeer was vreemd, iedereen leek in trance naar de uitgang te stappen. Het grote scherm dat naast ons was ingestort lag in grote brokken op de grond. Het water stond 10cm hoog. Bomen waren omgeknakt en hadden tentjes verpletterd, mensen huilden. We kropen over een omgevallen boom, konden ons niet oriënteren, want stond hier normaal geen tent? Zilveren pukkelpop-letters op de grond versperden de weg, er dan maar op en tussen kruipen. Pieter liet mijn hand niet los, ik was blij dat hij er was, ik was in shock en kon bijna niet nadenken. Iemand liep rond met een megafoon, de eerste gewonden werden weggedragen op brancards. Dit was écht niet goed. Vlug mijn mama bellen: 'Er is hier een zwaar onweer gebeurd, schrik niet, je zal wel erge beelden zien op tv, maar wij zijn ok!' Verbinding verbroken... De weg naar camping B lag vol afgebroken takken, omgevallen bomen, nadarhekkens... In een voetbalveld ernaast was een boom op een goal gevallen. Total Mayhem! Ik was muisstil en Pieter bleef maar doorstappen. De tent zou wel ergens in een boom hangen, we zouden zoeken wat we hadden en in de auto steken. Morgen zouden we wel droog terugkomen. Maar tot onze verbazing stond onze tent er nog en was ze droog! Naast ons zag ik plots bekende gezichten uit mijn dorp. Hun ogen wijd, hun vingers trillend rond een sigaret. Ze hadden een paal zien vallen op een meisje en ze had een schedelbreuk... Ik kon echt niet vatten wat er was gebeurd. De eerste verhalen over doden en gekwetsten gingen rond, ik kreeg de ene bezorgde sms na de andere... Mijn broer belde, viel weg, Pieter kon zijn ma niet meer bereiken. De lucht was intussen weer blauw en het geluid van de eerste ambulances weerklonk over de camping.

Pieter en ik zijn toen nog de hele nacht op de camping gebleven, pratend, knuffelend en vrijdagmiddag zijn we vertrokken. Ik kan het nog steeds niet goed vatten, blijf de beelden maar zien van rondvliegende takken en palen. Wat als dat scherm naar achter was gedonderd, wat als de tent toch was doorgezakt, wat als ik Pieter niet meer had teruggevonden... We hebben geluk gehad en de hele gebeurtenis heeft toch echt een impact gehad. Vind het zo onwezenlijk om mij hier nu bezig te houden met zaaldecoratie e.d. Waarom maakte ik mij zo druk om die onnozele trouwdetails? We mogen verdomme blij zijn dat we nog met elkaar kùnnen trouwen! Pieter is nog meer dan ooit mijn grote held waarbij ik me veilig voel...
Dus dames, relativeer het even allemaal. Het belangrijkste is dat jullie elkaar graag zien en of dat nu in een prinsessenjurk met strass is of een unieke oldtimer, dat maakt echt niet zoveel uit...

Sarah
18-5-2012
Meld misbruik



Reacties: 17 | Gelezen: 1308


Sara
28-5-2011
 Meld misbruik21-8-2011 14:22:19

Wat daar allemaal is gebeurd valt niet te beschrijven... zeker niet als je er niet op aanwezig was. Jullie hebben het geluk gehad, anderen jammer genoeg niet....
Ook hier... heel veel vrienden van ons die allemaal gingen.. wij gingen normaal ook maar had geen tickets meer vastgekregen.... jammer denk je op dat moment... nu neem ik opgelucht adem dat ik er toch geen had....

Gelukkig al onze vrienden hebben fysiek niets.... Ik kan je gerust begrijpen dat je dit hier wil neerpennen want het heeft er idd alles mee te maken. Iets of iemand wilt jullie die kans nog geven om te trouwen,...

Nu ja, eender wat ik als reactie neerpen zal niet helpen... maar ik geloof er wel heel sterk in dat zo een gebeurtenis jullie alleen nog maar sterker maakt in de liefde voor elkaar....

Hopelijk draait het verwerkingsproces hierrond uit tot iets positief... als ik het zo mag noemen...
Heel veel geluk samen en vooral.... geniet van de kleine dingen in het leven... al de zorgen die vorige bruiden of toekomstige bruiden hadden ivm hun huwelijk zijn in vergelijking met zo iets bijna niets.....

Jullie moeten niks meer doen ivm jullie huwelijk wnt jullie hebben alles....
de liefde, elkaar, onvoorwaardelijke trouw, veiligheid en geborgenheid bij elkaar...



Chantal
16-6-2012
 Meld misbruik21-8-2011 14:29:10

Tranen lopen over mijn wangen bij het lezen van je verhaal...Het moet echt verschrikkelijk zijn om mee te maken wat jullie hebben meegemaakt. Ik was er zelf niet, ik heb pukkelpop alleen maar meegemaakt van wat ik op tv heb gezien en van wat vrienden me hebben verteld, maar ik leef echt diep mee met wat er daar gebeurd is. En dan is het inderdaad ondenkbaar dat je je zo druk kunt maken over trouwdetails...die verdwijnen in het niets met de gebeurtenissen van pukkelpop.

En ik kan mij inbeelden wat je familie heeft meegemaakt, donderdagavond hebben wij dezelfde angsten uitgestaan...direct naar vrienden en familie van ons gsm'st...geen reactie. We hoorden op tv dat alle verbinden plat lagen. Rond 11u kwamen dan de eerste berichten dat velen die we kenden OK waren. Maar niet iedereen heeft het gehaald..Een goede vriend van de familie van mijn vriend is één van de overledenen, Kristof... Hij wordt vrijdag begraven. De broer van mijn vriend heeft bij hem in de klas gezeten...hij is er kapot van, de ouders van mijn vriend zijn goede vrienden van de ouders van Kristof...niemand kan dit vatten, dit is zo onwerkelijk! Wat een feest had moeten zijn is een tragedie geworden!

Dit laat ons echt stil staan bij het feit dat we er inderdaad nog zijn en dat we het maximum moeten halen uit elke dag. Het kan zo voorbij zijn, het hangt allemaal zo aan een dun draadje.

Pak je held nog maar eens goed vast...jullie kunnen samen uitkijken naar jullie trouwdag...en de pietluttige details die komen allemaal in orde! Want jullie hebben elkaar!

Veel sterkte met de verwerking van deze gebeurtenis. Er leven velen met jullie mee!

Groetjes

Chantal






sonja

 Meld misbruik21-8-2011 14:35:29

Dat heb je mooi van je afgeschreven...
Ik heb (weer) tranen in mijn ogen.
Wat zullen jullie ouders ongerust geweest zijn...
Je zal hierdoor inderdaad veel relativeren.
Maar geniet toch met volle teugen van de voorbereidingen.
Bedankt voor het delen van je verhaal.



PartyDelight

 Meld misbruik21-8-2011 15:00:11

Een heel pakkend verhaal.
Mijn nicht zat twee meter van de tent waar de verlichtingspaal opgevallen is, dus begrijp het zeer goed.
Mag ik daarom iedereen vragen die na het drama op pukkelpop 2011 de organisatie, gemeentebestuur, hulpverleners, betrokkenen te steunen op
http://www.facebook.com/pages/Pukkelpop-2011-dragen-we-...
Dan wordt er een badge toegevoegd aan je facebook.



Heidi
7-7-2012
 Meld misbruik21-8-2011 15:05:47

Ik wil je een knuffel geven. Ik kende ook véle vrienden die er waren. ben zo ongerust geweest. en nog steeds krijg ik tranen in mn ogen, een krop in mn keel als ik kijk naar beelden of luister naar verhalen.

M'n beste vriendin haar vriendje was er ook. Hij is ok, hij is in de scouts van Hamme. HEt meisje dat op de camping stierf, zit in de Chiro ... dus hij kende haar ook... pff. Hoe dichter het komt, hoe erger het ongemakkelijke buikgevoel wordt.

Een knuffel. Neem je tijd. Praat. Schrijf. Desnoods alles duizend keer. Maak je vrienden duidelijk dat je het nodig hebt om erover te praten.



Sarah
18-5-2012
 Meld misbruik21-8-2011 15:11:48

Bedankt voor alle lieve reacties! Was bang dat ik aanstellerig zou overkomen... Veel sterkte aan iedereen die erdoor geraakt is! Het is zo onwezenlijk raar...



An
9-9-2011
 Meld misbruik21-8-2011 17:34:04

Sarah, schrijf het maar van je af!
Het is een verschrikkelijke ervaring en ik hoop dat je dit ooit ergens zal kunnen plaatsen.

Wij wonen niet zo ver van de weide en ook wij dachten: 'Dit is het einde van de wereld.'
Ik geloof niet in al die Mayavoorspellingen maar donderdag heeft dat wel even door mijn hoofd gespookt.

Het feit dat iemand zijn kind, broer, zus,... verloren is maakt me droevig en doet me weer maar eens beseffen dat je het leven moet 'grijpen'.

Een dikke knuffel,
An



dorien
5-5-2012
 Meld misbruik21-8-2011 17:43:33

pakkend verhaal!!!
het laat niemand onberoerd... verschrikkelijk vind ik het gewoon!!!
sterkte bij het verwerken x



Chloë
3-9-2011
 Meld misbruik21-8-2011 19:02:44

Mooi geschreven, zelf zat mijn broer daar en heb hem vrijdag gelukkig heelhuids kunnen knuffelen. Ik heb doodsangsten uitgestaan voor hem en zijn vriendin. Zelf zijn ze een bevriend koppel kwijtgespeeld op de weide en dit is voor hen verschrikkelijk om te verwerken. Ik heb al lang alles kunnen relativeren over de trouw want er zijn vele andere zaken bezig in onze familie en dan ben ik blij dat al mijn dierbaren er nog zijn om het mee te mogen maken.
Succes met je verwerkingsproces want als ik naar mijn broer kijk gaat het niet zo gemakkelijk worden, hij is wel nog maar 18 jaar maar toch ik denk dat het voor jullie ook wel wat moeite zal kosten...



Lindsy
25-5-2012
 Meld misbruik21-8-2011 19:05:47

Sarah, goed dat je het van je afschrijft. Dit komt helemaal niet aanstellerig over, in de verste verte niet. Wat jullie hebben meegemaakt, is zwaar en vraagt tijd om te verwerken. Ik was niet op Pukkelpop aanwezig en kan me dus niet voorstellen hoe het moet geweest zijn, maar ik heb de beelden met open mond bekeken. On-ge-lo-fe-lijk... Wat een oerkracht, daar was niets tegen te beginnen.
Bedankt voor je wijze woorden, door zo'n gebeurtenis plaatst een mens alles in een ander perspectief, ook een huwelijksvoorbereiding.

xxx



Brenda
10-9-2011
 Meld misbruik21-8-2011 21:48:08

je hebt gelijk dat je het van je afschrijft, ik zit hier weer met tranen in de ogen, de dingen die daar gebeurd zijn, onwezenlijk.

Ook hier vrienden en aanstaande schoonbroer op de weide en gelukkig van hen heel snel bericht gekregen dat ze ok waren.
Ik zag me terwijl ik op hun smsjes wachtte al trouwen zonder mijn 2 beste vriendinnen en schoonbroer erbij.

Je hebt gelijk, details worden op dat moment zo onbelangrijk.
Ik hoop dat je het een plaats kan geven en hou Pieter goed vast.

xxx





Kirsten
16-6-2012
 Meld misbruik21-8-2011 22:02:31

Hey, ik was bijna mijn getuige kwijt na wat er gebeurde op Pukkelpop en inderdaad dat relativeerde ineens superveel. Het kon me niet meer schelen wat er met de trouwdetails scheelde, als zij er nog maar bij kon zijn...



Kirsten
16-6-2012
 Meld misbruik21-8-2011 22:03:14

ps: wel romantisch wat ie zei 'dan zijn we tenminste tesamen'



Sarah
18-5-2012
 Meld misbruik21-8-2011 23:18:52

Inderdaad, nu 'schaamt' hij zich er ergens een beetje over, maar vooral omdat hij even liet zien dat hij zelf toen ook schrik had. Lieve woorden, maar als je zoal iets zegt is het toch omdat je het ergste vreest... Ik hou hem goed vast, wees maar zeker! Dikke knuffels nog aan iedereen... het doet deugd om jullie reacties te lezen... Ben niet gauw de melodramatische dramaqueen, maar dit moest er gewoon uit!



Els
10-9-2011
 Meld misbruik22-8-2011 9:03:58

Hey Sarah, dit klinkt helemaal niet aanstellerig hoor, zoiets moet je gewoon kwijt... het lijkt me echt verschrikkelijk.
Mijn verloofde en ik doen veel festivals en ik kon de hele tijd alleen maar denken 'dit kon ons ook gebeuren' & de details van het huwelijk kon me plots minder hard schelen.



mieke
7-7-2012
 Meld misbruik22-8-2011 11:47:22

Hey Sarah,

Wat een pakkend verhaal!
Mijn haar kwam er gewoon van recht.
Ik denk dat het inderdaad héél goed is dat je dit van je afschrijft en ook veel praat met de mensen om je heen.
Het is verschrikkelijk wat er daar gebeurd is! Ik ben heel blij dat alles goed is met jullie:-)

Veel sterkte!!!!



Sanne
9-7-2011
 Meld misbruik22-8-2011 19:40:02

Eigenlijk kan ik me alleen maar aansluiten bij de reacties hierboven. Het is goed dat je het hebt opgeschreven. Hopelijk helpt dat een beetje bij het verwerken.
Een goede vriendin van ons was er ook en we hebben toch wel een tijdje in spanning gezeten, tot we uiteindelijk via via hoorden dat alles in orde was met haar.
Zo besef je inderdaad maar weer dat je gewoon moet genieten van wat je hebt en je niet te druk maken om kleine dingen.


Voeg een reactie toe:
Normal Resize
Load
Wij herinneren u eraan dat de gebruiksvoorwaarden van deze website van toepassing zijn!
Ik bevestig dat mijn reactie geen (verdoken) reclame bevat en niet in strijd is met de gebruiksvoorwaarden.  
Dit item volgen. (Ik word verwittigd wanneer iemand een reactie toevoegt)




Like ons op Facebook
Foto Albums
Nieuws
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...