TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
tamara 7/9/2012
|
26-3-2012 12:32:47
mijn toekomstige wilde eerst ook niet trouwen, had ook reden opgegeven van belastingen
maar nu heeft hij het me gevraagd
|
|
ann
2-7-2011
|
26-3-2012 12:52:39
Hey meisje....vorig jaar 2 juli zijn wij getrouwd...we waren beiden reeds gescheiden en na een jaar of 3 samen liet ik wel eens vallen dat ik erg graag met hem zou trouwen...maar hij zei altijd,wie weet....ooit...ik had ook daarop steeds gezegd,ik wil ook wel geen bruid van 40 jaar zijn...dat was voor mij zo een limiet precies...valentijn 2010 kreeg ik een mooie ring,daarbij dacht ik dat natuurlijk iets ging volgen...maar dat bleef uit....ik was wel blij met de ring,maar dacht dat het e echte bedoeling had,hij zag mn teleurstelling na een tijdje...en ik legde uit dat ik indd echt dacht dat het nu zover was...toen werd duidelijk dat hij dit eigenlijk niet wou....ik heb dan weken verdriet gehad,dat ik probeerde niet te tonen...in juli 2011,na 7 jaar samen ,op reis in egypte,uitgerekent op mjn 40e verjaardag vroeg hij me,totaal onverwachts toch ten huwelijk....zo zie je maar....ik had het echt niet meer verwacht....en me al bij neergelegd dat onze liefde niet officieel zou worden...dus,wees gerust,het zal misschien nog wat duren,maar dat komt wel goed hoor...niet teveel puchen,maar wel blijven tonen dat het vo jou zoveel betekent...uiteindelijk draait hij wel bij...x
|
|
tine
14-8-2010
|
26-3-2012 12:57:38
hier ook dat verhaal, mijn man wou eerst ook niet trouwen, vond zichzelf al te oud om te trouwen ed...
tot hij me op kerstdag 2009 ineens heel spontaan vroeg.
we zijn ook heel bescheiden getrouwd, enkel familieleden waarmee we een goede band hebben, hier thuis bij ons bbq. in de viering is ook ons jongste zoontje gedoopt.
er is dus hoop hoor!
|
|
Ellen
5-5-2012
|
26-3-2012 13:06:48
Hey,
Ik denk dat het ergens wel normaal is dat je 'bang' bent om te trouwen, want je hoort ook overal rondom jouw verhalen van scheidingen....
Mijn ouders zijn ook gescheiden, maar ik denk dat je voor jezelf moet uitmaken...
Wij zullen op een maand na 6jr samen zijn als we binnen 39dagen in het huwelijksbootje stappen... Dus jullie zijn 3.5jr samen, het is nog niet te laat ;-) Maar nu jij het gevraagd hebt zal hij er misschien wil beginnen over nadenken...
Ik dacht ook dat mijn verloofde niet wilde trouwen, aangezien al vrienden van ons getrouwd waren of 'gevraagd waren' die nog niet zolang samen waren als wij...
Maar dan komt toch onverwacht DE vraag...
Mijn broer is wettelijk samenwonend, dit is toch bijna hetzelfde als getrouwd zijn hoor vermoed ik.
groetjes Ellen
|
|
Vicky
8-6-2013
|
26-3-2012 13:24:41
Om het kort door de bocht te stellen,
is wettelijk samenwonend tijdens je leven hetzelfde als getrouwd zijn.
Het verschil wordt hem maar duidelijk eens een van de partners komt te overlijden.
Dan verschilt het hem enorm in registratierechten en erfeniskosten die je moet betalen, geloof dat het een 20% scheelt!
Zo hebben ze het aan ons toch uitgelegd..
Wij gaan binnenkort samenwonen, en gaan dan meteen ook wettelijk samenwonen tot we getrouwd zijn volgend jaar.
|
|
Helene
14-7-2012
|
26-3-2012 13:49:24
2 jaar geleden zijn wij ook gaan samenwonen.
Wij lieten ons meteen inschrijven als wettelijk samenwonend koppel.
Ze vertelden toen ook dat dit over de grote lijnen gelijk stond met gehuwd zijn.
Een jaartje later kreeg ik een aanzoek. heerlijk moment :D
Binnen 3.5 maand is het onze dag.
Dus met wat geduld kan die vraag wel nog komen. Misschien moet hij nog wat wennen aan het idee en inzien dat niet alle huwelijken stuklopen.
Succes ermee!
groetjes
|
|
Sanne
9-7-2011
|
26-3-2012 14:18:36
Als hij niet wil trouwen... geef hem tijd! Misschien ziet hij het over een aantal jaar wel zitten.
Maar... laat wel jullie relatie zo snel mogelijk officieel vastleggen, als het niet door trouwen is, dan door wettelijk samenwonen. Want als er nu iets met 1 van jullie gebeurt is er echt niks geregeld en zijn jullie voor de wet gewoon vreemden van elkaar. Ik weet niet of er ook een mogelijkheid is om echt vast te leggen dat je vriend de stiefpapa van je zoontje is, daarvoor kan je misschien best eens informeren bij een advocaat of notaris.
|
|
Eline
7-7-2012
|
26-3-2012 15:07:13
Misschien bedenkt hij zich nog, misschien ook niet. Hij heeft in ieder geval nu heel duidelijk gezegd dat hij het niet wil. Dus als voor jou trouwen heel erg belangrijk is, kun je je er niet op vastpinnen dat hij op een dag wel tot inkeer zal komen.
Ik zou het er zelf ook heel moeilijk mee hebben als mijn vriend niet zou willen trouwen, dit is heel belangrijk voor mij. Ik weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ik zou doen als hij dit niet zou willen. Het lijkt me dat jij nu vooral moet nadenken wat er zo belangrijk voor jou is aan trouwen: de wettelijke voorwaarden? een dag met familie en vrienden? een moment waarop je elkaar belooft bij elkaar te blijven? Bekijk samen hoe je hetgeen dat voor jou vooral belangrijk is toch kan realiseren.
Zoals je al aangeeft, is het voor jou belangrijk dat alles in orde is voor je zoontje. Ik zou zeker eens langs een notaris gaan om de mogelijkheden rond wettelijk samenwonen te bespreken. Persoonlijk vind ik het heel belangrijk dat beide partners zekerheid rond een aantal dingen hebben in een langdurige relatie. Als jullie dan toch uit elkaar zouden gaan, is het nog veel moeilijk als er niets op papier staat dan wanneer jullie wel iets hebben ondertekend.
|
|
frida
6-2-2010
|
26-3-2012 16:25:56
Hey,
Het is niet dat hij niet van je hou omdat hij niet wil trouwen.
Mijn man heeft het jawel 3 keer aan mij moeten vragen, ik was ( en bent) nog steeds gelukkig maar voor mij moest dat niet trouwen...
We waren ook zo zeer gelukkig!
Maar toen krijg hij slokdarmkanker, we zijn door een hel gegaan.
Voor een langverhaal kort te maken zijn we 5 maanden later getrouwd voor de wet en 5 maanden later voor de kerk.
Dus met wat geduld kan die vraag wel nog komen, geef hem tijd...
Nog veel geluk en goede gezoendheid dat is het belangrijkste in het leven.
Groetjes Frida
|
|
Emy
30-6-2012
|
26-3-2012 16:28:13
Hoi Loriane
Het feit dat hij durft toegeven dat hij echt bang is, betekent al heel erg veel, jullie kunnen er gelukkig over praten.
Push hem niet teveel... Ik ben in januari 2011 gevraagd, toen waren we 10.5 jaar samen! Tegen de trouw zijn we net 12 jaar samen.
Mijn vriend heeft zelf ook de scheiding van zijn ouders moeten meemaken en ook dat is niet van een leien dakje gegaan...
En toen, op een dag, kwam de vraag, heel erg onverwacht.
Ga best ook eens naar een notaris om van hem/haar te horen hoe jullie dit het beste aanpakken om toch voor de wet 'verbonden' te zijn met elkaar en met je zoon.
|
|
N.
29-5-2013
|
26-3-2012 16:54:43
Waarom maak je niet gewoon van je 'wettelijk samenwonen' een feest?? Als het niets groot moet zijn, kan je een zaaltje afhuren en met de dichtste vrienden en familie dit vieren? Of op een boot, zoals mijn vader (flandriaboot).
|
|
Saskia
8-6-2012
|
26-3-2012 16:59:50
Voor je zoontje...als jou iets overkomt zal hij toch waarschijnlijk aan de papa worden toegestaan. Of je nu zal trouwen of niet? Tenzij er geen papa meer is of dergelijke. Wat ik je hierover nog wil zeggen, ga is bij een notaris langs. Wij willen vb. laten vastleggen bij wie ons kindjes moeten gaan als we beiden iets zouden voorhebben. (vb in een ongeluk) Dit kan met een testament. Je kan dit laten vastleggen bij de notaris (kost zo een 500 euro), je kan dit op de rechtbank laten doen (waarschijnlijk gratis). dit zou ik zelf wel niet doen want ik ken de werkwijzen van de rechtbanken en hoe ze daar alles bijhouden.  Of je kan ook zelf één schrijven. Geef dit dan best ergens bij mensen die je goed kan vertrouwen. Het enige wat ze kunnen zeggen is dat het niet jouw handschrift is maar dit valt wel makkelijk te achterhalen door andere documenten die je geschreven hebt. Schrijf het met de hand, zet er in dat je WILT dat die bepaalde persoon rechten heeft en niet dat je dit WENST. Normaal zal de rechter daar rekening mee houden tenzij die persoon zwaar op het verkeeerde pad is natuurlijk. groetjes
|
|
Mieke
27-4-2013
|
26-3-2012 17:34:59
Hey, Geef het wat tijd. Mijn ventje wou ook eerst niet trouwen. Ik had het al een paar keer 'doorgestoken' maar kreeg altijd hetzelfde antwoord 'ik zie dat niet echt zitten'  Nu zijn we 8 jaar samen en hebben ondertussen een dochter van 2jaar. Tussen Kerst en Nieuwjaar waren we in Londen. Hij had me al gezegd dat hij een cadeautje mee had. Toen hij me mijn cadeautje (verlovingsring) gaf, had ik het zelfs nog niet door  . Had het ook helemaal niet meer verwacht. Zo zie je maar dat ze kunnen veranderen van gedacht.  Groetjes
|
|
Linsey
2-6-2012
|
26-3-2012 20:31:03
Mijn vriend wou ook nooit trouwen... ook slechte scheiding van zijn ouders en hij zag er het nut niet van in.
Tot ik dit jaar met Kerst een ring kreeg! Hij wist wel dat ik graag met hem wou trouwen, maar voor mij was het echt geen breekpunt moesten we niet trouwen.
We zijn dit jaar 15 jaar samen en hebben ondertussen 4 kindjes samen!
|
|
Vanessa
2-6-2012
|
26-3-2012 20:36:48
Geen schrik, bij mij heeft het 7 jaar geduurd..... We zijn nu bijna 8 jaar samen en m'n vriend zei altijd dat hij nooooooooooit wou trouwen. Zag er absoluut het nut niet van in. En toch is hij nog van gedachten veranderd  Ook met het oog op de verdere toekomst: kindjes, huisje kopen en toch meer zekerheid voor de andere persoon in geval er ooit iets moest gebeuren. We zijn al wel een 5tal jaar wettelijk samenwonend.
|
|
Ellemieke
|
26-3-2012 21:50:32
Hou er ook rekening mee dat uit elkaar als niet-getrouwd stellen mogelijk nog méér problemen kan opleveren dan scheiden...
Verder zou ik hem vragen waar hij bang van is: het 'label' van getrouwde man, de voorbereiding van het feest, in de belangstelling staan, de reactie van bepaalde vrienden of familie, ... Alleen zou weet je waar je tegen op bokst
Sterkte,
E.
|
|
Claire
25-2-2012
|
26-3-2012 22:27:02
Ik zou hem in jouw plaats de tijd geven om er nog eens rustig over na te denken. Het is in ieder geval goed dat jullie kunnen praten over zijn angsten en twijfels hierover. En ga ook vrijblijvend even langs bij de notaris, zij kunnen jullie raad geven over jullie huidige situatie en over hoe jullie de gewenste situatie kunnen bereiken.
De notaris kan jullie zeker ook adviseren over wat nodig is om de relatie tussen jouw vriend en jouw zoontje te beschermen op het ogenblik dat er iets met jou gebeurt.
Mijn man zei ook steeds dat hij niet wilde trouwen, zijn ouders zijn ook gescheiden en het was zeker niet gemakkelijk voor hem en zijn moeder.
Wij waren negen jaar samen toen hij me toch ten huwelijk vroeg, met een prachtige ring. Toch zijn we pas een maand geleden getrouwd toen we dag op dag 12 jaar samen waren, en hebben we alles op slechts drie maanden geregeld. Waarschijnlijk toch ook nog wat twijfels over het al dan niet trouwen, we wisten dat we ons leven samen wilden doorbrengen, maar dat boterbriefje was voor geen van ons beiden een echte vereiste.
Wij zijn nu ook al een tijdje aan het rondkijken om een eigen stekje te kopen, en daarom zijn we naar de notaris gegaan. We wilden alles op een bepaalde manier geregeld zien als er iets met één van ons zou gebeuren, en zijn raad gaan vragen bij de notaris. Zij heeft ons de verschillende mogelijkheden uitgelegd, en het huwelijk met een huwelijkscontract sloot het beste aan bij onze wensen. Daarom hebben we dus eind november 2011 toch beslist om te trouwen.
|
|
Veronique
16-6-2012
|
27-3-2012 6:58:47
Hallo, ik heb ook 10 jaar gewacht op mijn huwelijksaanzoek, het is dus nooit te laat :-)
Liefs, Vero
|
|
Loriane
|
27-3-2012 10:55:39
Hartelijk
dank voor de vele reacties!
Het is nu wel niet zo dat trouwen zodanig belangrijk is voor mij dat ik hem zou
dumpen als hij echt blijft weigeren, maar het is toch een droom die ik graag in
vervulling zou willen zien komen.
Hij denkt nu na over wettelijk samenwonen, indien hij het ziet zitten maken we
dan afspraak bij een notaris om info te vragen. Ik weet dat het op wettelijk
vlak in grote letters hetzelfde is als trouwen, maar de romantiek daarrond is
toch heel anders :-s
Nu dacht ik inderdaad ook, zoals hierboven werd gezegd, indien we wettelijk
zouden gaan samenwonen er toch mijn "kleine trouw" van te maken en
een feestje te geven of zo, ik zie nog wel.
Mijn beste vriendin heeft ongeveer hetzelfde voorgehad en haar vriend heeft
haar uiteindelijk toch ook gevraagd...ze denkt ook dat mijn vriend er misschien
niet klaar voor is omdat het tot nu toe zo'n ver-van-mijn-bed situatie was, en
hij er dus nooit echt bij stilgestaan heeft.
We zien wel, maar als hij ook al niet wettelijk wil samenwonen ga ik me toch
serieuze vragen stellen over onze toekomst!
@Saskia: uiteraard heeft de vader nog steeds voorrang, maar als
"officieuze vriend" kan mijn partner zelfs geen aanspraak maken op
bezoekrecht, en die 2zien elkaar zo graag dat ik(en zijzelf ook) dat echt erg
zou vinden!
Groetjes,
Loriane
|
|
ilse
7-8-2010
|
27-3-2012 13:00:42
Zoals bij zovelen hier blijkbaar, wou ook mijn ventje eigenlijk niet trouwen. Hij zag het nut er niet van in.... Hij heeft dit altijd gezegd, vanaf het begin van onze relatie... en ik was dan altijd heel triest als hij dat zei... ik wou ook absoluut trouwen (en dat wist hij ook) maar ik zou hem niet buitengezet hebben als hij niet met mij trouwde, daar zie ik hem te graag voor  Maar blijkbaar staan die mannen er niet bij stil dat het om meer draait dan dat feestje en dat kleed, dat het eigenlijk ook en vooral draait rond elkaar zekerheid geven bijvoorbeeld bij een sterfgeval enzo. Heb mijn ventje dus het "nut" van trouwen uitgelegd en dan is die er inderdaad anders over beginnen nadenken... en nu zijn we getrouwd (wij waren 4 jaar samen toen het aanzoek kwam) we zijn getrouwd op onze manier, enkel voor de wet en met een trouwfuif ipv een groot avondfeest... en 't was super.. Geef hem dus even de tijd om alles op een rijtje te zetten en ga inderdaad zeker ook informeren bij een notaris over alle verschillende mogelijkheden en de voor- en nadelen ervan (1e advies bij een notaris is trouwens gratis dus je verliest er niets bij) groetjes
|
|
Elke
13-7-2012
|
27-3-2012 19:52:34
Ik wou nog even toevoegen dat je de hoop niet mag verliezen.
Mijn vriend wou ook echt niet trouwen, hij was er tegen. Hij gelooft niet meer in de Kerk en zijn ouders zijn gescheiden. Hij heeft daar enorm onder geleden en had zich sedertdien voorgenomen om nooit zelf te trouwen.
Ik ben echter iemand die al van jongs af aan droomde van een huwelijk, met alles erop en eraan. Voor mij is dat één van die stappen in je leven die je moet doorgaan. Naarmate we langer samen waren, hadden we steeds meer discussies over trouwen. Hij wou echt niet en ik zo graag. Tijdens onze laatste discussie heb ik een aantal rationele redenen aangehaald waarom trouwen beter is dan samenwonen. Blijkbaar heeft dat gewerkt, want enkele maanden later heeft hij mij in Spanje ten huwelijk gevraagd. En dat nog door op zijn knie te gaan zitten! Hij had zelfs op voorhand de toestemming van mijn ouders gevraagd.
Dus zo zie je maar: blijven geloven! Ik zelf had niet gedacht dat het er na 5 jaar nog zou van komen, met zo'n koppige vriend, maar toch...
|
|
Elke
13-7-2012
|
27-3-2012 19:53:59
En we trouwen zelfs voor de Kerk ook!
|
|
Tine
26-5-2012
|
28-3-2012 9:42:26
Zoals zoveel bruidjes hierboven wou mijn vriend ook niet trouwen. Na 12 jaar samen heeft hij het dan toch gevraagd.
Ik wil echter ook wettelijk alles in orde al wonen we al enkele jaren wettelijk samen het blijft toch nog een verschil.
Natuurlijk gaat het bij mij ook om 'de dag'. een dag je in de belangstelling staan en je laat aan iedereen zien dat je voor elkaar kiest.
Zet er echter niet teveel druk achter, laat het bij hem rustig bezinken.....
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|