Terug naar overzicht
dit is de onze, ook ik hoor graag reacties van anderen:Onze huwelijksviering is bijna ten einde, maar ons huwelijksleven moet nog beginnen. Voor we deze volgende stap zetten willen we even achterom kijken en onze ouders bedanken voor het fantastisch leven dat we tot nu toe al hadden.Toen we klein waren en nog niet konden lopen werden we omringd met veel liefde en warmte. Aarzelend zetten we onze eerste stapjes en waren jullie altijd in de buurt om ons op te vangen wanneer we dreigden te vallen. Langzaam werden we groter en was het tijd om onze vleugels uit te slaan. We gingen naar de kleuterschool en maakten jullie blij met onze knutselwerkjes, daarna trokken we naar de lagere school en ook dan stonden jullie klaar om onze traantjes op te vangen. Je sprak ons moed in, gaf ons een schouderklopje en liet ons weer uitvliegen. Stap voor stap steeds een beetje verder en dan weet je dat het niet lang meer duurt of we staan op eigen benen. Tijdens onze opvoeding van kind tot jongvolwassene kregen we veel liefde en wijsheid mee. Nu zijn we groot en leven we niet meer onder jullie beschermde vleugels. Nu zijn vrij en vliegen we zelfstandig, vertrouwend op de wind. Maar weet, liefste ouders en grootouders, dat jullie bouwden aan een meesterwerk en ons maakten tot de jongvolwassene die wij vandaag zijn. We hadden een leuke tijd thuis en zullen proberen om met evenveel inzet en liefde aan onze eigen thuis te bouwen. Bedankt!
Mooie tekst! wij zijn ook nog eentje aan het zoeken.Waarschijnlijk gaan we deze zelf proberen te schrijven!groetjes!
hey, Wij hebben gewoon een kort, persoonlijk tekstje zelf geschreven! Ik denk dat mijn ouders dit heel fijn gaan vinden, al zal het wel emotioneel worden denk ik...groetjes!
ik heb bovenstaande tekst ook zelf geschreven