Omdat ik altijd graag de verslagjes las en foto's bekeek kon ik niet achterblijven, dus here we go.
Omdat we Kasteel den Brant de hele dag gehuurd hadden begonnen we de dag met een ontbijtje met ons 2, heel leuk eigenlijk om nog zo'n momentje van (relatieve) rust ertussen te steken op dé dag.
Om 18hr begin de avondreceptie, de dresscode was feestelijk met een tikkeltje glamour en het was heerlijk om alle vrienden die we voor ‘s avonds gevraagd
hadden helemaal opgetut te zien aankomen en super dat we onze receptie ook nu weer op het terras
konden houden : precies zoals we het oorspronkelijk droomden toen we de zaal
vastlegden.
Rond 19h30 was de laatste gast aangekomen en lieten we
iedereen aan tafel roepen waarna wij als laatste binnekwamen, onder luid
applaus van onze gasten.
De sfeer in de zaal zat meteen goed, alleen in de zaal van
de familie was dat iets minder : bleek dat de tafelindeling gemist was, ttz de
ene kant van de lange tafel zat goed maar de andere kant hadden ze de volgorde
omgedraaid waardoor de 2 kindjes ver vaneen zaten, mijn schoonmoeder 1 zoon bij
zich had en 1 zoon helemaal aan de andere kant van de tafel ipv aan haar
overkant. Slechts 2 neven langs moeders kant aanwezig en ook hier allebei aan
een complete verschillende kant van de tafel.Niets meer aan te doen want iedereen zat al neer maar
achteraf gehoord dat het bij 1 iemand voor heel wat wrevel gezorgd had en ook
mijn schoonzus zat er met een lang gezicht bij (maar dat is bij haar vaker wel
dan niet het geval dus tja).
Mijn man heeft dan een korte verwelkomingsspeech gegeven met
een portie humor erin en ipv na de speech neer te zitten ging hij plots naar de
andere kant van de zaal waar een stoel en een micro klaarstonden en o my god
wat was hij nu van plan ??
Hij begon daar een àndere speech : dat hij wist dat ik
‘somewhere over the rainbow’ zo’n mooi nummer vind en hij daarom stiekem
zang-en ukelele-les gaan volgen was zodat hij voor mij dat nummer live zou
kunnen brengen op onze trouw.
NIEMAND wist ervan, echt niémand, hij had weken geoefend en
het voor werkelijk iédereen verzwegen.
Ik stond daar met mijn mond open : mijn man die een
ongelooflijk lage hese stem heeft en die zou gaan zingen ? Mijn man die in zijn
leven nog nooit een instrument vastgenomen had en hij zou nu ukelele spelen ?
Voor meer dan 100 man ineens ?
Bleek hij de laatste weken telkens die vroege meetings die
hij zogezegd had verzonnen te hebben om les te gaan volgen, en vaak zat hij ‘s
avonds als ik laat thuis kwam een paar uur op de parking iets verderop in zijn
auto te oefenen. Niet normaal toch ??
De hele zaal wist niet wat er gebeurde, het was PRACHTIG,
werkelijk PRACHTIG ook al was het technisch voor verbetering vatbaar ;o)
Na het eten zijn we vrij snel aan het dansen gegaan,
openingsdans was ‘heavy cross’ van The Gossip, wat iedereen een onverwachte
keuze vond maar er wel voor zorgde dat de sfeer er meteen inzat en daar dan The
Black Eyed Pies achteraan gegooid waarbij we direct een hoop volk op de vloer
kregen en voilà, het feest was vertrokken.
Onze DJ was zo super de super : die man heeft ons feest dus werkelijk gemààkt, iedereen
kwam constant zeggen hoe goed ze de muziek vonden.
Omdat het zo warm was stonden de deuren naar het balkon open
en hebben we de opblaasbare chesterfields die we gehuurd hadden naar daar laten
slepen wat voor een lounge sfeer zorgde buiten.
Het was àf, echt àf.
Vooraf dachten we dat we tegen 3hr zeker in ons bed zouden
zitten maar om 3hr stond de dansvloer nog verrassend vol en pas tegen 4hr zijn
de meesten beginnen doorgaan (we hebben het over allemaal 40 plussers en veel
50 plussers. Dat had ik echt niet verwacht).
Rond 4hr hebben we het feest laten stilleggen maar 5 “die
hards” van onze vriendenkring kregen we niet buiten : we hadden ons gerief al
van boven gehaald, de spullen die we mee moesten nemen klaargezet, de gehuurde
spullen bijeen gezet etc en die bléven maar op de dansvloer staan en de dj (die
een vriend is van 1 van die koppels) deed lustig mee.
Uiteindelijk hebben we dan rond 5hr 1 van de memorabelste
momenten van de avond meegemaakt : ik had Les Lacs du Conemara verboden aan de
DJ (hij zou het sowieso niet gedraaid hebben want niet zijn genre) en toen we
buiten op de trappen van het kasteel stonden, onze auto reeds voor de deur en
ons gerief reeds ingeladen besloot de dj dat nummer toch te draaien. Waarna hij
zelf een tafellaken nam en mee begon te zwaaien en iedereen met iéts zwaaide
van sjaals over servetten naar tafellakens.
1 iemand heeft het gefilmd en het is hilarisch, we liggen
telkens dubbel als we ernaar kijken.
Ik denk dat dit échte vriendschap is : je beste vrienden die
–bloednuchter- uit de bol gaan als kleine kinderen om 5hr ‘s morgens.
De DJ heeft dan de kabels echt losgekoppeld en toen heeft
mijn getuige haar iphone op de grond gelegd en hebben ze nog zitten dansen op
de trappen van het kasteel - dat ondertussen reeds afgesloten was en alle
lichten uit.
Wij zijn dan tegen 5h15 vertrokken, de die hards zijn in hun
glamouroutfit naar een café in a’pen getrokken…
Het was een zàlige trouw, ik had er vooraf schrik voor omdat
ik ooit maar 1 echt plezante trouw heb meegemaakt maar ons feest kon daar
absoluut aan tippen.
Iédereen kwam zeggen hoe leuk ze het vonden, een vrouw die
enkele weken voor ons trouwde zei dat ze ons feest veel leuker vond dan het
hare en nadien hebben we massa’s bedankberichtjes gekregen voor de leuke avond.
Bruidjes, het
is een cliché waarmee iedereen afsluit maar het is waar : GENIET van elke
seconde want de dag vliégt werkelijk voorbij !!!
ik heb een kleine selectie foto's op facebook gezet, de meest persoonlijke momenten heb ik er niet ingestoken (stadhuis, verwelkoming suite etc) omdat ik die niet zomaar publiek wil gooien.
Hopelijk werkt de link...
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1015032244945...