Terug naar overzicht
Heidi, ik voel met je mee!
Ik kan dit dubbel gevoel wel een beetje begrijpen. Op oudejaarsavond keken we zo erg uit naar middernacht om dan eindelijk de start van "ons" jaar te kunnen vieren. We hadden onze sms'jes met "Het wordt een fantastisch jaar!" al klaar, toen we rond 21h een telefoontje kregen van mijn schoonmoeder: mijn verloofdes peter (en enige grootouder) ligt op sterven... Hij is al een hele tijd ziek, maar we hadden niet verwacht dat het zo plots zou gebeuren, aan het begin van wat voor ons een fantastisch jaar had moeten worden. (En we trouwen ook nog eens op vrijdag de 13de...)Innige deelneming!
Ik had ook graag op vrijdag de 13e getruwd, in juli... maar om organisatorische redenen zijn we toch voor een zaterdag gegaan... vrijdag de 13e zie ik als een geluksdag :)Het is inderdaad soms hard, hoe je van minuut op minuut kan wakker gemaakt worden...liefs.
Ik begrijp je volledig! Mijn papa zijn broer is ook gestorven en het was zaterdag de 24ste s morgens begrafenis om dan s avonds kerstavond te vieren... Allemaal dubbel!Maar zoals je zegt, het is ook fijn eindelijk in het jaar te zitten waarin je met je grote liefde trouwt...
Je kan hen steeds betrekken in jouw dag.Ik ga een ketting kopen met een amulet aan waar ik een foto van mijn papa in kan steken zodat hij toch met mij meestapt.
helaba,ik kan ervan mee spreken mijn grootvader is op 30 december 2010 overleden en ik heb het ook steeds moeilijk die dagen maar dan denk ik bij mezelf meid wat zou hij trots op jouw zijn met alles wat jullie realiseren, momenteel verbouwingen , in augustus trouwen , ik weet heel goed dat ik boven een sterretje heb die naar me kijkt en ontzettend fier op me is sterkte alvastvanessa