TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Emy
30-6-2012
|
10-1-2012 9:42:03
Hoi Lotte
echt raad kan ik je niet geven, wij zijn geen van beiden zelfstandigen en dus ook nog niet getrouwd, maar ik kan je wel vertellen hoe wij het ongeveer doen.
Wij hebben al sinds we samenwonen (bijna 6 jaar nu) een gemeenschappelijke rekening, waar onze lening van het huis vanaf gaat, en waar we dus elke maand een (groot) deel van ons loon op storten.
We hebben gerekend dat we zo'n 2500€ per maand op die rekening willen (lening + kosten zoals elektriciteit, water, internet, supermarkt, ...), en dan gekeken wat we per maand verdienen en in percentages opgedeeld.
Het gevolg is dat mijn vriend zo'n 1600€ stort en ik 900€.
Hierdoor houden we ongeveer hetzelfde over per maand op een persoonlijke rekening.
Ergens was dat in het begin moeilijk om te aanvaarden, maar je staat nu eenmaal samen in het leven, zeker als je getrouwd bent. En dan zijn wij beiden van mening dat het potje bij elkaar gelegd wordt en dat daaruit genomen wordt wat nodig is om 'samen te leven'.
Het 'voordeel' is dat ons spaargeld bijna op zal (voordeel... tja...) na de trouw gezien dan ook de verbouwingen zullen gedaan zijn (eindelijk) en we dus samen opnieuw kunnen beginnen sparen.
Hopelijk ben je hier iets mee, misschien ook niet... in ieder geval heel veel moed, en ik hoop dat dit toch tenminste een beetje meer gemoedsrust geeft.
Grtjs
|
|
fleur
8-9-2012
|
10-1-2012 9:46:18
Wij doen het idd ook op dezelfde manier als Emy. Hebben ook een gezamenlijke rekening waar we elke maand op storten, in verhouding van wat we verdienen.
De kans zit er ook wel in dat mijn vriend zelfstandig wordt in de toekomst. Hij werkt nu in de zaak van zijn vader en normaalgezien zal ie dat binnen x-aantal jaar overnemen... We gaan dan ook eens moeten zien hoe we dat best zullen aanpakken...
|
|
Sara
6-10-2012
|
10-1-2012 9:46:54
ik moet zeggen dat ik in de situatie zit van jou man in onze relatie. mijn ouders zijn niets iets welgestelder, betalen groten deels het huwelijk, ik verdien niet super veel meer maa rik heb dan wel een auto van het werk enz. Wij werken ook met een soort gemeenschappelijke rekening waar ieder evenveel opzet en waar ik dan ook nog voor mezelf nog het meeste overhou.
Persoonlijk vind ik dit zelf ook niet zo leuk, mijn verloofde heeft/had schulden en die zijn nu bijna terugbetaald maar hij heeft niet veel per maand over om iets leuks te doen. ik koop hem ook vaak dingen en ik ben toch een beetje bezorgd of hij iets kan betalen als ik wat kado krijg. ook onze meubels zijn eigenlijk allemaal van mij. ik hou ook alle financien bij etc etc.
Wij spreken nu ook over kindjes en een huisje, maar als ik rationeel kijk dan zie ik dat gewoon niet zitten, puur om voorgaande redenen.
Vrienden die er van weten verklaren ons voor zot dat wij ( ik) alles regelen voor financien en reageren dat we elkaar niet vertrouwen. ik ben het daar niet mee eens. wij zien elkaar graag buiten het geld om en als we praten om geld maken we altijd ruzie ;-)
als ik een raad mag geven, ik heb er mij bij neergelegd. Wij hebben nu een algemeen spaarpotje gemaakt waar we beide geld op storten ( buiten ons ' huishoudgeld') wat we over hebben en niet zelf willen sparen zetten ze op die rekening en dat werkt goed en we noemen het onze backup rekening.
geld blijft een taboe onderwerp ma je moet echt niet het je leven laten leven. ok er is een huwelijkcontract. en ik zou toch proberen te blijven praten over hoe je je voelt over dat geld en hem echt duidelijk maken dat het je dwars zit en ook openstaan voor zijn mening
ps: kadootjes van het hart zijn soms veel beter dan kadootjes met geld ;-)
|
|
Els
27-1-2012
|
10-1-2012 10:09:52
Hallo, Bij ons word ook wel veel 'gedeeld', toen we 7jaar geleden in ons eerste appartementje gingen wonen hebben we een gemeenschappelijke rekening geopend om de huur elec. water, enz van te betalen omdat ik in die tijd parttime werktte stelde mn vriend zelf voor dat hij er mee op zou storten omdat zijn loon hoger is, nu 7jaar , 3kindjes en ons eigen gekochte huis later gaat dat nog steeds zo, ik heb nu een andere job en verdien meer dan toen maar nog steesds niet evenveel nu storten we beiden hetzelfde bedrag we hebben ook samen 2 auto 's hij betaald de ene ik de andere, de rekeningen die toekomen worden meestal door hem betaald omdat hij meer verdiend boodschappen gewoon door wie er op dat moment omgaat wij hebben zeker en vast ook woorden over geld (net als IEDEREEN) en het is niet altijd simpel aangezien wij er niet 'warm' inzitten geen sponsorende ouders hebben en ik voorlopig nog thuis ben met bortsvoedingsverlof en dus niet het loon heb van als ik ga werken, wij hebben alles in ons huisje van de zetels tot de kleinste lepel dan ook zelf betaald en daar word ook niet over gediscussieerd wat van wie is, wat we doen doen we samen, nu gaan we na ons huwelijk 4dagen op reis met de kids ik heb dat betaald en aan hem als nieuwjaarskado gegeven maar als we dan daar zijn zal hij misschien meer iets betalen dan ik dus komt dat eigenlijk allemaal op hetzelfde neer, ik begrijp dat je er wel mee zit zou het er ook moeilijk mee hebben maar ik vind het wel een beetje raar dat jullie echt alles op papier zetten het gaat in een huwelijk toch ook om wederzijds vertrouwen en geloof in jullie relatie, niet wie er het meeste geld insteekt want dat heb je ook niet altijd in de hand (bv belastingen)
Ik wens je alvast veel succes en hoop dat je het kan oplossen en echt gelukkig kan worden
Groetjes
|
|
Annelies
1-9-2012
|
10-1-2012 10:11:53
Tgoh vriend had meer spaargeld dan mij toen we gingen gaan samenwonen. Ik verdien daarentegen iets meer dan vriend. Bij ons is alle geld samengesmeten en we hebben geen persoonlijke rekening meer.
Mochten we uit elkaar gaan, moeten we gewoon al het spaargeld delen door twee. Als je de balans zou opmaken, zou het misschien niet eerlijk zijn en zou de één meer gespaard hebben dan de ander. Maar om daar nu voor zo'n boekhouding te maken.
Wij zijn van het principe: we leven nu samen en delen dan ook alles ook het geld. Misschien krijgen we er later spijt van maar daar zal ik mij nu nog niet druk in maken.
|
|
Sandra
7-9-2012
|
10-1-2012 10:12:39
Hoi Lotte,
Geldzaken bespreekbaar maken is nooit makkelijk...
Bij jullie is blijkbaar alles zeer gedetailleerd geregeld...want elk bedrag dat niet 50-50 wordt verdeeld, komt op papier te staan.
Ik zou er zelf wel ongelukkig van worden denk ik...
Bij ons ook gemeenschappelijke rekening, wij verdienen ongeveer evenveel dus storten hetzelfde bedrag op de gemeenschappelijke. Voor mijn verloofde maaltijdcheques had, was zijn bedrag iets hoger dan het mijne. Maar nu allebei maaltijdcheques dus eenzelfde bedrag (ook al zijn de cheques van hem iets hoger qua bedrag, daar vallen we niet over!!).
Het 'restbedrag' dat we over houden gaat nu vooral op de spaarrekening voor de trouw natuurlijk...en daar spaart mijn vriend toch wel een pak meer dan mij gezien ik nog een autolening heb lopen. Maar, hij maakt daar geen probleem over terwijl ik mij er soms wel schuldig over voel.
Ik heb het zelf soms ook moeilijk met het idee dat alle inkomsten gemeenschappelijk worden na de trouw (toch als je huwt onder wettelijk stelsel). Maar als getrouwd stel ga je volgens mij ook voor 1 toekomst: een toekomst samen...
groetjes!
|
|
Nathalie
23-6-2012
|
10-1-2012 10:56:15
Net als Annelies hebben wij geen aparte rekeningen. Wij hebben 1 gemeenschappelijke zichtrekening, 1 gemeenschappelijke algemene spaarrekening en 1 trouwspaarrekening. Mijn verloofde is Nederlander en is voor mij naar België verhuisd. Ik had iets meer spaargeld dan mijn verloofde toen we samengekomen zijn (ik ben 2 jaar ouder) en heb een bedrijfswagen. Mijn verloofde heeft toen hij naar België verhuisde 9 maand naar werk gezocht (maar voetbalde wel ondertussen) zodat ik in tussentijd grotendeels voor ons instond. Ondertussen heeft hij een vaste job en verdient hij veel meer dan ik (loon + voetbal). Alles gaat van onze gemeenschappelijke rekening: meubelen, boodschappen, reizen, shoptripjes met vriendinnen, voetbalschoenen, gadgets voor hem, cadeautjes voor elkaar,... We zijn de enige van onze vriendengroep bij wie het zo gaat maar we zouden het niet anders willen. We krijgen vaak de vraag van: "ja maar als jij gaat winkelen en met 5 zakken kleren en 2 paar schoenen thuis komt, zegt Chris dan niks?" Euh nee, dan zegt hij: "Oh leuk engel, ben je gaan shoppen? wat heb je gekocht? toon es!". Nog nooit heeft hij gevraagd hoeveel ik uitgegeven heb. Omgekeerd ook, als hij nieuwe dingen nodig heeft of eens iets wil doen met vrienden, dan kopen/betalen we dat gewoon van onze rekening. We hoeven daarvoor geen verantwoording af te leggen t.o.v. elkaar. We weten zelf wel wat kan of niet (omdat het op dat moment goed/niet goed uitkomt). We kiezen er heel bewust voor om op alle vlakken verbonden te zijn met elkaar (emotioneel, fysiek, financieel, relationeel,... en straks ook wettelijk) omdat het voor ons anders niet "echt" aanvoelt. We delen alles met elkaar dus ook onze bezittingen. Als we een financiële tegenslag krijgen, dan zitten we maar samen "in de shit". Da's voor ons liefde: samen dromen, samen tegenslagen opvangen, kortom lief en leed delen. Als we ooit uit elkaar zouden gaan, dan wordt alles bij helften verdeeld (meubels, zichtrekening, spaarrekeningen). Dat lijkt ons het eerlijkste.
Ik begrijp je dus heel goed als je zegt dat je je niet goed voelt bij de huidige situatie. Zelf zou ik ook enorm droevig zijn. Ik zou eerst nadenken over een systeem waarbij je je wel goed voelt/wat voor jou wel aanvaardbaar is (vb wat bovenstaande bruidjes al noemden: overstappen naar een systeem waarbij elke procentueel stort op de gemeenschappelijke rekening naar gelang wat hij/zij verdient) en dan eens praten met je hubbie. Kan me niet voorstellen dat je man de persoon die hij het liefste ziet op de hele wereld ongelukkig kan/wil zien. Jullie komen er vast wel uit!
Veel succes & liefs,
Nathalie
|
|
Katrien
20-4-2013
|
10-1-2012 11:14:08
Hey,
ik zou me ook niet echt goed voelen bij het systeem: alles mooi in de helft verdelen ofwel opschrijven en terugbetalen.
M'n man verdient meer dan ik, en betaald ook meer af van het huis. Bij de aankoop hebben we een berekening gemaakt en ieder geeft x% van z'n loon voor de lening. We zijn nog niet getrouwd, en hebben momenteel gewoon elk onze zichtrekening. Het bedrag van de lening gaat eraf, en de rest is voor onszelf.
De rekeningen betaalt m'n man, en ik doe meestal de boodschappen. Kledij voor de kinderen koop ik ook meestal.
Onze 13de maand en vakantiegeld worden op een aparte rekening overgeschreven, en daarvan gaan we op reis. Dus ook hier betaalt m'n man meer dan ik, want hij heeft meer 13de maand én meer vakantiegeld. En hetgeen we nog extra uitgeven, wordt ongeveer 50/50 verdeeld.
Ook grote uitgaven (de verbouwingen, nieuwe keuken, nieuwe meubels) worden 50/50 verdeeld.
Maar echt alles tot op de cent uitrekenen? Daar zou ik me dus ook niet goed bij voelen.
Ik zou toch eens proberen te praten met je man. Zeggen waar het schoentje wringt. Je geraakt er samen wel uit!
Katrien
|
|
caroline
9-6-2012
|
10-1-2012 12:54:47
Wij doen het net zoals Annelies. Alles op 1 rekening, geen persoonlijke rekeningen meer.
Mijn verloofde had al veel meer gespaard dan ik, maar hij had hier totaal geen problemen mee.
Sommige mensen zie je wel eens bedenkelijk kijken als we hen dit vertellen, maar voor ons werk het :).
Misschien kan je hier of daar toch een verandering doorvoeren als je man dit ook ziet zitten?
Hopelijk geraken jullie eruit!
|
|
dorien
5-5-2012
|
10-1-2012 13:15:39
ik heb veel meer kunnen sparen (door fantastische grootouders, ouders die me veel gaven,...) in tegenstelling tot hem. hij heeft ook alleen gewoond en heeft minder hulp van andere waardoor hij toch wat minder heeft dan ik. hij voelt zich er ambetant bij. zeker omdat mijn ouders ons al eens iets geven, helpen bij onze trouw ... maar ik heb gezegd dat we gewoon moeten aanvaarden en blij moeten zijn met wie wat geeft :)
ik ben er absoluut voor om na onze trouw nog maar 1 rekening te hebben! ik wil niet dat hij zich slechter blijft voelen dan ik!!! ik wil gewoon SAMEN LEVEN! :) maarja ieder maakt deze keuze voor zich natuurlijk e!
|
|
heidi
|
10-1-2012 13:17:29
toen wij gingen samenwonen had mijn man het ook beter dan ik, hij had al geerfd op jonge leeftijd en werkte al van zijn 15jaar, ik ben pas op mijn 18gaan werken en kom uit een groot gezin (heb nooit iets tekort gehad)...toen wij pas samenwoonden betaalde ieder zijn deel, ik zorgde voor mijn uitgaven (wagen enz... ook hij deed dit, huishuur ging door 2)... toen we bouwden kreeg hij ook van zijn ouders een zeer mooie cent, dit werd wel op papier gezet...de dag dat we uiteen zouden gaan kreeg hij eerst zijn geld terug, als er kinderen kwamen verviel dit allemaal...
ook nu verdient hij meer maar we zijn getrouwd nu, alles is gezamelijk,we hebben ook samen een zaak in bijberoep.
Natuurlijk is het best 1gezamelijke rekening, zeker als je gaat bouwen of huisje kopen, maar het beste is hierover eens goed te gaan samenzitten en praten...
|
|
Stefanie
25-5-2012
|
10-1-2012 13:42:15
Hey Lotte,
eerst en vooral ik denk dat je vraag hier op het forum wel degelijk een terechte plaats verdient. Ik denk ook dat je lang niet alleen bent met je frustraties en zorgen over geld.
Bij ons is er ook serieus gesproken over welk systeem we zouden hanteren zodat ieder zich er goed bij zou voelen. Mijn vriend studeert momenteel nog en heeft dus geen inkomen. Ik werk nu één jaar en heb een startersloon. We hebben beslist om gedurende het jaar dat hij nog studeert alles 50/50 te verdelen (wel veel minder strict dan wat jij beschrijft, mijn maaltijdcheques zijn bvb gemeenschappelijk). De reden hiervoor was dat hij zich onconfortabel zou voelen als hij financieel van mij afhankelijk zou zijn. Hij heeft ook al een paar jaar gewerkt en nadien beslist opnieuw te gaan studeren, hij gebruikt die buffer en zijn spaarcenten nu dus voor zijn studies te bekostigen. We hebben van in het begin wel gezegd dat eens beiden een vast inkomen hebben de lasten procentueel zullen worden verdeeld.
Ik denk ook dat niets je mag tegenhouden dat als je je onconfortabel voelt bij de huidige situatie je kan vragen aan je man om die regeling te herzien. Je kan voorstellen of hij het ziet zitten over te stappen op een procentuele verdeling, als je je daarbij beter zou voelen.
Heel veel succes in ieder geval!
Stefanie
|
|
Jana
5-5-2012
|
10-1-2012 15:23:19
pff! toen wij gingen samenwonen hadden we ook twee aparte rekeningen en deelden we alles door 2. Maar nu dat wij een huis gekocht hebben is al ons geld samegekomen op 1 rekening. ik heb altijd zoiets gehad van: als je trouwt ben je met 2 om alle kosten te delen van 1 rekening. het is niet de bedoeling dat er iemand zich slecht voelt in die situatie! eerlijk gezegd zou ik er niet mee kunnen leven. En ik vind ook dat je partner mee mag opdraaien voor u leningen!! ofwel kies je voor je huwelijk ofwel ben je dan toch onzeker (uwe man dan)?? hij wil er precies zeker van zijn moest het mislopen dat hij dan nog geld gaat hebben!!! zo komt dat bij mij over! moesten wij ooit uiteengaan zal alles mooi in twee verdeeld worden! maar das niet de bedoeling! we hebben voor elkaar gekozen (binnekort in rijkdom en armoede!) en ik vind dat je best op je strepen mag staan om daarvoor te gaan!
amai proficiat dat jij da volhoudt! hoedje af!
groetjes
|
|
Bruidje
28-4-2012
|
10-1-2012 15:23:45
Hoi Lotte!
Ik heb je bericht met veel aandacht gelezen...
Wij hebben elks onze eigen zichtrekening (waarop ons loon wordt gestort) en we betalen elks netjes de helft van ons koop-appartement (dit vond ik heel belangrijk, mocht er ooit een haar in de boter zitten). We hebben een gemeenschappelijke spaarrekening waarop we wel beiden sparen en alle financiële meevallers (erfbedrag, ontvangen belastingsgeld, dertiende maand, ...) worden hier ook op overgemaakt. Mijn vriend heeft een beter loon dan ik en heeft dus (meer) geregeld centjes over dan ikzelf maar daar maken wij geen probleem van. Ik werk als reisagente dus hij mag meerdere keren per jaar 'goedkoop' op verlof! :-) De ene keer doe ik boodschappen, de andere keer hij, ik koop regelmatig kadootjes voor hem en als ik ga winkelen, krijg ik heel vaak zijn kaart mee. Voor ons werkt het voorlopig prima zo dus wij gaan er niets aan veranderen. Ik zou me persoonlijk een beetje in de steek gelaten voelen als mijn vriend me financieel niet zou (willen) bijstaan.
Als ik eens een dure maand heb, weet ik zeker dat hij meer kosten op zich neemt...
In een huwelijk is het toch niet 'ieder voor zich'?
Bespreek het nog eens samen, dan komt het vast tot een oplossing voor beiden! X
|
|
kim
7-7-2012
|
10-1-2012 16:48:51
Hey Lotte,
eerlijk gezegd (en dit is niet om je 'dieper' in de put te werken) ik zou me ook rot voelen bij jullie situatie.
Alles wat jullie doen, of toch bijna alles aan je uitleg te lezen, wordt in de helft gesplitst en op papier gezet ? Ik zou hier zot van worden!
Onze situatie is ook niet altijd even gemakkelijk geweest,
mijn vriend had niet veel spaargeld, ik dan weer wel.
Mijn schoonouders zitten er totaal niet goed voor, mijn ouders weer wel.
Alle meubelen en veranderingen aan ons huis zijn zo goed als betaald door mezelf of mijn ouders.
Er is amper iets dat door mijn vriend of zijn familie betaald is.
Maar eerlijk gezegd, ik trek me dat niet aan! Ik zie hem graag en dus deel ik met plezier!
Onze rekeningen lopen als volgt: elk een aparte rekening + 1 gezamelijke.
Op de gezamelijke wordt mijn vriend zijn loon gestort. Hij betaald het huis en alle rekeningen daarmee af.
Het enige wat wij in 2 delen is ons huishuur: ik betaal de helft op zijn aparte rekening, daar leeft hij van. Ikzelf zorg voor de inkopen. En dit gaat vrij goed in zen werk :-)
Als jij je echt zo in een dipje voelt daardoor zou ik dit echt nog eens goed bespreken met je man! Natuurlijk ligt dit bij zelfstandigen misschien wat moeilijker, maar er zal wel een deftige oplossing uit de bus komen hé! Veel succes!
|
|
inge
15-9-2012
|
10-1-2012 18:38:58
Wij hebben grond gekocht en een huis gebouwen en vanaf dan één pot. Alles samen. Ik werk ook maar drie dagen per week, en dat voor de kindjes. Mijn man werkt in volcontinu systeem, dus ben ik er veel voor ons gezinnetje. Dat is een beslissing die we samen genomen hebben en moest alles hier apart zijn zou het met mijn loon geen vette troef zijn, haha.
|
|
veronique
30-6-2012
|
10-1-2012 18:43:36
Dag Lotte,
kop op!!
Hij verdient mss wel meer, en zit er mss beter voor, maar ik denk altijd aan hetgeen mijn pa altijd zei, en mss is dit wel van toepassing voor jullie!!
hier is het ook wel zo.
mijn vriend verdient ook meer (lees dubbel) maar ik werk dan ook maar 28 u meer.
Maar wie doet alles in het huishouden?
Hier ben ik dat, de boodschappen, de 2 kindjes voeren en halen, de was en de strijk, het meeste onderhoud, de papieren en de geldzaken,...
men mag dit ook wel niet vergeten hé!
wij hebben enkel nog 1 rekening en 1 spaarrekening, hebben dus 2 kids en hebben gebouwd. indien nodig wordt alles gedeeld!
laat ons hopen dat het nooit moet gebeuren.
maar het is zo, ruzie ontstaat bijna altijd door geldzaken!
MAAR, het is zeker niet plezant als ze het altijd doorsteken, of zelfs in uw geval alles op papier gezet wordt! wat zal er gebeuren als jullie kindjes hebben?
nog een vraagje, die lening die je afbetaalt voor uw huisje, wonen jullie daar nu in, want mss kan je als jullie dan toch van plan zijn om samen iets te kopen dat huisje verkopen, en dan begin je weeral met een schone lei?
veel liefs, en hopelijk komen jullie tot een oplossing.
veronique
|
|
tima
8-9-2012
|
10-1-2012 18:52:15
door de zure appel bijten vrees ik niemand praat graag over geld maar zo kan het toch ook niet verder ik vrees dat je op een bepaald moment gaat breken en dan is het over en out . Want ook die vlinders lijden onder zon druk . het is toch een huwelijk uit liefde niet een zaken transactie die hij heeft aangegaan ? En idd bij zelfstandigen is het miss iets moeilijker maar alles vastleggen vind ik toch overdreven ( tenzij dat het over een bedrag van duizenden euro's gaat natuurlijk) bij ons is alles gezamelijk maar wij hebben daar samen over besloten int begin verdiende ik meer nu verdiend hij iets meer +- €400 maar ik werk nu 4/5 om op woensdag er te zijn voor ons kindje na school .binnen x aantal jaar (daar hij al vorderingsexamen heeft gedaan ) kan dit oplopen tot een verschil van €1000 maar aan de andere hand zijn mijn ouders vrij gul en zijn ouders kunnen nooit niets geven (hebben daar ook de middelen niet voor wij helpen hen dan ook regelmatig finacieel voor medische kosten) het enigste dat we wel zijn overeen gekomen is dat erfenissen wel op papier worden gezet
ik wens je heel veel succes ,liefde en een lang gelukkig huwelijk
|
|
Joris
25-6-2011
|
11-1-2012 10:29:29
Onze situatie heeft ook een beetje van de jouwe. Ik werkte reeds enkele jaren terwijl mijn vrouw (toen vriendin) nog studeerde. Ik heb dus heel wat meer spaargeld dan zij. Bovendien hebben mijn ouders mij al goed op weg geholpen met een bouwgrond en geld (haar ouders totaal niet) en verdien ik ook meer als zij. Onze startsituatie voor de trouw zat dus ook tamelijk uit balans. Wij hebben toen ook gediscussieerd op de scherp van de snee ;-) onder welk stelsel we zouden trouwen (scheiding van goederen of wettelijk stelsel). Wij zijn uiteindelijk gegaan voor het wettelijk stelsel voornamelijk om niet in de situatie te belanden van jullie en samen bereik je meer dan ieder apart. Ik moet wel vertellen dat “mijn bezittingen”van voor het huwelijk wel vermeld staan in het huwelijkscontract onder mijn naam maar toch eigenlijk niet meer van mij persoonlijk zijn (moeilijk uit te leggen maar de notaris heeft dit goed opgelost). Vanaf ons huwelijk is er enkel nog het gemeenschappelijke (ook al verdien ik meer) en dit voelt zeer goed aan. Zij gaat eens shoppen en ik eens op stap en eet misschien wat meer dan zij :-) Zoals hierboven reeds vermeld, je gaat samen voor iets met alles erop en eraan. Nu mijn “raad” voor jou is hierover zeker te blijven praten met je man want alleen zo kan er iets veranderen. Je kunt nog van scheiding van goederen naar het wettelijk stelsel overstappen, maar vermits jullie beide zelfstandig zijn, is dit af te raden. Ondanks een scheiding van goederen kan je toch leven als wettelijk stelsel. Ik bedoel hiermee dat jullie vanaf nu een streep kunnen trekken en er samen voor kunnen gaan. Hij draagt meer bij zodat jij beetje ruimte krijgt om je schulden af te lossen. Eens je er bovenop bent, kan dit terug wat in balans getrokken worden. Je kunt van hem niet verlangen, hoe groot de liefde ook is, om zijn bezittingen tot nu toe bijvoorbeeld ook op jouw naam te zetten, maar hij moet wel beseffen dat trouwen er samen voor gaan is (ook al is er scheiding van goederen) en samen je sterker staat dan ieder apart. Hopelijk ben je hier iets mee. Indien je nog wat raad nodig hebt, geef je maar een seintje…
|
|
Heidi
7-7-2012
|
11-1-2012 13:48:25
Kan me voorstellen dat dit héél moeilijk is voor je. Ik zou er mij ook echt niet goed bij voelen.
In mei 2009 zijn mijn vriend en ik gaan samenwonen. Hij werkte toen twee jaar en had van die periode een spaarpotje. Ik zou in juni afstuderen, en had dus nog geen loon. Mijn ouders betaalden mijn kinderbijslag door + een "zakcent". Door te gaan samenwonen en de eerste maanden van zo goed als één loon te moeten leven was mijn vriend zijn spaartpotje leeg. Het grote voordeel toen was dat hij een bedrijfswagen had.
In september 2009 ben ik dan beginnen werken, gelukkig had ik onmiddellijk een contract onbepaalde duur dus hadden we wel een zekerheid.
Van thuis uit heb ik héél veel meegekregen voor in ons appartementje (dat we huren), maar vooral naar inboedel toe; zo goed als alles wat in onze keukenkasten en livingkasten staat had ik al voor ik ging samenwonen. mama kocht een servies met spaarpunten "voor als je gaat alleen wonen", mama bracht handdoeken mee die ze ergens kon krijgen, en ga zo maar door. Onze zetel hebben we nieuw gekocht. Onze eetplaats hebben we op kapaza gekocht voor 250 euro, onze slaapkamer is een samenvoeging van mijn "kinderkamer" en zijn kamer thuis en ga zo maar door :)
Op het moment dat we gaan samenwonen zijn hebben we een gezamenlijke rekening geopend. Daar worden nu onze beide lonen en alle andere inkomsten op gestort. Alle vaste kosten worden daarvan betaald en ook onze "persoonlijke uitgaven" gingen daar aan af. Maar dit hebben we na twee jaar verandert, nu wordt er per maand een klein bedrag naar onze individuele rekeningen gestort dat we naar eigen believen kunnen opdoen :) Alle vaste kosten en boodschappen worden dan van de gezamenlijke betaald. We hebben ook alleen een gezamenlijke spaarrekening. Het voordeel is dat we beide ongeveer hetzelfde verdienen, dus daar zit niet echt een ongelijkheid in naar de persoonlijke uitgaven.
Die opsplitsing van de persoonlijke uitgaven is er gekomen omdat mijn vriend zich niet langer 100% goed voelde bij het zomaar altijd alles van de gezamenlijke te halen omdat hij ook het gevoel had minder te verbruiken dan ik. Dat vond hij niet eerlijk. Ik geef toe, ik heb een klein gaatje in mijn handen en nu ben ik gebonden aan mijn persoonlijk budget en ik heb dat nodig :) Bovendien ben ik een roker en mijn vriend niet, per maand scheelt hem dat redelijk veel...
Voor alle andere zaken kunnen we wel veel meer rekenen op financiële steun van mijn ouders dan van zijn ouders. Mijn ouders zitten er goed in, maar hebben hard gewerkt voor hun centjes. Ze hebben twee kinderen ik en mijn broer, maar wij verschillen 9 jaar. dus de kosten voor trouw en dergelijke zijn mooi gespreid. Mijn vriend heeft nog 4 broers en zijn moeder werkt niet voltijds dus zij hebben veel minder mogelijkheden om ons te helpen.
Niet dat mijn ouders met geld naar ons smijten, integendeel :) maar dat zit hem in de kleine dingen; samen op restaurant gaan, mijn ouders zullen altijd betalen, cadeau'tjes meebrengen (als ik vernoem "dat zou ik nog kunnen gebruiken...")
Maar we maken daar beide geen problemen van.
Ik zou niet kunnen leven met jullie systeem. Je kiest er samen voor.
Ik heb een vriendin die gaan samenwonen is met haar vriendin in zijn huis. Dat gaat zo ver dat ze geen verf zal kopen voor in die woning aan de muren te doen; want het geld van die verf kan ze niet "meenemen" als ze bij hem zou weggaan......
Wij krijgen regelmatig te horen "oei oei, wat als jullie ooit uiteen gaan?" jah, ik loop liever dan met mijn neus tegen de muur dan nu te moeten zitten rekenen...
Ik zou er ook gewoon over babbelen. Waarschijnlijk zal hij ook opgegroeid zijn volgens die manier van leven: al u geld goed bewaren, nooit zomaar iets geven/doen.... en zit dat in hem ingebakken... wees er gewoon open en eerlijk over. Sta hem toe dat hij niet onmiddellijk reageert, maar alles eens bekijkt op zijn gemak...
|
|
Veerle
2-7-2011
|
11-1-2012 16:10:19
Hallo Lotte, Ik vind het echt heel spijtig als ik jouw verhaal lees... Ik kan snappen dat het interessanter is om te trouwen met scheiding van goederen als je beide zelfstandige bent, maar ik vind niet dat het in de praktijk dan noodzakelijk moet gaan zoals het bij jullie het geval is, want daar zou ik persoonlijk echt niet mee kunnen leven... Als je er voor kiest om samen te leven, betekent dit voor mij ook dat je bijdraagt volgens eigen kunnen, wat dan effectief ook wil zeggen dat de persoon die het meeste verdient, meer bijdraagt... Ondertussen ben ik al meer dan 10 jaar samen met mijn partner (al van toen ik net geen 15 jaar was - partner is 3 jaar ouder), waardoor door de jaren heen niet alles gelijk verdeeld was... Mijn partner werkt bijvoorbeeld al 4 jaar langer dan ikzelf (leeftijdsverschil + mijn studies hebben 1 jaar langer geduurd dan die van hem) en toen ik niet werkte, werden bijna alle kosten door mijn partner gedragen (gaande van etentjes, tot uitstapjes, tot echte reizen). Toen ik ook beginnen werken ben, hebben we een gemeenschappelijke rekening geopend waarvan bijna alles betaald wordt. Maandelijks houden we 250 euro van ons loon voor onszelf (voor bv. gsm-rekening of echt persoonlijke uitgaven), de rest wordt op de gemeenschappelijke rekening gezet. Wat maandelijks overblijft, wordt ook doorgestort naar een gemeenschappelijke spaarrekening. Bij ons is alles ook niet gelijk verdeeld, maar wij vinden dit geen probleem... Ikzelf heb bijvoorbeeld een firmawagen, mijn man heeft een eigen auto. Desondanks het feit dat ik onze aangekochte wagen amper gebruik, worden alle kosten gelinkt aan deze auto toch van onze gemeenschappelijke rekening betaald. Als we naar de winkel gaan of wanneer er rekeningen moeten betaald worden, wordt dit in principe ook altijd van onze gemeenschappelijke rekening betaald. Momenteel zijn we wel ons eigen huis aan het bouwen en daarover hebben we hebben in ons huwelijkscontract wel een clausule opgenomen, omdat we de financiële inbreng daar heel sterk verschilt, waardoor bij scheiding alles percentueel verdeeld wordt en bij overlijden het volledige huis naar de overlevende partner gaat. Belangrijkste is dat je tot een oplossing komt waar jullie je beiden kunnen in vinden, want (in tegenstelling tot wat sommigen zeggen), hebben wij tot op vandaag nog nooit ruzie gemaakt over geld, net omdat we het volledig eens zijn met de manier waarop alles gebeurt... Veel succes in ieder geval en ik hoop dat jullie er samen kunnen uitgeraken! Groetjes, Veerle
|
|
Elke
3-8-2012
|
17-2-2012 8:18:31
Hallo Lotte,
wat moedig dat je dit schrijft op het forum. Het geldprobleem en het kiezen van een stelsel is voor elk koppel belangrijk. Wij hebben daar ook al vaak over gepraat. Ik ben namelijk net student af, na vele jaren studeren. Ik heb een veel hoger diploma dan mijn verloofde en zal in de toekomst zeker meer verdienen, maar hij is 8 jaar ouder en heeft dan ook nog eens maar 3 jaar gestudeerd, dus verdient hij al veel langer geld. Maar nu verdien ik een startersloon, verdient hij meer, heeft hij spaargeld, heb ik een lege spaarrekening, betaalt hij dus bijna alles van de trouw. Gelukkig hebben wij over deze dingen geen problemen.
Hij wil mij 'beschermen' door voor scheiding van goederen te gaan, voor als ik later meer ga verdienen. Ik zie dat niet zitten en wil alles delen met hem, zoals hij dat nu ook met mij doet. Nu, uiteindelijk gaan we niet voor scheiding van goederen gaan, maar wel met een stelsel waarin alleen bepaalde zaken gescheiden blijven (bij de notaris opgesteld).
Ik zie dat het ondertussen meer dan een maand geleden is dat je dit geschreven hebt. Ik wou je alleen nog meegeven, dat ik het sterk vind dat je dit een jaar volgehouden hebt. Hopelijk hebben jullie dit al goed kunnen bespreken ondertussen.
Scheiding van goederen is ook gemaakt voor op hele bijzondere momenten he, zoals een erfenis, plots een grote som geld verdienen via een uitvinding of een bedrijf, of een scheiding. Niet om je dagelijkse leven daar naar in te delen. Heel jammer dat je man dat zo geïnterpreteerd heeft.
groetjes,
Elke
|
|
Jili
12-5-2012
|
17-2-2012 8:49:46
Hoi Lotte,
Ook wij gaan trouwen met 'scheiding van goederen', maar wij gaan dit wel niet zo letterlijk opnemen. Ons loon komt op onze privé-rekening binnen en dan kunnne wij zelf bepalen wat we op een gemeenschappelijke rekening zetten en dit gaat 90% van ons loon zijn, ook al verdient de 1 het dubbel van de andere. Tevens de dividenden uit aandelen gaan we op deze rekening storten. En alles wat we gaan kopen: gemeenschappelijke kosten als de privé uitgaven zoals nieuwe kleren, nieuwe auto, dit gaan we betalen van de gemeenschappelijke rekening en dan behoren deze goederen toch van ons 2. Ik heb geen zin om heel men leven een boekhouding te voeren. Aan begin had ik het er gewoon moeilijk mee dat ze dit 'scheiding van goederen' noemen, ik heb hier toch wel wat traantjes voor gelaten want ik vond dit niet kunnen als je ging trouwen want dan deel je toch lief en leed niet? Maar je moet dit begrip dan ook niet te letterlijk nemen want ik kan begrijpen dat dit jouw echt een slecht gevoel geeft. Ik vind dit echt heel jammer dat jouw man er zo over denkt dat echt alles 50/50 moet zijn... Ik zou hier toch met hem eens over praten.
Groetjes
|
|
robine
31-8-2012
|
19-2-2012 15:07:16
Hoi,
wij deden in begin net hetzelfde als Emy.
Toen wij elkaar leerde kennen, ging ikzelf nog naar school. Mn ventje had een huis gevonden , heeft dit gekocht en zelf helemaal betaals van verbouwing voor "ons" later. Aangezien ik toen nog naar school ging kon ikzelf dus niks betalen.
Na 2 jaar samen was het af, zijn wij gaan samenwonen en hebben we een nieuwe rekening geopend waar ieders evenveel geld op stortte voor eten, drinken,...
De lening van het huis betaalde hij helemaal alleen, net zoals de lening vd auto's was ieder voor zich.
Eind 2009 hebben we dan alles gemeenschappelijk gezegt omdat we toen samen net 2 kindjes hadden. En is nu nog steeds het geval. Als hij morgen zegt, salu en den boom in, blijf ik ook achter met "niks". want "ons" huis staat voorlopig nog niet op mijne naam, pas nadat we getrouwd zijn. We wilden dit al eerder doen, maar moesten we 13.000 euro betalen hiervoor en vind ik zonde vh geld.
(wettelijk gezien kan hij mij niet zomaar buiten zetten aangezien wij wettelijk samenwonen)
Echt raad kan ik je niet geven, maar ik denk als jullie elkaar graag zien, dat dit geen probleem mag zijn? ik heb tenslotte dan ook nog veel geld in te halen als wij alles gelijk doen !!
Groetjes.
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|