TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Jessica
5-5-2012
|
5-10-2011 21:23:15
Dag Jel
Hier wordt ik toch eventjes stil van...
Innige deelneming!
Het is heel normaal dat je overhoop ligt met je gedachten en gevoelens,dat je niet meer weet wat je juist moet doen.
Eerst en al moet je doen wat je hart zegt, als je je trouw wilt laten doorgaan, doe dit dan zeker. Zeker als je verloofde dit ook wilt....
Wij maken niet hetzelfde mee, maar de vader van mijn verloofde is ook overleden een hele tijd terug. Ik weet niet of je in de kerk trouwt? Maar bij de voorbeden wordt er altijd een herdenking naar de overledenen toe gezegd. Wij doen het wel in het speciaal naar zijn vader toe. Ook weet ik al dat het toch hevige emoties gaat losbrengen naar zijn familie toe, owv dat hij overleden is in de oorlog ex-joegoslavie en dat hij uit hun leven werd gerukt, en de oorlog ligt nog zeer gevoelig bij hun... Maar toch vernoemen we hem, omdat als we het niet zouden doen,zou het niet juist aanvoelen. Het geeft nog een teken na zo lange tijd,dat we aan hem denken en dat hij altijd in ons hart verder leeft,zeker op de mooiste dag van ons leven, omdat we hem er graag bij hadden willen, maar toch niet gaat.Op deze manier is hij in onze gedachten bij ons op die mooie dag.
Het gaat moeilijk worden!!!maar ook juist heel mooi op een emotionele manier met verdriet! Hem erbij betrekken maakt je familie compleet, anders zou het voor ons nooit compleet aanvoelen!
Ik wens je nog veel sterkte toe
groetjes Jessica
|
|
marinka
7-7-2012
|
5-10-2011 21:23:26
allereerst mijn innige deelneming gewenst.
ligt moeilijk he, wat is nu het beste? als je iets doet kan je hen mss idd er nog meer aan doen denken en word het even triest ofwel niets doen en dan mss je schoonmama kwetsen omdat je niets hebt gedaan...denk dat je dit mss het beste met je vriend en schoonmama bespreekt, zij weten immers zelf het beste of ze het zouden aankunnen of liever niets doen.
wij laten zelf ballonnen op in de vorm van duiven voor onze mama's en broer die er niet meer zijn en zullen een heel kort tekstje lezen maar het is niet de bedoeling dit erg triest te maken, gewoon even erbij stilstaan een zinnetje of 4 voorlezen en terug verder doen.
veel sterkte
groetjes,marinka
|
|
Katleen
24-9-2011
|
5-10-2011 21:36:44
Dag Jel, wij zijn 11 dagen geleden getrouwd. Mijn mama is 2 maanden eerder gestorven en wij hebben alles laten doorgaan, weliswaar na veel overleg en getwijfel. Ze keek er enorm naar uit, ze zou niet gewild hebben dat we het annuleerden. Het is heel confronterend om 2 maanden na zo'n gebeurtenis opeens vrolijk in het huwelijksbootje te stappen. Er zijn momenten die heel moeilijk en pijnlijk zijn, maar langs de andere kant is het ook zo'n speciale, mooie dag dat je het soms ook even kan vergeten en echt blij en gelukkig bent. Je bent ook niet alleen, iedereen is erbij om samen met jullie te vieren, maar ook om jullie te steunen. Mijn papa en de rest van de familie zeiden achteraf dat het moeilijk was, maar dat ze ook blij waren dat er naast de droefheid toch nog plaats is voor vreugde. Wij hebben mijn mama zoveel mogelijk proberen te betrekken door haar te vermelden in ons welkomstwoord in de mis, maar ook tijdens het groot dankgebed. Na de mis zijn we met de naaste familie een bloemstuk met dezelfde bloemen als het bruidsboeket op het kerkhof gaan leggen. En 's avonds werd ze aangehaald in de speeches en werd er over haar gepraat. Zoals ik zei: niet altijd gemakkelijk, maar het was de enige manier om haar er toch een beeje bij te hebben. We hebben een stralende dag gehad en ik weet dat zij voor dat mooie weer gezorgd heeft. Ik weet ook dat ze meegekeken heeft en trots was. En voor ons was ze er wel bij, ze zal er altijd bij zijn! Ik zou zeggen, iedereen moet dit voor zichzelf beslissen, maar bedenk wel dat het altijd moeilijk zal blijven dat hij er niet bij kan zijn, ook als jullie het uitstellen! Veel succes met de beslissing en vooral veel sterkte voor de hele familie!
|
|
jill
30-6-2012
|
5-10-2011 21:41:20
Hoi,
eerst en vooral wil ik jullie heel veel sterkte toe wensen.
Mijn papa is bijna 2 jaar geleden gestorven, kwam echt enorm hard aan.
Ik moet zeggen, tot op heden heeft mijn mama het er nog steeds moeilijk met het feit dat mijn papa er niet meer is en er op onze dag niet gaat zijn. voor mij is dot ook enorm moeilijk, hij zou zo blij geweest zijn en trots op zijn prinsesje(zo noemde hij mij altijd)
Of het nu maanden of jaren geleden is, zo'n dag gaat en is zowiezo heel moeillijk. Ik had graag de dag nadien een roosje gaan leggen op de begraafplaats, ik weet niet of ik het ga aan kunnen op de dag zelf....
Veel sterkte!
|
|
Effie
28-4-2012
|
5-10-2011 22:46:30
Hoi Jel,
Hier ook innige deelneming :-( wat een triest nieuws om te vernemen.
Ik kan er inkomen dat dit nu een stop zet op alle voorbereidingen en dat is ook maar normaal. Het is moedig en mooi van je vriend dat hij jullie huwelijk en feest toch wil laten doorgaan ondanks het verdriet. Zo zou zijn papa het missch zelf ook hebben gewild?
Bij ons is de mama van mijn vriend ook overleden, het is voor ons ondenkbaar om haar als persoon niet te betrekken bij ons huwelijk, ook zij zal in onze speeches en op de ceremonie aanwezig zijn in ons hart, in onze woorden en in de muziek. Dat maakt het voor hem en zijn familie wel allemaal erg emotioneel, maar zoals Jessica zegt: het zou anders niet juist aanvoelen.
Doe wat jullie hart je ingeeft. De trouw op een later tijdstip laten doorgaan maakt het gemis niet minder erg. Jullie feest kan nog een beetje vreugde schenken in een periode waar erg veel verdriet hangt.
Ik wens jullie veel sterkte!
Groetjes
Effie
|
|
Sandra
7-9-2012
|
6-10-2011 9:50:09
Dag Jel,
Oh...hier word ik echt stil van!
Zo erg voor jullie...ik hoop echt dat jullie de steun bij elkaar vinden!
Je had je grote dag je helemaal anders voorgesteld natuurlijk...probeer toch te genieten van jullie dag! Ik wens jullie heel veel sterkte!
groetjes
|
|
Evi
18-8-2012
|
6-10-2011 11:05:54
Lieve Jel en familie,ik denk dat heel het forum een krop in zijn keel krijgt bij het lezen van je berichtje... wij gaan ook trouwen voor de Kerk en maken eventjes tijd om de overledenen te herdenken, vooral dan door middel van muziek en stilte, we spelen dan het lied 'fields of gold' ... als we de kerk buitenkomen laten we allemaal ballonnen op en 1 hele grote voor ons voke... De dag voor of de dag er na, weten we nog niet goed, gaan we ook een boeket leggen zoals dat van mij op het kerkhof. heel veel liefde en sterkte voor jou en je familie, probeer toch nog te genieten van je voorbereidingen en jullie dag zelf, dit zou je schoonpapa ook willen Liefs, Alexander & Evi
|
|
Jel
22-6-2012
|
6-10-2011 16:32:08
Bedankt voor jullie reacties, wij trouwen inderdaad ook voor de kerk. Ik denk dat we het misschien best eens bespreken met de priester en zeker ook iets doen voor hem. Het oplaten van een ballon vindt ik ook wel een goed idee. Amaai katleen ik ben nog een beetje opgelucht dat we nog tijd genoeg hebben om het een beetje te verwerken. Twee maanden nadien ik weet niet of ik of mijn vriend het zouden aankunnen. Chapeau! Het is natuurlijk wel een feit dat jouw mama of mijn schoonpapa zeker niet zou willen dat we alles af gaan lassen dus daar trekken we ons ook een beetje aan op. Het wordt even zoeken maar hopelijk vinden we een manier om hem zeker te herdenken op deze dag.
|
|
dorien
5-5-2012
|
6-10-2011 17:03:42
veel sterkte!
wij doen een alternatieve viering, en bij deze viering laten we een kaarsje branden als teken dat de overledenen er toch wel een beetje bij zijn x
|
|
eva
12-5-2012
|
6-10-2011 20:50:28
hey
allereerst veel sterkte in deze zware periode.
Het is normaal dat jullie even stoppen en dit harde nieuws verwerken maar inderdaad de papa van je vriend zal zeker niet gewild hebben dat het leven voor altijd stil valt.
Bij ons zijn er al heel wat mensen, die heel belangrijk voor ons waren, die we op onze trouw moeten missen. Met in het bijzonder de mama van mijn vriend. Ik heb haar zelf nooit mogen ontmoeten, zij is nu bijna 11jaar overleden. Maar op zulke dagen heeft hij het heel hard hiermee. Zo zijn we bijvoorbeeld eerst naar het kerkhof gegaan alvorens we onze verloving aan de rest van zijn familie zijn gaan zeggen.
En het is net hij die wil dat zijn mama speciaal aandacht krijgt in de viering.
Tijdens de voorbeden wordt zij speciaal aangehaald met een korte tekst. en nadien zullen wij elk een kaarsje aansteken aan onze huwelijkskaars, als teken van herinnering aan de overledenen. Ondertussen gaan we het liedje "still with me" van nathalia laten spelen.
We weten dat de ogen niet droog zullen blijven maar het is zo belangrijk voor hem om haar erbij te betrekken dat we niet anders willen.
Veel moed en sterkte. en probeer te genieten van jullie dag. hij zal het niet anders gewild hebben.
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|